นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 283

"โอเค "เฉินจุนเหยียนมองหน้าเธอด้วยนัยน์ตาที่เศร้าลงแล้วหันหลังเดินออกไป

เมื่อกี้ฮ่อหยุนเฉิงเรียกซูฉิงว่าคู่หมั้น ซูฉิงก็ไม่ได้โต้แย้ง

ก็แสดงว่าเธอ.....ยอมรับแล้วหรอ

เฉินจุนเหยียนรู้สึกทรมานใจมาก

แต่ว่า ครั้งนี้อยู่ต่อหน้าฮ่อหยุนเฉิง เขานั้นก็ไม่มีเหตุผลจริงๆ

เพราะว่า ที่ซูฉิงได้รับบาดเจ็บสาหัสครั้งนี้ เขาต้องรับผิดชอบ

อู๋ชิงหร่านยังบ้าเอ๊ย!

เฉินจุนเหยียนที่เอาแต่โทษตัวเอง เขาไม่ได้จัดการเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับอู๋ชิงหร่านให้ชัดเจน จนทำให้ซูฉิงพลอยลำบากไปด้วย

พอเฉินจุนเหยียนเดินออกไป ซูฉิงก็จ้องฮ่อหยุนเฉิงทันที แววตาใสจ้องไม่พอใจ "ฉันไม่รู้ว่าฉันกลับไปอยู่ฐานะคู่หมั้นคุณชายฮ่อตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วพูดเองว่าฉันเป็นคู่หมั้นของนายแล้ว?"

แววตานิ่งขรึมของฮ่อหยุนเฉิงมองมา แล้วก็เอ่ยขึ้น"เธอนี่เลือดเย็นจังเลย"

ซูฉิง:???

" ดูท่าเธอคงลืมแล้ว"ฮ่อหยุนเฉิงเผยสีหน้าหมดหวัง สองมือล้วงกระเป๋า ก้มลงมาใกล้กับซูฉิง

ใบหน้าหล่อของเขาก็ใกล้เข้ามาใกล้เรื่อยๆ ซูฉิงก็เอนหลังไปพิงด้านหลัง "ฉันลืมอะไร"

ฮ่อหยุนเฉิงเข้ามาใกล้เธอพร้อมกับมองด้วยแววตานิ่งขรึม แล้วเอ่ย"ตอนที่ฉันช่วยเธอออกมา แล้วนำตัวเธอส่งพยาบาล ตอนที่เธอไม่ได้สติไข้ขึ้นสูงไม่หยุด เธอจับมือฉันไม่วางเลยพร้อบบอกว่าชั่วชีวิตนี้จะต้องแต่งงานกับฉัน"

แววตาใสของซูฉิงก็ไม่เชื่อว่าตอนที่ตัวเองไม่ได้สติจะพูดออกมาอย่างนั้น

เธอเม้มปากพูดปฏิเสธ"เป็นไปไม่ได้"

"ดังนั้นเธอเลยเป็นคนเลือดเย็นไง "ฮ่อหยุนเฉิง มองเธอด้วยสายตาราวกับว่าจะดูดวิญญาณเธอเข้าไปก็ไม่ปาน"แต่ว่า นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเป็นอย่างนี้ ฉันชินแล้ว เวลาจะพิสูจน์เอง ว่าใจของเธอนั้นมีแต่ฉัน"

เขาแน่ใจขนาดนั้นเชียว

ซูฉิงเบะปาก ผู้ชายคนนี้ช่างหลงตัวเองจริงๆ

ถึงแม้บอกว่าในใจของเธอนั้นมีเขาอยู่จริงๆ แต่พอเห็นเขามีท่าทางความมั่นใจ เธอเลยไม่อยากยอมรับ

ย่นคอถอยไปข้างหลังเล็กน้อย เธอกับเขาที่รักษาระยะห่าง "งั้นก็ไม่แน่ แต่ว่ามั่นใจมากเกินไประวังหน้าแตกนะ"

ซูฉิงที่ทั้งพูดทั้งหยิบเอาขนมจิ้งเกาขึ้นมา

ขนมจิ้งเกาที่ทั้งนุ่มทั้งหอมถูกส่งเข้าไปในปาก ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาทันที

และทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของซูฉิงก็ดังขึ้น

ซูฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ก้มมองดู

ก็เห็นเป็นข้อความของยวี๋น่าส่งมา [เพื่อนรัก ครั้งที่แล้วที่ฉันคุยกับเธอ เรื่องงานแข่งขันออกแบบแฟชั่นปารีส เธอพิจารณาไปถึงไหนแล้ว]

ซูฉิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย หลายวันมานี้เกิดเรื่องขึ้นมากมาย เธอนั้นไม่ได้คิดเรื่องการแข่งขันการออกแบบเลย

ซูฉิงคิดอยู่ชั่วครู่ก็พิมพ์ตอบกลับไป [ช่วงนี้ฉันยุ่งมากเลย ยังไม่ได้คิดเลย]

ไม่นานยวี๋น่าก็ตอบกลับมา [งั้นช่วงนี้ฉันไปหาเธอที่เมือง a ดีมั้ย พวกเราก็จะได้มาคุยกันเรื่องนี้]

ซูฉิงตอบกลับไป [ได้] และเงยหน้ามองฮ่อหยุนเฉิงที่อยู่ตรงหน้า "คุณหมอจะให้ฉันออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่"

"จะต้องรอตรวจ แผลของเธอยังไม่หายดี ไม่ต้องรีบร้อน เรื่องของอู๋ชิงหร่านฉันจะเป็นคนช่วยเธอสืบหาแทน "ฮ่อหยุนเฉิงพูดปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

พอพูดถึงอู๋ชิงหร่าน แววตาของฮ่อหยุนเฉิงก็เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวขึ้นมาทันที

ผู้หญิงคนนี้เกือบจะทำให้ซูฉิงจากเขาไป

ถ้าหากว่าเขาไม่เป็นห่วงซูฉิง กลับมาเซอร์ไพรส์ซูฉิงล่วงหน้า เขาก็คงมาช่วยชีวิตเธอไม่ทันแน่