นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 25

ซูฉิงหมดคำจะพูด หล่อนคิดกับหลินหนานแค่น้องชายคนหนึ่งเท่านั้น

ดูท่าฮ่อหยุนเฉิงเข้าใจความสัมพันธ์ของเธอกับหลินหนานผิดแล้ว

แต่แล้วยังไงล่ะ ฮ่อหยุนเฉิงเห็นเธอเป็นคนยังไง มีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับฉัน

"นายไม่ต้องมายุ่ง!"ซูฉิงจ้องฮ่อหยุนเฉิงตาเขม็ง พูดจบก็เปิดประตูออกแล้วเดินออกไป

พอแล้ว!

หล่อนไม่อยากจะอยู่กับผู้ชายอันตรายอย่างฮ่อหยุนเฉิงแม้แต่วินาทีเดียว

มองดูเบื้องหลังของซูฉิงที่เดินออกไป แววตาของฮ่อหยุนเฉิงก็ฉายแววสับสนออกมากกว่าเดิม..........

เขาไม่รู้ว่าทำไมเวลาอยู่ต่อหน้าซูฉิง เขาควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เลย

ความรู้สึกนี้เขารู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย

ซูฉิงถูกฮ่อหยุนเฉิงปล้นจูบ ก็ไม่มีอารมณ์ที่จะคุยกับพวกหลินหนานอีก เลยโทรหาหลินหนาน "หลินหนาน ฉันมีธุระต้องขอตัวก่อนนะ"

"พี่ฉิงพี่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย "หลินหนานที่อยู่ปลายสายพอได้ยินน้ำเสียงแปลกๆ ของซูฉิงก็อดที่จะถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้

"ไม่เป็นอะไร ฉันแค่รู้สึกไม่สบายเล็กน้อย "ซูฉิงหาข้ออ้างพูดตอบออกไป

หลินหนานก็ลุกขึ้น"พี่ฉิง ตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน เดี๋ยวผมจะไปส่งพี่"

"ไม่ต้องหรอก "ซูฉิงส่ายหน้า

แต่หลินหนานยังคงรั้นที่จะไปส่งซูฉิงกลับบ้าน เขารีบขึ้นลิฟต์ลงมาที่ชั้นหนึ่ง เพื่อมารอซูฉิงที่หน้าประตูร้าน

และพอซูฉิงเดินมาถึงหน้าร้าน ก็มองเห็นหลินหนานยืนรอเธออยู่ ก็รีบเดินเข้าไปหา

ซูฉิงยิ้ม "ไม่เป็นไร เธอมาที่นี่ได้ยังไง"

"แน่นอนว่าเพื่อมารอไปส่งพี่กลับบ้าน "หลินหนานตั้งใจจะไปส่งซูฉิง

ซูฉิงก็รั้นต่อไปไม่ไหวก็ทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ "งั้นก็ได้"

"พี่ฉิงเดี๋ยวรอผมสักครู่นะครับ ผมไปเอารถก่อน "หลินหนานพูดอย่างสุภาพ

"อืม"

หลังจากนั้นห้านาที หลินหนานก็ขับรถเฟอร์รารี่มาจอดตรงหน้าซูหนิง

"พี่ฉิง รีบขึ้นรถเถอะ "หลินหนานเปิดประตูรถ แล้วพูดเร่ง

"โอเค "ซูฉิงก็เข้าไปนั่งข้างคนขับ

"ผมมีธุระต้องขอตัวกลับก่อน "ฮ่อหยุนเฉิงมีสีหน้าเรียบขรึม พอพูดจบก็เดินออกจากห้อง คู่สัญญาร่วมมือได้แต่มองสบตากันแต่ก็ไม่ได้ห้าม

ตอนฮ่อหยุนเฉิงเดินมาถึงหน้าร้าน ก็เห็นภาพที่ซูฉิงขึ้นรถไปกับหลินหนานไปแล้ว

ทั้งสองคนพูดหัวเราะกันอย่างออกรส ซูฉิงที่มีใบหน้ายิ้มแย้ม กับภาพที่มีท่าทีโมโหเมื่ออยู่กับเขาเหมือนเป็นคนละคน

หลินหนานเหยียบคันเร่ง รถก็พุ่งออกไปเหลือแต่ฝุ่นฟุ้ง

ใบหน้าหล่อนฮั่วหยุนเฉิงก็เคร่งขรึมขึ้นทันที ทำให้บรรยากาศที่อยู่รอบข้างดูหนาวๆ ขึ้นมา เหมือนกับว่าอุณหภูมิรอบข้างลดลงไปหลายองศา

"ประธานฮ่อ ไม่เป็นไรใช่มั้ย"คู่ค้าทางธุรกิจที่กำลังจะกลับ เห็นฮ่อหยุนเฉิงสีหน้าเรียบขรึมยืนอยู่หน้าร้าน ก็รีบเดินเข้าไปหา

ฮ่อหยุนเฉิงก็เหลือบไปมองด้วยแววตาเย็นเยือกมองมาที่เขา "กลับไปดื่มต่อ!"

ซูฉิงนั่งมองรถของหลินหนานที่ขับมาถึงบ้านตระกูลฮ่อ หล่อนลงรถแล้วพูด "หลินหนาน ขอบใจนายนะ"

"พี่ฉิง พี่จะมาเกรงใจผมทำไม " ในใจของหลินหนาน ซูฉิงในถือเป็นไอดอลของเขา

ซูฉิงกลับเข้ามาถึงห้อง รีบเข้าไปอาบน้ำแล้วก็มานอน

ภาพในห้องน้ำของร้านบาร์นั้น ก็ผุดขึ้นมาในหัวของซูฉิง

จูบของฮ่อหยุนเฉิง ทำไมถึงลบไม่ออกสักทีนะ

ซูฉิงที่นอนไม่หลับ จนถึงเที่ยงคืนก็ยังนอนไม่หลับ

"ฮ่อหยุนเฉิงไอ้คนสารเลว!"ซูฉิงที่ลุกขึ้นพลวดขึ้นมานั่งเปิดไฟ พร้อมทั้งด่าทอฮ่อหยุนเฉิงอยู่ในใจหลายรอบแล้ว

ต้องโทษไอ้สารเลวนี่ ทำให้ฉันนอนไม่หลับ

และตั้งแต่เธอโตมาจนป่านนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอนอนไม่หลับ!

ขยี้ริมฝีปากตัวเองไปมา ซูฉิงก็ลุกขึ้น คิดอยากจะลงไปดื่มน้ำเพราะในห้องไม่มีน้ำดื่มแล้ว

เธอเลยต้องลงมาชั้นล่าง และพอเดินลงมาห้องรับแขกเพื่อรินน้ำดื่ม

และพอจะเดินกลับขึ้นไปชั้นบน ก็ได้ยินเสียงเดินของคน

ซูฉิงก็รู้สึกระวังตัวขึ้นมา