นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 293

วันถัดไป

ซูฉิงตื่นขึ้นด้วยอาการมึนงงก่อนจะขยี้ตา

เห็นเพียงยวี๋น่าที่นั่งอยู่บนหัวเตียงเป็นเพื่อนเธอ

"ซูฉิง เธอตื่นแล้วเหรอ?" ยวี๋น่าถามด้วยความเป็นห่วง "รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?"

"ดีขึ้นมากแล้วล่ะ" เมื่อเจอเข้ากับยวี๋น่าที่เป็นกังวล หัวใจของซูฉิงก็รู้สึกอบอุ่นขึ้น

"จริงสิ คุณอาฉีให้ฉันเอามันให้เธอ" ยวี๋น่าหยิบขวดยาออกมายื่นให้ซูฉิง ก่อนจะอธิบายข้อควรระวังที่ฉียวี่ชูสั่งไว้

ซูฉิงรับยาที่ฉียวี่ชูให้ไว้กับยวี๋น่า "คุณอาฉีไปแล้วเหรอ?"

"อื้ม เขาให้เธอดูแลตัวเองดีๆ" ยวี๋น่าตอบ

ซูฉิงพยักหน้า "ยวี๋น่า รบกวนเธอเอาคอมพิวเตอร์ฉันมาให้ทีสิ"

"เธอยังไม่ฟื้นตัวดี หยุดทำงานพวกนั้นก่อนดีกว่า" ยวี๋น่าคิดว่าซูฉิงกำลังจะเริ่มต้นโหมดคนบ้างานอีกครั้ง จึงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจทันที

แม้จะบอกว่าจุดประสงค์ของการมาครั้งนี้คือเพื่อหารือเกี่ยวกับการแข่งขันด้านการออกแบบกับซูฉิง แต่อาการบาดเจ็บของซูฉิงยังไม่หายดี และเธอก็ไม่อยากให้ซูฉิงเหนื่อยเกินไป

ซูฉิงยิ้ม "ฉันไม่ได้จะทำงาน ฉันกับฮ่อหยุนเฉิงกำลังจะหมั้นกัน ชุดหมั้นของเรา ฉันก็ต้องออกแบบเองสิ"

ยวี๋น่าตกตะลึง เที่มื่อคืนซูฉิงไปคุยกับฮ่อหยุนเฉิง คุยกันเรื่องนี้น่ะเหรอ?

"เธอแน่ใจแล้วเหรอ?" ยวี๋น่ายังคงกังวลเล็กน้อย กังวลว่าเป็นเพราะฮ่อหยุนเฉิงช่วยเธอ ถึงได้ตอบตกลงเพราะบุญคุณ "เธอไม่ได้ไม่ชอบถังถังนั่นเหรอ?"

ซูฉิงส่ายหัวพร้อมกับริยยิ้มประชดประชันที่มุมปาก "ถังรั่วอิงยัยขี้แอ๊บนั่นน่ะเหรอ? ตราบใดที่ใจฮ่อหยุนเฉิงสามารถแยกแยะว่าใครสำคัญกว่าก็พอ อีกอย่างหล่อนก็อยู่ดีดดิ้นได้อีกไม่นาน"

ทางแอนโธนี่เจอข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับถังรั่วอิงและซูฉิงมั่นใจว่าถังถังเป็นตัวปลอม

แต่ว่าสัญชาตญาณบอกเธอว่าต้องมีการสมคบคิดครั้งใหญ่อยู่เบื้องหลังถังรั่วอิงแน่

ดังนั้นเธอจึงไม่รีบร้อนที่จะเปิดเผยถังรั่วอิง

ถ้าจะลงมือ ต้องถอนรากถอนโคน

"ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ฉันก็วางใจ" ยวี๋น่าพยักหน้า

เธอเห็นว่าฮ่อหยุนเฉิงจริงใจกับซูฉิง

เพื่อซูฉิง ไม่สนแม้แต่ชีวิต เขาเอาชีวิตมาตีความว่าเขารักเธอมากแค่ไหน ผู้ชายแบบนี้มีค่าควรแก่การฝากชีวิตไว้

เพียงแต่ขาของเขา...ช่างน่าเสียดาย

"ยวี๋น่า เธอไม่ต้องห่วงนะ ฉันคิดไว้แล้วล่ะ ฉันรักฮ่อหยุนเฉิง" ซูฉิงกล่าวอย่างหนักแน่น

"อื้ม" อันที่จริงยวี๋น่ามองออกอยู่แล้วว่าใจซูฉิงมีแต่ฮ่อหยุนเฉิง ตอนนี้ซูฉิงสามารถเผชิญหน้ากับหัวใจของเธอได้ เธอเองก็ดีใจแทนเจ้าตัวไปด้วย

"ฉันจะไปเตรียมให้เธอเอง อยากได้อะไรอีกไหม บอกมาได้เลย ฉันจะเตรียมการให้เอง"

ซูฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง "ช่วยฉันเตรียมผ้าหน่อย เอาที่ดีที่สุด เท้าฉันยังไม่สะดวก เธอเลือกให้ฉันหน่อยนะ"

"ได้เลย" ยวี๋น่าตกลงและหันหลังเดินออกไป

ซูฉิงมองยวี๋น่าเดินออกไปก่อนจะดึงรถเข็นที่อยู่ข้างๆมานั่ง เพื่อจะไปหาฮ่อหยุนเฉิง

เธอเคาะประตูห้องฮ่อหยุนเฉิง และเสียงเย็นชาของเขาดังขึ้นอย่างรวดเร็ว "เข้ามา!"

ซูฉิงเข็นรถเข็นเข้าไปด้านในก็เห็นฮ่อหยุนเฉิงนั่งอยู่บนเตียง บนเตียงมีขวดยาและผ้าก๊อซ

"นายจะทำอะไรน่ะ?" ชูฉิงมองเขาด้วยความสงสัย ก่อนจะไปถึงข้างเตียง

"เปลี่ยนยาน่ะ" ริมฝีปากบางของฮ่อหยุนเฉิงเบะออกน้อยๆ ทั้งยังมีสีหน้าไม่ชอบใจ

"’งั้นฉันเรียกพยาบาลมาช่วยนะ" ซูฉิงที่ไม่คิดเยอะก็เตรียมจะไปเรียกพยาบาล

วินาทีถัดมาก็ถูกแขนยาวดึงไว้ "อย่าไปนะ พ่อบ้านหลี่ทำธุระเสร็จก็มาช่วยฉันแล้ว"

"ทำไมต้องรอพ่อบ้านหลี่ล่ะ พยาบาลทำไม่ได้เหรอ?" ซูฉิงสงสัย

ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้วขึ้น "เธออยากให้ผู้หญิงคนอื่นเห็นและสัมผัสร่างกายของฉันเหรอ?"