นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 350

ซูฉิงรีบเร่งให้หลินหนานออกจากโรงพยาบาล

"ยวี๋น่า ไม่ต้องห่วงนะ อู๋เทียนเหออารมณ์ไม่ดีคงเพราะได้รับบาดเจ็บน่ะ เดี๋ยวรอคุณอาฉีรักษาขาเขาหาย พวกเธอค่อยคุยกันดีๆ อีกทีนะ" ซูฉิงปลอบยวี๋น่า

เบ้าตายวี๋น่าแดงก่อนจะพยักหน้า "อื้ม"

"ฉันจะโทรไปถามว่าคุณอาฉีจะมาถึงเมื่อไหร่นะ" ซูฉิงพูดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดหมายเลขของฉียวี่ชู

"ฮัลโหล? คุณอาฉีคะ เมื่อไรจะถึงเมือง A เอ๋?...ค่ะ เพิ่งมาถึงกับยวี๋น่าค่ะ ถ้าถึงแล้วโทรมานะคะ เดี๋ยวฉันจะไปรับค่ะ"

ฉียวี่ชูเพิ่งใส่เสื้อผ้าอีกชิ้นลงกระเป๋าเดินทาง "ฉันซื้อตั๋วแล้ว พรุ่งนี้บ่ายโมงก็ถึงเมือง A ก็รักษาเขาได้เลย เธอส่งที่อยู่โรงพยาบาลให้ฉันก่อนแล้วกัน"

"ได้ค่ะ" ซูฉิงพูดสั้นๆ และหลังจากวางสายก็แสดงท่าทีผ่อนคลาย

ยวี๋น่ามองเธออย่างประหม่า "เป็นไงบ้าง?"

"ไม่ต้องห่วงนะ" ซูฉิงยิ้ม "คุณอาฉีจะมาถึงเมือง A พรุ่งนี้บ่ายแล้วก็รักษาขาของเทียนเหอได้เลย"

"เยี่ยมไปเลย!" ในที่สุดยวี๋น่าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเผยรอยยิ้มจางๆ

ซูฉิงพูดถูก ถ้าขาของเทียนเหอดีขึ้น อารมณ์ของเขาคงก็จะดีขึ้นด้วยใช่ไหม?

ถึงเวลานั้นเธอจะได้คุยกับเขาดีๆ

ยวี๋น่าไม่มีทางเชื่อว่าอู๋เทียนเหอไปรักผู้หญิงคนอื่น เป็นไปไม่ได้แน่นอน!

มองไปที่ซูฉิงที่มีใบหน้าเหนื่อยล้า ยวี๋น่าจึงตบไหล่เธอเบาๆ "ซูฉิง เธอกลับไปพักก่อนเถอะ เธอคอยตามเรื่องฉันกับเทียนเหอตลอดสองวันแล้ว ฉันว่าเธอร่างใกล้พังแล้ว"

"ก็ได้ งั้นฉันกลับก่อนนะ" ซูฉิงแตะใบหน้าตัวเองทันทีที่ได้ยินยวี๋น่าพูดอย่างนั้น

เธอยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือคนในพื้นที่ภัยพิบัติในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ทั้งยังไปโรงพยาบาลหลายครั้งติดต่อกัน จนตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมากจริงๆ

ซูฉิงมองสถานการณ์ในห้องอีกครั้ง ก่อนจะมองยวี๋น่าอย่างกังวล "แต่เธอเฝ้าเขาคนเดียวตามลำพังจะได้เหรอ?"

ยวี๋น่ายิ้มบางก่อนจะส่ายหัว "ฉันไม่เป็นไร เธอไม่ต้องห่วงหรอกน่า เอาล่ะ รีบกลับได้แล้ว"

เมื่อเห็นเธอเด็ดเดี่ยวขนาดนี้ ซูฉิงจึงไม่พูดอะไรอีก เพียงแต่ยกมือทำท่าทางโทรศัพท์แนบหูก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ตอนที่เธอกลับถึงบ้าน ซูฉิงรู้สึกว่าร่างกายของเธอผ่อนคลายลง ก่อนจะเดินตรงไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนถึงได้รู้สึกสบายตัวมาก

ครั้งนี้เธอเหนื่อยมากจริงๆ

ซูฉิงนอนอยู่บนเตียง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมา และเปิดดูหน้าเว็บ แต่ทันใดนั้นเธอก็เห็นข่าวเกี่ยวกับฮ่อหยุนเฉิงไปที่พื้นที่ภัยพิบัติในเมือง Y ด้วยตนเอง

【ลงมือทำทุกอย่างด้วยตัวเอง! ประธานตระกูลฮ่อกรุ๊ปได้เดินทางไปยังพื้นที่ประสบภัยแผ่นดินไหวเพื่อบรรเทาสาธารณภัยด้วยตัวเอง!】

ในตอนท้ายฉบับยังมีวิดีโอของฮ่อหยุนเฉิงในพื้นที่ภัยพิบัติอีกด้วย ในวิดีโอเขายังคงเข้มงวดและไม่อนุญาตให้คนแปลกหน้าได้เข้าไป แต่พอตอนเจอกับผู้สูงอายุและเด็กๆ ในพื้นที่ภัยพิบัติของเขา สายตาและน้ำเสียงการพูดจาก็อ่อนลง

ซูฉิงที่ดูวิดีโอนี้ก็ยกยิ้มโดยไม่รู้ตัว

ไม่รู้ทำไม ถึงเพิ่งห่างกันไม่ถึงวัน แต่จู่ๆ ก็คิดถึงเขาขึ้นเสียแล้ว

ทันทีที่ความคิดผุดขึ้น โทรศัพท์มือถือของซูฉิงก็ดังขึ้นในวินาทีต่อมา และก็เป็นฮ่อหยุนเฉิงนี่เอง

หัวใจของซูฉิงเต้นเร็วขึ้นโดยไม่รู้ตัว

เธอกดรับสาย

"ซูฉิงเธอถึงบ้านหรือยัง?" เสียงกังวลของฮ่อหยุนเฉิงดังมาจากปลายสาย

"ฉันเพิ่งกลับถึงบ้านอาบน้ำเสร็จ ตอนนี้นอนอยู่บนเตียง กำลังดูข่าวการเดินทางของนายไปพื้นที่ภัยพิบัติอยู่น่ะ" ริมฝีปากของซูฉิงยกยิ้มอย่างมีความสุขโดยไม่รู้ตัว "หน้ากล้องนายหล่อนะเนี่ย จริงสิ สถานการณ์พื้นที่ภัยพิบัติเป็นยังไงบ้าง?"

"หล่อแล้วได้อะไรล่ะ..." เสียงของฮ่อหยุนเฉิงเบาลงเล็กน้อยพร้อมความรู้สึกน้อยใจ "ไม่มีภรรยาอยู่ข้างๆ ฉันจะหล่อให้ใครดูล่ะ?"