นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 371

สิ้นเสียง ฮ่อหยุนเฉิงก็เผยรอยยิ้มขอโทษ

"..."

นิ้วมือถังรั่วอิงที่อยู่ข้างโต๊ะกำแน่นขึ้นเล็กน้อย ความเร็วในการเคี้ยวช้าลง หลังจากที่ฮ่อหยุนเฉิงพูดจบ ไม่กี่วิต่อมาเธอจึงพยักหน้าอย่างครุ่นคิด และพูดอย่างเข้าใจ "ได้ค่ะ พี่มีธุระก็ไปทำเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงเรื่องของฉันนะคะ"

หลังจากทานอาหารเสร็จอย่างรวดเร็ว ฮ่อหยุนเฉิงก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องหนังสือไป ถังรั่วอิงที่ยืนอยู่ข้างหลังก็ได้แต่มองตามแผ่นหลังชายคนนั้นไป

เมื่อฮ่อหยุนเฉิงเดินมาถึงประตูห้องหนังสือก็ชะงักฝีเท้า แล้วหันกลับมาพูดกับอีกคนว่า "โปรเจ็กต์นี้กำลังจะเริ่มเร็วๆ นี้ นอกจากต้องยืนยันเนื้อหาของแผนอีกครั้งแล้ว ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมาก อาจจะน่าเบื่อ เธอไปหาอะไรน่าสนใจทำก่อน เป็นเด็กดีล่ะ"

ชายคนนั้นพูดเบาๆ ราวกับสามีที่ใส่ใจภรรยาอย่างอ่อนโยน ถังรั่วอิงยิ้มและพยักหน้า ก่อนจะกล่าวว่า "ไม่เป็นไร พี่เฉิงไปงานเถอะค่ะ"

เธอเดินไปนั่งที่โซฟา และเมื่อเธอได้ยินเสียงปิดประตูห้องหนังสือ ก็หันไปเหลือบมอง แล้วหันหลังกลับช้าๆ ก่อนที่ดวงตาของเธอจะฉายถึงความหยั่งลึก

เธอถือโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างๆ อย่างลังเล

ในเมื่อเมื่อกี้รู้แล้วว่าโครงการเป่ยไห่วานกำลังจะเริ่ม ก็แสดงว่างานที่หลี่เฉิงหยางมอบให้เธอนั้นเสร็จไปครึ่งแล้ว และฮ่อหยุนเฉิงเชื่อมั่นในตัวเองแล้ว

ถ้าอย่างนั้น จากนี้แค่ต้องบอกหลี่เฉิงหยางถึงเรื่องนี้ แล้วขโมยแผนขณะที่ฮ่อหยุนเฉิงไม่อยู่...

แต่ว่าต่อไปหลี่เฉิงหยางจะควบคุมเธอมากขึ้นเรื่อยๆ จนเธอถอนตัวไม่ได้

ไม่ได้!

รูม่านตาถังรั่วอิงหดตัวขึ้น

เธอต้องให้ฮ่อหยุนเฉิงเป็นของตัวเองแบบสมบูรณ์แบบในตอนช่วงเวลานี้ นี่คือสิ่งที่ดีที่สุด

เธอวางโทรศัพท์กลับลงบนโซฟา แล้วเข้าห้องอาหารไปสักครู่

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ถังรั่วอิงก็เคาะประตูห้องทำงานพร้อมกับชามซุปฟักทองหวาน

หลังจากได้ยินเสียง "เข้ามา" จากด้านใน เธอถึงกล้าเปิดประตูเข้าไป และสิ่งที่เธอเห็นคือฮ่อหยุนเฉิงกำลังพิมพ์บนแป้นพิมพ์หน้าจอแล็ปท็อป

"พี่เฉิง" ถังรั่วอิงเรียกเสียงหวาน ก่อนจะเดินไปหาฮ่อหยุนเฉิงพร้อมกับชาม "งานก็ส่วนงาน แต่กตอนเย็นฉันเห็นว่าพี่กินไม่เยอะเท่าไร เลยทำซุปมาให้ พี่ลองชิมดูนะ"

"ลำบากเธอแล้วล่ะ"

ฮ่อหยุนเฉิงหยุดสิ่งที่เขาทำไว้ชั่วครู่ และขณะที่ถังรั่วอิงกำลังคิดจะดูหน้าจอคอมพิวเตอร์ เขาก็หันกลับมามองเธอด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

"แต่ฉันยังไม่หิวเลย เธอวางไว้ก่อนนะ อีกเดี๋ยวฉันค่อยดื่ม"

ถังรั่วอิงเม้มริมฝีปาก ช่วงนี้ฮ่อหยุนเฉิงเป็นแบบนี้ทุกวัน ทั้งอ่อนโยนและสุภาพจนทำให้เธอพลาดโอกาสนี้ไปหลายครั้ง ไม่ได้ ครั้งนี้ต้องสำเร็จ!

เธอชะงักไปครู่หนึ่งแล้วยิ้มอย่างไม่มั่นใจ "ต้องดื่มต้องร้อนๆ นะ ถ้าเย็นแล้วมันจะไม่อร่อย"

พูดไป มือก็เคลื่อนไปข้างหน้า ขณะที่ฮ่อหยุนเฉิงกำลังจะดันกลับ มือของถังรั่วอิงก็ "บังเอิญ" สั่น และซุปหวานในชามก็ทะลักออกมาเปื้อนเสื้อผ้าของเขา

ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วก่อนจะลุกขึ้นยืนพร้อมก้าวถอยหลัง