นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 332

แต่ซูฉิงกลับไม่เห็นด้วย เธอหันไปพูดกับฮ่อหยุนเฉิง"นายอยู่ที่นี่แหละ จับตาดูถังรั่วอิงไว้"

ถ้าหากว่าพวกเขาทั้งสองคนไปเมือง Yด้วยกัน เรื่องที่ลงมือทำกับถังรัวอิงก็จะเสียงแรงเปล่า

"ฉันจะให้เธอไปในที่ที่อันตรายคนเดียวไม่ได้ "ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวด พูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

ซูฉิงคิดอยู่ชั่วครู่ "งั้นนายหาคนไปกับฉันด้วยสิ"

ช่วยเหลือภัยพิบัติ มีคนเยอะย่อมมีประโยชน์

ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่พูดอะไรอีก โทรศัพท์โทรออกไปหลายครั้ง ให้หลินเหยียนเฟิงรีบช่วยจัดการหาคนและเครื่องบินให้

จากนั้นซูฉิงกับฮ่อหยุนเฉิงก็ไปที่โรงแรมด้วยกัน

ระหว่างทางซูฉิงก็เปิดโทรศัพท์เลื่อนดูข่าว

ข่าวทั่วโลกล้วนรายงานข่าวเกี่ยวกับเรื่องเมือง Y เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง

ซูฉิงก็คิ้วขมวด ที่ที่อู๋เทียนเหออยู่ ก็เป็นจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหว สถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก

เพียงไม่นานทั้งสองก็มาถึงโรงแรม ซูฉิงก็เดินตรงเข้าไปห้องยวี๋น่า

ยวี๋น่าที่ตอนนี้ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พอเห็นซูฮิงก็รีบเดินเข้าไปหา พร้อมจับมือซูฉิง"ซูฉิง จะทำยังไงดี อู๋เทียนเหอเขาจะเป็นอะไรมั้ย "

ซูฉิงตบไหลเธอเบาๆ แล้วพูดปลอบ"ในเมื่อเขาโทรหาเธอได้ ก็น่าจะไม่เป็นอะไร"

"แต่ว่าเขาพูดไม่กี่คำ ก็ตัดสายไปแล้ว ฉันโทรกลับไปก็ไม่ติดแล้ว "ยวี๋น่าพูดอย่างร้อนใจ

"หลังจากที่แผ่นดินไหวแล้ว สิ่งก่อสร้างก็พังถล่มลงมารวมทั้งเสาสัญญาณด้วย ดังนั้นเรื่องที่ติดต่อไม่ได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ "ซูฉิงพูดปลอบ

เธอที่มองไปที่ฮ่อหยุนเฉิง"จัดการเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย"

"ฉันถามหลินเหยียนเฟิงสักครู่"ฮ่อหยุนเฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วต่อสายโทรหาหลินเหยียนเฟิง

หลินเหยียนเฟิงรับสาย"ท่านประธาน จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วครับ ผมจะรีบไปรับเดี๋ยวนี้ครับ"

เพียงไม่นานหลินเหยียนเฟิงก็ขับรถมาถึงโรงแรม

ซูฉิงพายวี๋น่าขึ้นไปบนรถ จากนั้นทั้งหมดก็เดินทางไปที่สนามบิน

ตระกูลฮ่อมีเครื่องบินหลายลำที่จอดไว้อยู่ที่พื้นสนาม

และมีบอดี้การ์ดเป็นร้อยกำลังรออยู่ พอเห็นฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงมา ก็ทำความเคารพทันที "ท่านประธานฮ่อ คุณซู !"

ซูฉิงที่เห็นบอดี้การ์ดที่ถูกฝึกมาอย่างดี ล้วนมีระเบียบ ทำให้รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา

"ขอบคุณนายนะ "ซูฉิงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ

"จะไม่ให้ฉันไปด้วยจริงๆ หรอ "ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้วถาม

ซูฉิงส่ายหน้า "นายคอยจับตาดูถังรั่วอิงกับBPL อยู่ที่นี่แหละ หากมีข่าวอะไรให้ติดต่อเราทันที"

พอเห็นซูฉิงยืนยันอย่างนั้น ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่พูดอะไรอีก

ซูฉิงกับยวี๋น่าขึ้นไปบนเครื่องบิน จากนั้นเครื่องบินก็บินทะยานขึ้นมุ่งหน้าไปเมืองY

ซูฉิงที่มองออกไปทางหน้าต่างดูหมู่เมฆสีขาวที่ลอยอยู่นอกหน้าต่าง ซูฉิงรู้สึกหนักใจ

ถึงแม้ว่าเธอไม่เคยเจอกับอู๋เทียนเหอเลย แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาเป็นอะไร

ถ้าหากว่าอู่เทียนเหอเป็นอะไรขึ้นมา ยวี๋น่าจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่

ยวี๋น่าที่ตอนนี้ร้อนใจ เม้มปากพูด"ขอโทษด้วยนะซูฉิง ทั้งที่รู้ว่าเธอกลัวความสูง แต่ยังต้องให้เธอนั่งเครื่องบินเป็นเพื่อนฉันอีก"

"พวกเราไม่ใช่เป็นเพื่อนรักกันหรอ เรื่องของเธอก็คือเรื่องของฉัน "ซูฉิงยิ้มพูด

เห็นยวี๋น่าทำหน้าเศร้าสลดซูฉิงก็รู้สึกสงสาร เธอให้ยวี๋น่าพิงไหล่ของเธอ"เธอนอนก่อนนะ ใกล้ถึงแล้วเดี๋ยวฉันจะปลุกเธอ"

"ฉันนอนไม่หลับ "ยวี๋น่าพูดเสียงเบา

อู่เทียนเหอที่ไม่รู้เป็นหรือตาย เธอจะนอนหลับได้ยังไง

ในหัวของเธอตอนนี้มีแต่เรื่องระหว่างเธอกับเขาในอดีต

รักคนคนหนึ่ง ทำไมถึงได้ลำบากอย่างนี้