นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 430

"คุณรู้จักเขาหรอ แล้วยังจะช่วยฉัน......"ซูชานหรี่ตามมอง พึมพำพูดย้ำคำของอู๋ชิงหร่านเมื่อสักครู่ ไม่รู้ทำไม เธอได้กลิ่นแปลกๆ

"แต่ฉันไม่รู้จักคุณ แล้วคุณต้องการอะไร"

"ฉันรู้ว่าคุณไม่รู้จักฉัน เรื่องนี้ไม่ต้องร้อนใจไป "อู๋ชิงหร่านมองหน้าผู้หญิงตรงหน้า คำตอบของซูชานนั้นเป็นอย่างที่เธอคาดเดาไว้ ผู้หญิงคนนี้ถือว่าฉลาด

"งั้น ฉันตอนฉันขอแนะนำตัวสักหน่อย ฉันชื่ออู๋ชิงหร่าน เป็นคุณหนูตระกูลอู๋ แห่งเมืองA ถ้าหากคุณได้ดูข่าวด้านศิลปะหรือนิตยสารบ้าง น่าจะเคยเห็นชื่อของฉัน"

"และLeoที่คุณริษยานั้น งั้นก็ยิ่งง่ายมาก เพราะตอนนี้เขาเป็นคนดังที่เมือง A --คือซูฉิง คุณน่าจะรู้จักเธอ "

ถูกอู๋ชิงหร่านเดาใจถูก ซูชานก็หน้าเปลี่ยนสีขึ้นมา

เธอริษยา Leo ทุกคนต่างก็รู้ แต่ว่ารู้คนที่รู้ต่างก็ไม่ได้มาพูดต่อหน้าเธอ

แต่พอได้ยินซูฉิงชื่อนี้ ซูชานก็แสดงสีหน้าตกใจ และมีความรู้สึก......สนุกขึ้นมาเล็กน้อย

ซูฉิง เธอรู้จักชื่อนี้ เพราะเป็นข่าวบ่อย เป็นประธานบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ และยังเป็นคู่หมั้นของประธานบริษัทตระกูลฮ่อกรุ๊ป และยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้ยังมีชื่อเสียงมาก--

คิดว่าไม่รู้จักนั้นท่าจะยาก

แต่เธอบอกกับเธอว่า ซูฉิงคือLeoงั้นหรอ เหลือเชื่อมากเลย

"คุณ คุณบอกว่า.......ซูฉิงคือLeoงั้นหรอ"เพื่อเป็นการยืนยันการคาดเดาครั้งสุดท้าย ซูชานเลยถามย้ำอีกครั้ง แต่น้ำเสียงเต็มได้ด้วยความลังเลอย่างช้าๆ

เธอคิดว่าซูฉิงเป็นแค่อะไรคุณหนูที่ถูกเลี้ยงแบบตามใจก็เท่านั้น คิดไม่ถึงว่าจะยังเก่งด้านนี้ด้วย

อู๋ชิงหร่านยิ้มออกมา พยักหน้าเบาๆ "ใช่ ฉันกับซูฉิงคนนี้......นั้นสนิทกันมาก แต่เขาแย่งแฟนของฉันไป และยังพูดส่อเสียดเยาะเย้ยฉัน ทำให้ฉันถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ--"

แววตาของอู๋ชิงหร่านค่อยๆ ว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่ากำลังนึกถึงเรื่องในอดีต มือขวาของเธอลูบหน้าของตัวเอง ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น

"ถ้าไม่ใช่หล่อน หน้าของฉันจะกลายเป็นแบบนี้หรอ"

"หน้าของคุณ?"ซูชานถามอย่างรู้สึกสงสัย มองไปที่หน้าของอู่ชิงหร่าน "หน้าของคุณเป็นอะไรหรอ"

"คุณไม่รู้......."อู๋ชิงหร่านมองหน้าตัวเองแล้วยิ้มให้ซูชาน นี่ก็อยู่ในแผนของเธอด้วย ซูชานก็เป็นแค่ดีไซเนอร์หน้าโง่ ในเมื่อเธอไม่รู้จักซูฉิง งั้นเธอก็จะทำเธอรู้จักสักหน่อย

"เมื่อกี้ฉันพึ่งบอกกับคุณไปว่าซูฉิงแย่งแฟนของฉันไป ที่จริงแล้วคือย่างนี้........"อู๋ชิงหร่านขยับเข้ามาใกล้ซูชาน แล้วเล่าเรื่องความแค้นระหว่างเธอกับซูฉิงให้ฟังคร่าวๆ แน่นอนว่าจะต้องแต่งเติมเสริมแต่ง ไม่มีใครรู้หรอก

".........เรื่องก็เป็นอย่างนี้ "พออู๋ชิงหร่านพูดจบ ก็ทำหน้าเศร้ามองซูชาน "เพราะเธอ ฉันถึงได้ตกหน้าผาและทำให้ครอบครัวต้องส่งฉันไปศัลยกรรมที่เกาหลี

ซูชานที่ถูกอู๋ชิงหร่านเป่าหูจนมึนหัวหมดแล้ว

เธอคิดไม่ถึงมาก่อนเลยว่า ซูฉิงจะเป็นคนอย่างนี้ มือของเธอก็กำที่พักแขนของเก้าอี้แน่น พึมพำด้วยความตกใจ:"เป็นอย่างนี้ได้ยังไง .......ฉันนึกว่าหล่อนเป็นคุณหนูที่ถูกเลี้ยงอย่างตามใจทำอะไรไม่เป็น คิดไม่ถึงจริงๆ ......."

อู๋ชิงหร่านเห็นปฏิกิริยาของซูชาน ท่าทางของเธอเห็นอย่างที่เธอคาดไว้ เธอก็แฉะยิ้มได้ใจออกมา แต่ไม่นานก็ทำหน้าเหมือนเดิม