นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 385

เมื่อถังรั่วอิงได้เห็นชุดแต่งงานครั้งแรก เธอก็รู้สึกถึงคำว่า "น่าทึ่ง" ปรากฏในสายตาของเธอ เธอยิ้มออกโดยไม่รู้ตัวและไม่ได้ปิดบังถึงความชอบในชุดแต่งงานนี้เลย

"คุณถังคะ ถ้าคุณชอบชุดแต่งงานนี้ ฉันช่วยคุณลองสวมได้นะคะ นี่เป็นชุดแต่งงานที่ประณีตที่สุดในร้านของเรา และฉันคิดว่ามันเหมาะกับคุณมากค่ะ"

พนักงานไม่ต้องเปลืองแรงขาย เพราะคุณถังคนนี้คือภรรยาของประธานฮ่อกรุ๊ปในอนาคต แขกผู้มีเกียรติ นักลงทุน!

ถังรั่วอิงพยักหน้าอย่างร่าเริง

"ฉันจะเอาชุดนี้แหละ!"

ครึ่งชั่วโมงต่อมา พนักงานก็เปิดม่านห้องลองเสื้อ จากนั้นถังรั่วอิงที่สวมชุดแต่งงานก็เดินออกมาช้าๆ

ผมของเธอถูกมัดเป็นมวยเจ้าสาวประดับด้วยมงกุฏมุกทอมือ และทั้งตัวแผ่ไปด้วยความหรูหรา

ถังรั่วอิงเดินไปที่กระจกและมองชุดตัวเองก่อนดวงตาจะฉายแววประหลาด เธอไม่คิดมาก่อนว่าวันหนึ่งเธอจะได้กลายเป็นเจ้าสาวที่สวยได้ขนาดนี้

แปลกใจในความสวย

พนักงานเองก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และจากนั้นก็เอ่ยโน้มน้าวยอดขาย "พูดไว้ไม่มีผิดเลยนะคะ ชุดแต่งงานนี้เหมาะกับคุณถังจริงๆ ถ้าประธานฮ่อเห็นเข้าจะต้องทึ่งอย่างแน่นอนค่ะ"

ถังรั่วอิงที่กำลังได้รับการยกย่องจากพนักงาน ก็มีเสียงมาจากที่ไม่ไกล "คุณถังคะ!"

ถังรั่วอิงมองไปตามเสียงก็เห็นผู้หญิงแปลกหน้า ผู้หญิงคนนั้นทักทายถังรั่วอิงพร้อมรอยยิ้ม "ไม่คิดว่าจะมาเจอคุณถังที่นี่เลยนะคะ คุณมาลองชุดแต่งงานเหรอคะ? โอ้ ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ฉันเป็นนักข่าวค่ะ"

ถังรั่วอิงตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วพยักหน้าอย่างสุภาพพร้อมรอยยิ้มทางการ "สวัสดีค่ะ"

นักข่าวมองไปที่ถังรั่วอิงชั่วครู่หนึ่ง ก่อนสายตาจะปรากฏรอยยิ้ม

"ชุดแต่งงานนี้ดูดีเข้ากับคุณถังมากนะคะ เหมาะมากๆ ค่ะ ตัวจริงสวยกว่าในหนังสือพิมพ์บอกไว้เยอะเลย...เอ๋ ประธาณฮ่อไม่ได้มาด้วยเหรอคะ?"

ช่างเป็นวันที่พอดีจริง ๆ ถ้าเธอได้เขียนข่าวใหญ่นี้เป็นคนแรก ต้องได้เลื่อนตำแหน่งและเพิ่มเงินเดือนคงอยู่ใกล้แค่เอื้อม

ถังรั่วอิงอึ้งไป จากนั้นก็ยิ้ม พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขอย่างช้าๆ "พี่เฉิงช่วงนี้เขายุ่งกับงานมากน่ะค่ะ เลยให้ฉันมาลองเองก่อน เขาบอกฉันว่าเราสองคนจะจัดพิธีแต่งงานที่ยิ่งใหญ่แบบลืมไม่ลง จะได้ไม่มาเสียดายอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ อา...ฉันพูดมากไปหรือเปล่าคะเนี่ย?"

ใช่แล้ว เธอยอมรับว่าเธอจงใจ ในเมื่อคนตรงหน้าเธอเป็นนักข่าว ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเอาที่เธอพูดไปเขียนแน่นอน ถึงตอนนั้นทั้งโลกก็จะรู้ว่าฮ่อหยุนเฉิงจะแต่งกับเธอ จะไปกลัวซูฉิงทำไม?

คำพูดนี้อยู่กลางอ้อมแขนของคนสองคน

นักข่าวส่ายหัวอย่างรวดเร็ว "ไม่เป็นไรค่ะๆ...คุณกับประธานฮ่อกำลังจะแต่งงานกันแล้วก็เป็นธรรมชาติแหละค่า ดูท่าประธานฮ่อจะดีกับคุณมากเลยนะคะเนี่ย"

ใบหน้าถังรั่วอิงเต็มไปด้วยความมั่นใจและภาคภูมิใจ "เขารักฉันมาก รวมทั้งชุดแต่งงานนี้พี่เฉิงเขาก็ให้คนจองไว้ให้ แถมเขายังบอกว่าจะไปปารีสในช่วงฮันนีมูนของเราด้วย..."

ถังรั่วอิงไม่ได้จงใจลดเสียง เธอต้องการให้โลกรู้ว่าภรรยาของประธานตระกูลฮ่อกรุ๊ปในอนาคตต้องเป็นเธอ

ตามคาด ไม่กี่วันทางทีวีก็เผย [ถังรั่วอิงกำลังลองชุดแต่งงาน แน่ใจหรือว่าคือภรรยาท่านประธาน?] ข่าวดังกล่าว

และเมื่อซูฉิงที่อยู่ที่บ้านได้เห็นข่าว ใจก็ว้าวุ่น

เธอหยุดชะงักก่อนจะวางหนังสือในมือลง

เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอมันติดขัด ไม่สบายใจ แม้ว่านี่จะเป็นแผนที่เธอคุยกับฮ่อหยุนเฉิงแล้ว แต่หลังจากเห็นข่าวที่ถังรั่วอิงไปลองชุดแต่งงาน เธอก็ยังรู้สึกมึนงงไปชั่วขณะ

ในความรู้สึก ฮ่อหยุนเฉิงจะแต่งงานกับคนอื่นจริงเหรอ?

ซูฉิงขมวดคิ้ว วางมือบนตำแหน่งหัวใจ ก่อนจะกลืนน้ำลาย บังคับความรู้สึกกดมันลงไป ปรับอารมณ์และรีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อดูแลเฉินจุนเหยียน

โรงพยาบาล

ซูฉิงกำลังปอกส้มให้เฉินจุนเหยียน แต่เห็นได้ชัดว่าใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เฉินจุนเหยียนหันไปมองซูฉิงมากกว่าหนึ่งครั้ง กลั่นกรองท่าทีของเธอ

เห็นได้ชัด วันนี้เขาเองก็เห็นข่าวที่ถังรั่วอิงไปลองชุดแต่งงาน

ในขณะนั้นเฉินจุนเหยียนโกรธ เขารู้สึกว่าฮ่อหยุนเฉิงนั้นเป็นพวกจับปลาสองมือ ทั้งทีประกาศกับถังรั่วอิงไปแล้ว แต่กลับยังไม่ยอมปล่อยซูฉิง

"กินสิ" ซูฉิงงวางส้มไว้ในมือของเฉินจุนเหยียนแล้วยิ้มเบาๆ แต่เมื่อเธอกำลังจะผละมือออก อีกคนก็คว้าข้อมือเธอไว้

"ซูฉิง" เฉินจุนเหยียนเรียกเธออย่างอดไม่ได้

เขามองเข้าไปในดวงตาของซูฉิง ก่อนจะเผยให้เห็นถึงความร้อนใจและความโกรธที่ชัดเจน "ฉันรู้ว่าเธอชอบฮ่อหยุนเฉิงมาตลอด แต่เขาไม่คู่ควรเลย เธอ...เธออาจจะเห็นแล้วว่าถังรั่วอิงไปลองชุดแต่งงานแล้ว พวกเขาจะแต่งงานกัน นี่เป็นเรื่องที่ทุกคนรู้กันหมดแล้วนะ!"

แผ่นอกของอีกคนสั่นเล็กน้อย และเมื่อซูฉิงได้ยินก็หลุบตาลงและไม่พูดอะไร

ในมุมมองของเฉินจุนเหยียนเป็นท่าทางที่ราวกับโศกเศร้ามาก

"ฮ่อหยุนเฉิงเพิ่งเลิกกับคุณไปได้นานแค่ไหนเชียว คนอย่างเขาไม่คู่ควรกับความไว้ใจ เขาตาบอดทิ้งเธอไปแล้วไปหมั้นกับถังรั่วอิงเอง เธอ เธออย่าเสียใจไปเลย อย่าเสียใจเพราะเขาเลยนะ"

"ซูฉิง ช่วงนี้เธอดูแลฉันมาตลอด และเธอก็ไม่ได้เพิ่งรู้ความรู้สึกของฉัน ฉัน...ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รวยเท่าฮ่อหยุนเฉิง แต่เขาให้ความสุขกับเธอไม่ได้ แต่ฉันทำได้นะ ฉันรอเธอได้เสมอ ถึงตอนนี้เธอจะยังไม่ชอบฉัน แต่เราค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ของเราได้ ยอมรับฉันได้ไหม?"

เฉินจุนเหยียนดิ้นรนทุกวัน เขาอยากรู้ความรู้สึกของซูฉิง และคราวนี้เขาก็รวบรวมความกล้าพูดความในใจกับเธอ

มุมของเขา ฮ่อหยุนเฉิงในตอนนี้ไม่คู่ควรกับซูฉิงเลยสักนิด

ซูฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะผละมือออกจากเฉินจุนเหยียน เธอยังไม่ได้คิดว่าจะอธิบายกับเฉินจุนเหยียนทั้งหมดยังไง

ในตอนนี้ทำได้แค่แสร้งทำเป็นไม่สนใจสายตาที่จริงใจของอีกคน ก่อนจะช่วยเก็บผ้าห่มให้ "นายพักฟื้นก่อนเถอะ รอนายออกจากโรงพยาบาลแล้วค่อยพูดเรื่องนี้กัน"

เฉินจุนเหยียนชะงักก่อนจะค่อยๆ เก็บมือตัวเองและพยักหน้าน้อยๆ และพูดว่า "ตกลง เอาอย่างที่เธอพูดเลย"

หลิวเสี่ยวหนิงอยู่นอกประตู

เดิมทีเธอซื้อผลไม้จะมาเยี่ยมเฉินจุนเหยียน แต่ทันทีที่เธอมาถึงประตูก็ได้ยินคำสารภาพของเฉินจุนเหยียนที่พูดกับซูฉิง

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวเสี่ยวหนิงแข็งค้างก่อนจะค่อยๆ หายไป เธอหลุบตาซ่อนอาการสูญเสียในดวงตา

ที่แท้...ผู้อาวุโสเฉินชอบซูฉิงมากขนาดนี้เลยเหรอ?

ใช่แล้ว พี่ซูฉิงน่ารักขนาดนั้น ทั้งยังดูแลเขาดี เป็นธรรมชาติที่ผู้อาวุโสเฉินจะชอบเธอ...

เธอจับตะกร้าผลไม้ในมือแน่นโดยไม่รู้ตัว จับตะกร้าไม้ไผ่จนฝ่ามือเจ็บ ในใจก็อดเศร้าไม่ได้