นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 332

แต่ซูฉิงกลับไม่เห็นด้วย เธอหันไปพูดกับฮ่อหยุนเฉิง"นายอยู่ที่นี่แหละ จับตาดูถังรั่วอิงไว้"

ถ้าหากว่าพวกเขาทั้งสองคนไปเมือง Yด้วยกัน เรื่องที่ลงมือทำกับถังรัวอิงก็จะเสียงแรงเปล่า

"ฉันจะให้เธอไปในที่ที่อันตรายคนเดียวไม่ได้ "ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวด พูดด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล

ซูฉิงคิดอยู่ชั่วครู่ "งั้นนายหาคนไปกับฉันด้วยสิ"

ช่วยเหลือภัยพิบัติ มีคนเยอะย่อมมีประโยชน์

ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่พูดอะไรอีก โทรศัพท์โทรออกไปหลายครั้ง ให้หลินเหยียนเฟิงรีบช่วยจัดการหาคนและเครื่องบินให้

จากนั้นซูฉิงกับฮ่อหยุนเฉิงก็ไปที่โรงแรมด้วยกัน

ระหว่างทางซูฉิงก็เปิดโทรศัพท์เลื่อนดูข่าว

ข่าวทั่วโลกล้วนรายงานข่าวเกี่ยวกับเรื่องเมือง Y เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง

ซูฉิงก็คิ้วขมวด ที่ที่อู๋เทียนเหออยู่ ก็เป็นจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหว สถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก

เพียงไม่นานทั้งสองก็มาถึงโรงแรม ซูฉิงก็เดินตรงเข้าไปห้องยวี๋น่า

ยวี๋น่าที่ตอนนี้ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พอเห็นซูฮิงก็รีบเดินเข้าไปหา พร้อมจับมือซูฉิง"ซูฉิง จะทำยังไงดี อู๋เทียนเหอเขาจะเป็นอะไรมั้ย "

ซูฉิงตบไหลเธอเบาๆ แล้วพูดปลอบ"ในเมื่อเขาโทรหาเธอได้ ก็น่าจะไม่เป็นอะไร"

"แต่ว่าเขาพูดไม่กี่คำ ก็ตัดสายไปแล้ว ฉันโทรกลับไปก็ไม่ติดแล้ว "ยวี๋น่าพูดอย่างร้อนใจ

"หลังจากที่แผ่นดินไหวแล้ว สิ่งก่อสร้างก็พังถล่มลงมารวมทั้งเสาสัญญาณด้วย ดังนั้นเรื่องที่ติดต่อไม่ได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ "ซูฉิงพูดปลอบ

เธอที่มองไปที่ฮ่อหยุนเฉิง"จัดการเรียบร้อยแล้วใช่มั้ย"

"ฉันถามหลินเหยียนเฟิงสักครู่"ฮ่อหยุนเฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วต่อสายโทรหาหลินเหยียนเฟิง

หลินเหยียนเฟิงรับสาย"ท่านประธาน จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วครับ ผมจะรีบไปรับเดี๋ยวนี้ครับ"

เพียงไม่นานหลินเหยียนเฟิงก็ขับรถมาถึงโรงแรม

ซูฉิงพายวี๋น่าขึ้นไปบนรถ จากนั้นทั้งหมดก็เดินทางไปที่สนามบิน

ตระกูลฮ่อมีเครื่องบินหลายลำที่จอดไว้อยู่ที่พื้นสนาม

และมีบอดี้การ์ดเป็นร้อยกำลังรออยู่ พอเห็นฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงมา ก็ทำความเคารพทันที "ท่านประธานฮ่อ คุณซู !"

ซูฉิงที่เห็นบอดี้การ์ดที่ถูกฝึกมาอย่างดี ล้วนมีระเบียบ ทำให้รู้สึกอุ่นใจขึ้นมา

"ขอบคุณนายนะ "ซูฉิงมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ

"จะไม่ให้ฉันไปด้วยจริงๆ หรอ "ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้วถาม

ซูฉิงส่ายหน้า "นายคอยจับตาดูถังรั่วอิงกับBPL อยู่ที่นี่แหละ หากมีข่าวอะไรให้ติดต่อเราทันที"

พอเห็นซูฉิงยืนยันอย่างนั้น ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่พูดอะไรอีก

ซูฉิงกับยวี๋น่าขึ้นไปบนเครื่องบิน จากนั้นเครื่องบินก็บินทะยานขึ้นมุ่งหน้าไปเมืองY

ซูฉิงที่มองออกไปทางหน้าต่างดูหมู่เมฆสีขาวที่ลอยอยู่นอกหน้าต่าง ซูฉิงรู้สึกหนักใจ

ถึงแม้ว่าเธอไม่เคยเจอกับอู๋เทียนเหอเลย แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาเป็นอะไร

ถ้าหากว่าอู่เทียนเหอเป็นอะไรขึ้นมา ยวี๋น่าจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่

ยวี๋น่าที่ตอนนี้ร้อนใจ เม้มปากพูด"ขอโทษด้วยนะซูฉิง ทั้งที่รู้ว่าเธอกลัวความสูง แต่ยังต้องให้เธอนั่งเครื่องบินเป็นเพื่อนฉันอีก"

"พวกเราไม่ใช่เป็นเพื่อนรักกันหรอ เรื่องของเธอก็คือเรื่องของฉัน "ซูฉิงยิ้มพูด

เห็นยวี๋น่าทำหน้าเศร้าสลดซูฉิงก็รู้สึกสงสาร เธอให้ยวี๋น่าพิงไหล่ของเธอ"เธอนอนก่อนนะ ใกล้ถึงแล้วเดี๋ยวฉันจะปลุกเธอ"

"ฉันนอนไม่หลับ "ยวี๋น่าพูดเสียงเบา

อู่เทียนเหอที่ไม่รู้เป็นหรือตาย เธอจะนอนหลับได้ยังไง

ในหัวของเธอตอนนี้มีแต่เรื่องระหว่างเธอกับเขาในอดีต

รักคนคนหนึ่ง ทำไมถึงได้ลำบากอย่างนี้

ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอู๋เทียนเหอ เธอก็ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้ว

ความรู้สึกของยวี๋น่าบอกว่า ก่อนหน้านี้ที่อู๋เทียนเหอ บอกเลิกเธอนั้นล้วนเป็นเพียงภาพหลอน

เธอยังจำได้ดีว่า อู๋เทียนเหอที่อยู่ปลายสายพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงสั่นเทา "ยวี๋น่า ขอให้เธอมีความสุขนะ"

เธอยังไม่ทันได้พูดอะไร ปลายสายก็ตัดไป

อู๋เทียนเฟอ นายจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป!

หนึ่งชั่วโมงต่อมา เครื่องบินก็ได้ลงจอดที่สนามบินเมืองY

"ถึงแล้ว!"ซูฉิงจูงมือยวี่น่าลงเครื่อง

ฮ่อหยุนเฉิงได้ติดต่อทีมช่วยเหลือมารอพวกเธอแล้ว

"ตอนนี้เหตุการณ์เป็นยังไงบ้าง"ซูฉิงถามหัวหน้าทีมช่วยเหลือ

หัวหน้าทีมช่วยเหลือก้าวเข้ามาหาซูฉิง"แผ่นดินไหวครั้งนี้มีขนาดพื้นที่บริเวณกว้างขวาง กำลังทีมงานช่วยเหลือนั้นไม่พอ ตอนนี้มีทีมช่วยเหลือจากเมืองใหญ่ๆ เข้ามาช่วยครับ"

"งั้นเขตเทือกเขาไห่หลินล่ะ"ยวี่น่าเอ่ยถามทันที

หัวหน้าทีมพูดอย่างเคร่งเครียด "ที่นั่นเป็เขตภัยพิบัติใหญ่ ตอนนี้มีอาฟเตอร์ช็อกไม่หยุด ยังเข้าไปไม่ได้ครับ "

"ซูฉิง ฉันจะไป อู๋เทียนเหอรอให้ฉันไปช่วยเขาอยู่!" ยวี๋น่าพูดรั้นจะไป

ซูฉิงนวดหว่างคิ้ว กำลังใช้ความคิด ถ้าหากเข้าไปตอนนี้ก็อันตรายมากจริงๆ แต่ชีวิตคนก็รอไม่ได้

ถ้าหากว่าผ่านไปอีกเจ็ดสิบสองชั่วโมง ก็ไม่มีหวังแล้ว

"พวกเราจะไปตอนนี้ "ซูฉิงพูดตัดสินใจ

เธอพูดปลอบยวี๋น่า "เธอวางใจเถอะ พวกเราจะต้องรีบเข้าไปตามหาอู๋เทียนเหอให้เจอ"

และทันใดนั้นเอง ก็มีเงาที่คุ้นๆ กำลังเดินมาทางพวกเขา

เดินมาแต่ไกล พร้อมกับร้องทักทาบพวกเธอ"พี่ฉิง! พี่น่า!"

"หลินหนาน นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง "ซูฉิงถามอย่างตกใจ

หลินหนานเดินเข้ามา แล้วพูดเกินจริง "เชี่ย ! ตกใจหมดเลย! ทีมถ่ายทำของพวกเรามาถ่ายละครที่เมืองY พอดี และก็ต้องพบกับแผ่นดินไหวของที่นี่ "

"พวกนายไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"ซูฉิงถามอย่างเป็นห่วง

หลินหนานอยู่ในสังกัดบริษัทตระกูลหลินเอ็นเตอร์เทนเมนท์และเป็นอันดับต้นๆ ของวงการในประเทศ มีชื่อเสียงพอๆ กับสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ และประธานบริษัทก็คือพี่ชายของหลินหนาน

"ไม่เป็นไรๆ โชคดีที่ไม่ได้อยู่ตรงจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหว มีแค่ผู้กำกับได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย และกำลังนำตัวส่งโรงพยาบาล ละครถ่ายยังไม่เสร็จ พวกคนอื่นก็กำลังเตรียมตัวกลับ"

"ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว "ซูฉิงถอนหายใจโล่ง

"อ้อ พี่ฉิง พวกพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง "หลินหนานมองบอดี้การ์ดชุดดำทำหน้าขรึม "เกิดอะไรขึ้นหรอ"

เขาหยุดพูดแล้วมองไปที่ยวี๋น่า "พี่น่า พี่เป็นอะไรไป ทำไมถึงหน้าซีดอย่างนั้น"

ตอนนี้ม่านตายวี๋น่าพร่ามัวด้วยน้ำตา"แฟนของฉันอยู่ที่เขตเทือกเขาไห่หลิน"

"เชี่ย เขตเทือกเขาไห่หลิน ที่นั่นมันเขตศูนย์กลางแผ่นดินไหวเลยนะ! แฟนของพี่งั้นหรอ ใช่คนที่เลิกกันกับพี่ก่อนหน้านี้มั้ย งั้นก็ไม่ใช่ว่า....."

หลินหนานพูดยังไม่ทันจบ ซูฉิงก็รีบส่งสายตาให้เขา "นายพูดมากไปแล้วนะ "

“Sorry！” หลินนายเอ่ยขอโทษ "พวกพี่คิดจะไปช่วยเหลือที่เขตเทือกเขาไห่หลินหรอ ผมไปกับพวกพี่ด้วย"

"ไม่ต้องหรอก นายรีบกลับไปที่เมือง A เถอะ!"ซูฉิงเอ่ยปฏิเสธ

ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหลินหนาน เธอรับผิดชอบไม่ไหวหรอก

หลินหนานกลับเดินตามพวกเธอมา "คนมากก็มีพลังมาก ไม่แน่ผมอาจจะเป็นคนช่วยแฟนพี่น่าออกมาก็ได้นะ!"

จากนั้นพวกเขาก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์มุ่งไปที่ เขตเทือกเขาไห่หลิน

ระหว่างทางหลินหนานที่เห็นยวี๋น่าอยู่ในอารมณ์เศร้า ก็พูดลล้อเล่นกับเธอ"พี่น่า ผมเล่าเรื่องตลกให้พี่ฟัง...."

"หลินหนาน นายเงียบๆ หน่อยได้มั้ย "ยวี๋น่าที่ไม่มีอารมณ์ร่วม ในหัวของเธอตอนนี้มีแต่อู๋เทียนเหอ

หลินหนานได้แต่เงียบปาก ไม่พูดอะไร "ได้ๆ ผมจะสงบปาก พี่น่า พี่อย่ากังวลเกินไป พวกเราคนตั้งเยอะ จะต้องช่วยแฟนของพี่ออกมาได้แน่ ถ้าหากเขากล้ารังแกพี่ ผมหลินหนานจะเป็นคนแรกที่ไม่เอาเขาไว้แน่!"