นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 396

"เธอไม่รู้"

ฮ่อหยุนเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงติดเย็นชา เขาได้กลิ่นเหล้าจากตัวของซูฉิง ก็อดที่จะคิ้วขมวดไม่ได้

"เธอไปกินเลี้ยงแล้วดื่มเหล้ามาหรอ"

ตอนนี้เขานั้นอารมณ์หงุดหงิดมาก เพียงแค่เพราะซูฉิงได้อยู่กับเฉินจุนเหยียน ตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาล หลายครั้งที่เฉินจุนเหยียนทำให้ฮ่อหยุนเฉิงไม่พอใจ อีกทั้งเมื่อกี้ที่ซูฉิงพูดเสียงเบา ดูไม่เหมือนพึ่งออกมาจากโรงแรมเลย

ซูฉิงอึ้ง ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้รู้สึกร้อนตัว แล้วก็พยักหน้า "่ใช่แล้ว.....ทุกคนล้วนสนุกกัน ก็เลยดื่มสักหน่อย"

เธอเดินเข้าไปหาฮ่อหยุนเฉิง เหมือนจะพูดอะไร ก็ถูกเขากระชากแขนเข้าหาตัว

ฮ่อหยุนเฉิงที่ใกล้เข้ามาแนบชิดกับตัวของซูฉิง แล้วก็ค่อยๆ สูดดมและจะจูบอีกฝ่าย

แต่ว่าเขาไม่ได้ทำ

ฮ่อหยุนเฉิงเอาหน้าเข้ามาใกล้ไหล่ของซูฉิง แล้วก็เงยหน้าขึ้น"ไม่ใช่น้ำหอมที่เธอใช้อยู่เป็นประจำ .....เธอไปไหนมากันแน่"

ซูฉิงเห็นเหตุการณ์อย่างนั้นก็รู้แล้วว่าอารมณ์หึงหวงของผู้ชายตรงหน้าเกิดขึ้นมาอีกแล้ว

เธอคิดอยู่ชั่วครู่ก็ทำได้เพียงพูดความจริงออกไป "เป็นจุนเหยียนที่เมาเหล้า ฉันเลยไปส่งเขา....แต่ว่าตอนที่นายโทรหาฉัน ฉันกำลังจะกลับออกมานะ"

จุนเหยียน เฉินจุนเหยียนอีกแล้ว!

ช่วงนี้ ฮ่อหยุนเฉินได้ยินชื่อนี้ออกจากปากซูฉิงหลายครั้งแล้ว เขารู้สึกโมโห นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มก็เผยความดุดันออกมา แล้วก็ฉุดซูฉิงเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด จับปลายคางของเธอให้เงยขึ้นรับจูบจากเขา

เหตุการณ์อย่างนี้ซูฉิงเจอมาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักครั้ง

แต่ว่าเธอก็ให้ความร่วมมือตลอด และยังจูบตอบกลับฮ่อหยุนเฉิงอีก ในช่วงอารมณ์ปรากนาของทั้งคู่ ที่นั่งอยู่ที่โซฟา ฮ่อหยุนเฉิงก็เลื่อนมาจูบที่แก้ม ลำคอ กระดูกไหปลาร้า ล้วนถูกทิ้งรอยจูบบางๆ ไว้

ร่างที่สง่างามของผู้หญิงสั่นสะท้านภายใต้การสัมผัสของฝ่ามือเหมือนกำลังจะผลิบานเหมือนดอกไม้ เสียงก็ดังข้างหูของฮ่อหยุนเฉิง เป็นซูฉิงที่ส่งเสียงครางดังไม่ชัดเจน

"หยุนเฉิง หนุยเฉิง.......เบาๆ หน่อย....."

บรรยากาศที่คลุมเครือและเร่าร้อนสามารถอธิบายได้แน่นอน ซูฉิงที่ส่งเสียงขึ้นเป็นระยะ ๆ เหมือนเป็นการเพิ่มเชื้อไฟให้ลุกโชนขึ้น เสื้อผ้าของเธอที่หลุดลุ่ย ฮ่อหยุนเฉิงดูดและจูบใบหูของเธอด้วยความอ่อนโยนมาก มือของเขาโอบไปด้านหลังของเธอ เพื่อปลดตะขอชั้นในด้านหลัง

"ตอนนี้.........ตอนนี้ไม่ได้นะ....."

ไม่รู้ว่าดื่มเหล้าหรือเพราะอารมณ์ความต้องการ หน้าของซูฉิงถึงได้แดงระเรื่อ แต่ก็ยังพูดห้ามฮ่อหยุนเฉิง

ฮ่อหยุนเฉิงเข้าใจในความหมายของเธอ นิ้วชี้ที่ลูบไล้ไปมาก็ค่อยๆ หยุดลง ทั้งสองที่คลอเคลียซบกันอยู่สักพัก ฮ่อหยุนเฉิงถึงได้ยืดตัวขึ้น แล้วก็ดึงซูฉิงเข้ามากอด

ซูฉิงซบลงที่หน้าอกของเขา พอนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดก็รู้สึกเขิน

ฮ่อหยุนเฉิงกัดหูเธอเบาๆ "ฉิงฉิง ฉันไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้เฉินจุนเหยียนเลย ฉันเป็นแฟนของเธอนะ อยากให้เธอเข้าใจความรู้สึกของฉันบ้าง....."

"โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ฉันมีขีดจำกัดของฉัน นายวางใจเถอะ"

ตอนที่รู้ว่าชอบใครคนหนึ่ง ก็ไม่จะไม่มีความรู้สึกปลอดภัย ซูฉิงจับมือของฮ่อหยุนเฉิงแล้วค่อยๆ ก้มหน้าลง แล้วพูดขึ้น