นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 292

ฮ่อหยุนเฉิงไม่คิดว่าซูฉิงจะกล้าหาญถึงขั้นนี้ เขายกมือใหญ่จับที่ด้านหลังศีรษะของอีกคน และเป็นเป็นฝ่ายรุกทั้งยังกดจูบให้แนบแน่นขึ้น

ซูฉิงอดส่งเสียงไม่ได้

ปฏิกิริยาของผู้หญิงตรงหน้ากระตุ้นฮ่อหยุนเฉิงมากขึ้น สองมือเขาจับแก้มเธอแน่นก่อนจะกระหน่ำจูบ

อุณหภูมิในห้องสูงขึ้นเรื่อยๆ...

จนกระทั่งซูฉิงไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดที่เท้าของเธอได้ เธอรีบหายใจเข้าลึกๆ และดันฮ่อหยุนเฉิงออกเพื่อสิ้นสุดการจูบ

เธอหน้าแดงก่อนจะกลับไปนั่งบนรถเข็น

หัวใจ เต้นแรงมาก

ซูฉิงมองตัวเองที่นั่งรถเข็น ฮ่อหยุนเฉิงเองก็นั่งรถเข็น สองคนเผชิญหน้ากันแบบนี้ราวกับคู่ทุกข์คู่ยาก

เมื่อมองไปที่ใบหน้าแสนหล่อเหลาตรงหน้าเธอ ซูฉิงก็ตัดสินใจ

ในชีวิตนี้ ไม่ว่าฮ่อหยุนเฉิงจะเปลี่ยนไปเป็นยังไง เธอก็จะอยู่กับเขา

จะไปสนทำไมกับแค่ถังถัง

ในเมื่อซูฉิงคนนี้จะเอาชายตรงหน้า เธอก็ต้องคว้าไว้ให้ได้ ถึงถังรั่วอิงจะใช่ถังถังจริงแล้วจะทำไม?

คนที่ฮ่อหยุนเฉิงรักในตอนนี้คือเธอ เธอจะไปกลัวทำไมกับแค่ผู้หญิงแอ๊บที่อยู่ได้แค่ในใจ?

"ฉันจริงใจเพียงพอหรือยัง ฮ่อหยุนเฉิง ถ้านายทิ้งฉัน ฉันจะเปลี่ยนใจนะ"

ซูฉิงเชิดหน้าแสร้งทำเป็นผ่อนคลาย แต่มือที่วางไว้ตรงแขนของเก้าอี้กลับกำแน่นจนรู้ได้ว่าเธอประหม่าแค่ไหน

"ตกลง" ริมฝีปากบางของฮ่อหยุนเฉิงยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยและดวงตาสีเข้มของเขานั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

เมื่อเห็นว่าในที่สุดใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่ได้มืดมนนัก ซูฉิงก็โล่งอก "อื้ม รอฉันหายก่อนแล้วเราจะหมั้นกันก่อนนะ"

"อืม" ฮ่อหยุนเฉิงตอบเบาๆ และรอยยิ้มที่ประสบความสำเร็จก็เปล่งประกายในดวงตาของเขา

เส้นที่ตึงในหัวใจของซูฉิงคลายลงเล็กน้อย ขณะนั้นก็รู้สึกเจ็บปวดและเหนื่อยล้าไปทั่วทั้งร่างกาย

เธอพึ่งฟื้นจากอาการโคม่าได้ไม่นาน เมื่อกี้ก็จูบกับฮ่อหยุนเฉิงตั้งนานจนตอนนี้เธอทนไม่ไหวแล้ว

ซูฉิงมองไปที่ฮ่อหยุนเฉิง "ฉันกลับไปพักก่อนนะ"

"โอเค" ฮ่อหยุนเฉิงไม่พูดอะไรและไม่รั้งเอาไว้

ด้วยดวงตาที่ลึกล้ำของเขา มองซูฉิงเข็นรถเข็นออกจากห้องไป

ในขณะที่ประตูห้องปิด ฮ่อหยุนเฉิงซึ่งควรจะพิการขาทั้งสองข้าง จู่ๆ ก็ลุกขึ้นจากรถเข็นของเขา

ขาเรียวของเขาเดินไปที่สวิตช์แล้วเปิดไฟในห้อง

ทั้งห้องสว่างขึ้นและฮ่อหยุนเฉิงก็เอนหลังลงบนเตียง

ผ่านไปไม่กี่นาที ประตูห้องก็ถูกเปิดอีกครั้ง เป็นหลินเหยียนเฟิงก็เดินเข้ามาพร้อมกับฉียวี่ชู

เมื่อฉียวี่ชูเห็นฮ้อหยุนเฉิง ใบหน้าของเขาก็ฉายแววเย็นชาและไม่พอใจ "ถ้าซูฉิงรู้ว่ากำลังโกหกเธอ เธอไม่มีวันให้อภัยแน่"

ถ้าเขารู้ว่าเด็กคนนี้จะแย่ขนาดนี้ ใช้วิธีนี้เพื่อหลอกให้ซูฉิงหมั้นกับตัวเอง ตอนที่หลินเหยียนเฟิงพาเขามาก็ไม่น่าไปช่วยเขาเลย

ตอนนั้นหลินเหยียนเฟิงและทีมค้นหาเจอตัวฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงและพาตัวกลับมา ฮ่อหยุนเฉิงกำลังจะตายและซูฉิงก็หมดสติ หลินเหยียนเฟิงจึงรีบพาตัวฉียวี่ชูมารักษาเขาให้ได้

เดิมทีเขาไม่ต้องการจะดำเนินการใดๆ แต่หลินเหยียนเฟิงบอกว่าระหว่างทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง และฮ่อหยุนเฉิงตกจากหน้าผาเพราะช่วยซูฉิงเอาไว้

ฉียวี่ชูเองก็ทนมองลูกศิษย์ของเขาตื่นขึ้นมาและเจอกับเรสูญเสียคนรักไม่ได้ เขาถึงได้ตกลงรักษาให้

ตอนนั้นเขารักษาฮ่อหยุนเฉิงเป็นเวลาสามวันเต็มโดยไม่ได้นอน เขาเอากระดูกที่หักทั้งหมดของร่างกายเขากู้กลับคืน และแม้แต่ขาของเขาที่มีแนวโน้มว่าจะพิการก็ได้รับการรักษาให้หายขาด