"ผมพูดจริง และจริงจังมาก!"หลินหนานตอบกลับทันที พร้อมกับพยักหน้ารัวๆ เหมือนกับไก่จิกข้าวสารก็ไม่ปาน
เขารู้ตัวเขาดียิ่งกว่าใคร ยวี๋น่าเป็นคนที่เขาจะต้องปกป้อง
และยิ่งเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น แม้ว่าสองจะเกิดขึ้นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เขาที่ในฐานะเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ก็ต้องรับผิดชอบ
ซูฉิงรู้สึกลังเลเล็กน้อย เธอรู้ว่าคนที่ยวี๋น่ารักนั้นเป็นใคร แต่หลินหนานก็มีความจริงใจ เธอ.......
"เอ่อ.........."
หลินหนานที่เห็นซูฉิงผ่อนคลายลงบ้าง ก็อดที่จะก้าวไปข้างหน้าแล้วจ้องตาเธอ พร้อมกับทำหน้าคุ้นเคยและจริงใจ
"พี่ฉิง ผมสาบานว่าผมชอบยวี๋น่าจริงๆ ผมอยากจะปกป้องเธอตลอดชีวิต พี่ช่วยผมหน่อยนะ!"
"...........โอเค"ซูฉิงมองหน้าของหลินหนาน ก็เหมือนจะไม่ได้พูดโกหก สุดท้ายก็ตอบตกลงที่จะช่วย
แต่ว่าเธอรู้นิสัยของยวี๋น่าดี อย่าว่าแต่ต่อไปนี้ ช่วงนี้เธอจะต้องไม่อยากจะหลินหนานแน่
ใจร้อนไม่ได้
ซูฉิงนิ่งแล้วพูดกับหลินหนาน :"เอาอย่างนี้นะ นายกลับไปก่อน อย่าพึ่งผลีผลาม และสองวันนี้นายห้ามไปรบกวนยวี๋น่า ให้เธอได้อยู่คนเดียวเงียบๆ ก่อน"
หลินหนานได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มออกมา เข้าใจในความหมายที่ซูฉิงพูดพร้อมกับพยักหน้า
"ได้ ได้ ครับ งั้นผมกลับไปก่อนนะ พี่ฉิง รบกวนพี่ช่วยพูดกับเธอหน่อยนะ--"
หลินหนานที่เดินออกไปอย่างอารมณ์ดี ซูฉิงที่มองเบื้องหลังของเขาด้วยแววตากังวล จากนั้นก็ส่ายหน้าไปมา แล้วก็เดินกลับเข้าไปในห้องหนังสือ รีบทำงานของตัวเอง
โรงพยาบาล
ถังรั่วอิงนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย หันมองไปทางหน้าประตู
เธอรอนานแล้วแต่ก็ยังไม่เห็นเงาของฮ่อหยุนเฉิงเลย แม้เขาจะมาจากเมืองY แล้วก็ไม่เคยมาที่โรงพยาบาลเลยสักครั้ง
หรือว่าเขาคืนดีกับซูฉิงแล้วหรอ
ไม่ ไม่ใช่แน่ พี่เฉิงเป็นของเธอ!
ถังรั่วอิงยิ่งคิดยิ่งรู้สึกร้อนใจ เลิกผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่ง หยิบเอาโทรศัพท์ที่หัวเตียงขึ้นมาแล้วโทรหาฮ่อหยุนเฉิง
"ฮัลโหล พี่เฉิง........."
น้ำเสียงรวยรินของถังรั่วอิงดังไปตามสาย
ฮ่อหยุนเฉิงที่มือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์ อีกมือข้างหนึ่งก็เปิดเอกสาร "ถังถัง มีอะไรหรอ"
เสียงอ่อนโยนของฮ่อหยุนเฉิงก็ดังมาตามสาย ถังรั่วอิงก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย ฮ่อหยุนเฉิงส่งเสียงขึ้นมาอีกครั้งเธอถึงเรียกสติกลับคืนมาแล้วพูดเสียงเบา :"พี่เฉิง หลายวันมานี้พี่ยุ่งกับงานหรอ ฉันไม่เจอหน้าพี่นานแล้วนะ"
"พึ่งกลับมาจากเมือง Y ไม่นน ช่วงนี้ที่บริษัทมีงานเยอะให้ฉันต้องจัดการ ปลีกเวลาไม่เยี่ยมเธอที่โรงพยาบาลไม่ได้เลย"
ได้ยินฮ่อหยุนเฉิงว่าอย่างนี้ ถังรั่วอิงก็ถอนหายใจโล่ง
ไม่ว่ายังไง ฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้อยู่กับซูฉิงก็ดีแล้ว
แต่ว่าถ้าหากเป็นอย่างนี้.....
ถังรั่วอิงเม้มริมฝีปาก แล้วก็พูดว่า:"พี่เฉิง ก่อนหน้านี้ฉันได้ถามคุณหมอกับพยาบาล พวกเขาบอกว่าอาการของฉันดีขึ้นแล้ว!"
เธอยิ้ม แล้วก็ได้ตั้งใจฟังเสียงของฮ่อหยุนเฉิงที่อยู่ปลายสาย และลองพูดว่า:"แต่ว่าอยู่แต่ในโรงพยาบาลจนเบื่อแล้ว........พี่เฉิง ฉันอยากจะออกจากโรงพยาบาล ไปพักที่บ้านของพี่"
บ้านของเขางั้นหรอ
ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวดเป็นปม
เขาคิดไม่ถึงว่าถั่วรั่วอิงจะร้องขออย่างนี้ออกมา แต่ว่าตอนนี้พอมาคิดดูแล้ว.....ก็เป็นเรื่องประจวบเหมาะพอดี
ฮ่อหยุนเฉิงนึกถึงแผนของเขากับซูฉิงคิดวางแผนไว้ จากนั้นก็ตอบตกลงออกไป แล้วพูดกับถั่วรั่วอิงว่า:"ได้ งั้นคืนนี้เธอก็นอนพักผ่อนนะ พรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอและจัดการค่ารักษาให้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น