นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 343

หลินหนานยื่นโทรศัพท์ให้ซูฉิง และชี้ไปที่ข่าวบนหน้าจอ

ซูฉิงเหลือบมองอย่างสงสัย เพียงเห็นภาพ ก็รู้ได้ทันนีว่านั่นคือเธอและนีนี

【หญิงสาวที่งามทั้งหน้าตาและจิตใจ ช่วยชีวิตเด็กที่ประสบภัยพิบัติ!】

เนื่องจากซูฉิงกำลังช่วยชีวิตผู้คนบนภูเขา ภาพที่เธอและนีนีเกี่ยวก้อยกันจึงถูกนักข่าวถ่ายเอาไว้ได้

ในช่วงเวลานี้ หนังสือพิมพ์รายใหญ่และสื่อออนไลน์ทั้งหมด ต่างพากันลงข่าวนี้อย่างท่วมท้น ในขณะนั้นมีการออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นในเมือง A อย่างต่อเนื่อง

หลังจากรายงานและภาพถ่ายนี้ปรากฏ จำนวนการดูบนอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็วก็เกิน 10,000 ครั้ง และชาวเน็ตก็รู้เรื่องราว ของซูฉิงก่อนทีวีและอินเทอร์เน็ตจะลงข่าวอีกด้วย ความคิดเห็นส่วนใหญ่ยกย่องเธอสำหรับความงามและความมีน้ำใจของเธอ

และแน่นอนเลยว่า ในตอนนี้ซูฉิงก็กลายเป็นคนดังไปแล้ว

ซูฉิงยิ้มและพูดอย่างช่วยไม่ได้ "ฉันไม่รู้ว่าโดยถ่ายไปได้ยังไง"

"พี่ฉิง พี่ทั้งสวยและใจดี ตอนนี้พี่เป็นนางฟ้าตัวน้อยที่ช่วยมนุษยชาติเอาไว้" หลินหนานพูดยกยอ

"พูดจาโอเว่อร์!" ซูฉิงจ้องมาที่เขา

ทันทีที่เสียงพูดจบ เสียงอันไพเราะของโทรศัพท์มือถือเธอดังขึ้น

ซูฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและมองดู มันเป็นเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย

เธอรับสาย "สวัสดี"

เสียงของหญิงสาวผู้น่ารักดังมาจากปลายสายอีกด้านของโทรศัพท์ "สวัสดีค่ะ นี่ใช่คุณซูฉิงหรือเปล่าคะ?"

"ใช่ค่ะ ฉันเอง" ซูฉิงพยักหน้า สงสัยในใจ เสียงนี้ฟังดูแปลกๆ ใครกำลังโทรหาเธออยู่นะ

"ฉันเป็นเจ้าหน้าที่สถานีวิทยุ เมื่อวานหญิงชราคนหนึ่งมาที่สถานีวิทยุ ฉันหวังว่าเราจะสามารถช่วยให้เธอติดต่อคุณได้ เธอเป็นหนึ่งในสมาชิกในครอบครัวของผู้ประสบภัยแผ่นดินไหว เธอต้องการพบคุณเพื่อแสดงความขอบคุณ พรุ่งนี้ช่วงบ่ายไม่ทราบว่าพอจะมีเวลาไหมคะ?"

ที่แท้ก็เป็นสถานีวิทยุนี่เอง

ซูฉิงปฏิเสธ "ขอโทษนะคะ พอดีว่าฉันไม่ว่างค่ะ"

"คุณอาเสว่ ฉันเอง!" เสียงที่ปลายสายของโทรศัพท์เปลี่ยนไปเป็นเสียงของคุณยายเฒ่าในทันใด

คุณอาเสว่？

เมื่อซูฉิงได้ยินคำพูดเธอก็ตกตะลึง

ชื่อดูไม่ค่อยคุ้นเคย

ทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าตอนที่เธอไปยอดเขายวี่ปี่เพื่อค้นหาลุงฉีเป็นครั้งแรก เมื่อเขาเห็นใบหน้าของเธอในครั้งแรก เขาก็พึมพำกับตัวเอง: นั่นอาเสว่ใช่ไหม?

อาเสว่คือใครกันนะ？

"คุณอาเสว่ ฉันเห็นคุณในทีวี ฉันอยากเจอคุณจริงๆ" คุณยายเฒ่าพูดอย่างกระตือรือร้นที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์

"คุณอยู่ที่ไหนคะ? ฉันจะไปหาคุณ" ซูฉิงคิด แล้วพูดออกมา

เธออยากรู้ว่าทำไมทั้งลุงฉีและยายเฒ่าจึงเข้าใจผิดคิดว่าเธอคืออาเสว่

คุณยายก็บอกที่อยู่มา ซูฉิงกล่าวทักทายยวี๋น่าและรีบไปในทันที

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ซูฉิงมาที่ประตูบ้านของคุณยาย และเธอก็เอื้อมมือออกไปเคาะประตู

ไม่นานประตูก็เปิดออก และคุณยายผมสีเงินก็ปรากฏตัวขึ้นในสายตาของซูฉิง