นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 440

ในเมื่อยวี๋ตอบรับคำขอแต่งงานของหลินหนาน หลินหนานก็ไม่อยากจะปล่อยมือแล้ว วันต่อก็อาศัยโอกาสตีเหล็กที่ยังร้อน พยายามตอแยผู้บริหารให้อนุญาตให้เขาประกาศข่าวความสำเร็จของการขอแต่งงานบนเวยป๋อ แถมยังแท็กบัญชีของยวี๋น่า

สำหรับสิ่งเหล่านี้ ยวี๋น่าเองก็ยอมรับอย่างเงียบๆ

เพียงแค่ข่าวนี้เผยแพร่ออกไป ภายในสองชั่วโมงสั้นๆก็ทะยานขึ้นสู่เทรนด์ค้นหาอันดับหนึ่ง ดังระเบิด

ในระยะหนึ่ง เวยป๋อของหลินหนานและยวี๋น่า เต็มไปด้วยความคิดเห็นจากแฟน ๆ แม้ว่าจะมีบางส่วนที่ดูถูกและไม่ชอบยวี๋น่า แต่เสียงในช่องแสดงความคิดเห็นก็เป็นการอวยพรซะส่วนใหญ่ จะมีคนค่อนข้างน้อยที่ประท้วงและไม่ชอบ Yu Na แต่เสียงในช่องแสดงความคิดเห็นยังคงเป็นพรเป็นส่วนใหญ่ อย่างไรซะเรื่องที่หลินหนานชอบยวี๋น่า ทุกคนก็รู้กันหมดแล้ว

แม้แต่สื่อทีวีก็เริ่มรายงานเรื่องการแต่งงานของหลินหนานและยวี๋น่า ยังไงซะหลินหนานก็เป็นดาราดังที่คนรู้จักกันทุกครัวเรือน เรื่องแบบนี้ต้องครองหน้าหนึ่งของข่าวบันเทิงอยู่แล้ว

อู๋เทียนเหอกลับไปที่ภูเขา ยังคงทำอาชีพครูอาสาสมัครของเขา แต่สภาพของห้องเรียนที่สร้างขึ้นใหม่นั้นดีกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด แต่ทว่าทุกคนล้วนดูออก อู๋เทียนเหอไม่ได้ชอบยิ้มแย้มและพูดคุยเหมือนเมื่อก่อน มักอยู่คนเดียวบ่อยๆ ใครก็เดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่

โทรทัศน์ในหอพักครูอาสากำลังออกอากาศ พิธีกรพูดถึงข่าวที่น่ายินดี หน้าจอปรากฏใบหน้าของหลินหนานและยวี๋น่า เป็นข่าวการแต่งงานของพวกเขา

อู๋เทียนเหอจ้องโทรทัศน์ตาไม่กะพริบ มองไปที่รูปของยวี๋น่าบนหน้าจอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดขึ้นมา

สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถแต่งงานกับผู้หญิงที่ตนเองชอบได้

ยิ่งอู๋เทียนเหอดูข่าวในทีวีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งอารมณ์เสีย เขาหยิบเบียร์ขึ้นมาดื่มแรงๆ หลังจากแยกกับยวี๋น่า เขาก็ชอบดื่มเหล้า มีเพียงการดื่มเท่านั้นที่ทำให้เขามึนงง อะไรก็คิดไม่ออก และไม่เจ็บปวด

"พี่อู๋" มีเสียงผู้หญิงดังมาจากนอกประตู เป็นครูอาสาที่เขตภูเขาเหมือนกัน เพื่อนร่วมงานของอู๋เทียนเหอ หลินเสี่ยวเสว่

หลินเสี่ยวเสว่เคาะประตู พบว่าแท้จริงแล้วประตูไม่ได้ปิดสนิท ข้างในมีการเคลื่อนไหว ก็เลี่ยงที่จะสงสัยไม่ได้ แง้มประตูออกจึงเห็นว่าอู๋เทียนเหอนั่งอยู่บนเตียง ดื่มเหล้าอยู่เพียงลำพัง ในโทรทัศน์ยังคงออกอากาศข่าวของหลินหนานและยวี๋น่า

"พี่อู๋ เป็นอะไรหรือเปล่า?" หลินเสี่ยวเสว่รู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นอู๋เทียนเหอเป็นแบบนี้ เธอเดินไปข้างๆอู๋เทียนเหอ แล้ววางมือบนไหล่ของเขา ถามขึ้นอย่างกังวล

ทว่าพอเห็นข่าวในโทรทัศน์ก็เธอเข้าใจทุกอย่าง จึงหลับตาลงตามสัญชาตญาณเพื่อซ่อนเร้นความเศร้าในแววตา

หลินเสี่ยวเสว่เป็นครูอาสาที่มาที่หลังอู๋เทียนเหอ หลังจากเธอได้รู้อู๋เทียนเหอ เธอก็ชอบผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอคนนี้ แรกเริ่มเป็นแค่ความรู้สึกของการพึ่งพา ต่อมาก็กลายเป็นความรัก แต่ตอนนั้นเพื่อนร่วมงานต่างก็รู้ว่า อู๋เทียนเหอมีแฟนสาวที่อยู่ในตัวเมือง ดังนั้นเธอจึงได้แต่เก็บความรู้สึกนี้เอาในใจ

ทว่าหลังจากที่อู๋เทียนเหอกลับมา หลินเสี่ยวเสว่ก็ได้ยินคนอื่นพูดว่าเขาได้เลิกรากับคนรักแล้ว

หลินเสี่ยวเสว่เห็นอู๋เทียนเหอในสภาพนี้ ในใจก็ทุกข์ยิ่งนัก นี่ไม่เหมือนกับอาจารย์อู๋ที่แสนสุภาพในความประทับใจของเธอเลยสักนิด