นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 252

ถ้าเขาไม่แอบตามมาที่เมือง C งั้นซูฉิงก็คง...

ฮ่อหยุนเฉิงไม่กล้าคิดต่อ

ฮ่อหยุนเฉิงมองไปไม่ไกล ก็เห็นม้านอนเลือดไหลอยู่ที่พื้น ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความสงสัย

"พาฉันไปดูที่นั่นหน่อย" ซูฉิงกระซิบข้างหูของเขา "ในเมื่อผู้กำกับอู่บอกว่ามันเป็นม้าแก่ มันก็คงจะใช่ แต่ม้าแก่ปกติจะไม่ค่อยมีพลังนัก เว้นแต่ว่า… จะโดนใช้ยากระตุ้น"

"เธอสงสัยว่ามันถูกวางยา?" ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

มันไม่น่าบังเอิญขนาดนั้น ทุกครั้งมักจะเกิดปัญหากับซูฉิง

"ใช่" ซูฉิงพยักหน้า

เธอและฮ่อหยุนเฉิงเดินเข้าไปที่ม้าด้วยกัน ซูฉิงยกเปลือกตาของม้าขึ้นและมองดูมัน จากนั้นก็มองไปที่ลิ้นของมัน เธอรู้ได้ทันที

"อย่างที่คาดไว้เลยมันถูกคนวางยา" ซูฉิงบอกฮ่อหยุนเฉิงอย่างเย็นชา "ฉันเดาไม่ผิดจริงๆ"

"ดังนั้น คนที่วางยาคือ…" ฮ่อหยุนเฉิงครุ่นคิด

ซูฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อย "น่าจะเป็นคนที่พยายามทำร้ายฉันมาหลายครั้ง!"

ในขณะนี้เฉินจุนเหยียนก็พาเจ้าของม้ามา

เจ้าของม้ารู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เขาจึงรีบอธิบายอย่างรวดเร็วว่า "เรื่องนี้จะโทษผมไม่ได้นะ ผมกลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้น ผมจึงให้พวกมันอดอาหารมาสองสามวันแล้ว แต่ผมไม่คิดเลยว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น "

สีหน้าเขากลัวมาก กลัวว่าจะต้องรับผิดชอบ

เพราะวันนี้คนที่เกือบได้รับบาดเจ็บคือ ซูฉิง CEO ของสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ เขารับผิดชอบไม่ไหวแน่ๆ

เฉินจุนเหยียนมองที่ซูฉิงอย่างแน่วแน่ และเต็มไปด้วยความเป็นห่วง "ซูฉิงเธอว่ายังไง?"

"ช่างมันเถอะ เพราะยังไงฉันก็ไม่เป็นไรแล้ว บางทีมันอาจจะเป็นอุบัติเหตุก็ได้"

ซูฉิงนวดขมับตัวเอง และกล่าวว่า "จัดการม้าตัวนี้หน่อยนะ แล้วก็หาม้าตัวอื่นมาถ่ายต่อ..."

ก่อนที่เธอจะพูดจบ จู่ๆ ก็มีแรงมหาศาลมาจับที่เอวของเธอพร้อมกับอุณหภูมิที่ร้อนแผดเผา

วินาทีถัดมา ก่อนที่ซูฉิงจะตอบสนองได้ เธอก็ถูกฮ่อหยุนเฉิงอุ้มขึ้นมา

"ฮ่อหยุนเฉิงนายจะทำอะไร?" ซูฉิงดิ้น

"ไม่ต้องถ่ายแล้ว!" ฮ่อหยุนเฉิงมองไปที่ผู้หญิงในอ้อมแขนของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงออกคำสั่ง

ฮ่อหยุนเฉิงอุ้มซูฉิงออกไปภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของทุกคน

ใบหน้าที่หล่อเหลาของฮ่อหยุนเฉิงนั้นตึงเครียดมาก และเขาอุ้มซูฉิงไปที่จุดพักผ่อนโดยไม่พูดอะไรสักคำ

เขาวางซูฉิงลงบนเก้าอี้อย่างระมัดระวัง แล้วยื่นน้ำร้อนให้เธอ

"ไม่คิดเลยว่านายจะแข็งแกร่งขนาดนี้ ลูกธนูนั่นไม่เคยถูกใช้งานมาก่อน แต่นายกลับใช้มันยิงม้าตายได้" ซูฉิงถือถ้วยน้ำในมือของเธอและมองขึ้นไปที่ฮ่อหยุนเฉิง

เมื่อเธอนึกถึงฉากเมื่อกี้ที่เธอเกือบจะตกจากหลังม้า ซูฉิงก็ยังคงกลัวอยู่

ฮ่อหยุนเฉิงแค่นหัวเราะ และยกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย "เธอไม่ต้องถ่ายฉากนี้แล้ว"

ซูฉิงไม่ตอบเขา แต่มองไปรอบๆ ซึ่งมีแต่พนักงาน

เธอจึงถามว่า "นายขับรถมาใช่ไหม?"

"ใช่" สีหน้าของฮ่อหยุนเฉิงเย็นชา ริมฝีปากบางของเขาเม้มแน่น แสดงความไม่พอใจ

"งั้นก็ไปที่รถแล้วค่อยคุยกัน" หลังจากพูดจบ ซูฉิงก็ลุกขึ้น

ฮ่อหยุนเฉิงเดินก้าวขายาวนำซูฉิงไปทีี่รถของเขา

"ทำไมจู่นายถึงมาที่นี่ล่ะ?" ซูฉิงนั่งที่นั่งข้างคนขับ เอนหลังพิงเบาะนุ่มๆ ข้างหลังเธอ ใบหน้าของเธอแดงก่ำมาก

ดวงตาที่ลึกล้ำของฮ่อหยุนเฉิงจับจ้องไปที่เธออย่างแน่วแน่ และเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มลึก "ฉันเป็นห่วงเธอ"

ดูเหมือนว่าเขาจะเดาได้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ