แต่แล้ว ห้องแต่งตัวก็เงียบไปทันที
"เกิดอะไรขึ้น?"
รอยยิ้มของถังรั่วอิงค่อยๆเปลี่ยนเป็นแข็งทื่อขึ้น เธอมองไปที่รีโมทคอนโทรลในมือแล้วกดลงอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
“เป็นไปไม่ได้!” ถังรั่วอิงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง
"น่ารำคาญจริงๆ"
ซูฉิง ถอนหายใจอย่างเย็นชา ยกมือขึ้น และตบหน้าถังรั่วอิงอีกครั้ง คราวนี้ เธอใช้กำลังทั้งหมดของเธอตบจนถังรั่วอิงโซเซไปมา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ฮ่อหยุนเฉิงดึงฝ่ามือของซูฉิงขึ้นมาดู ปลายนิ้วของเธอเป็นสีแดง เขาจึงเอื้อมมือออกไปถูเบาๆ
“เธอมันหน้าด้านเกินไปแล้ว ฉันตบเธอจนเจ็บไปหมดแล้ว” เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซูฉิงก็ทำหน้ามุ่ยและทำท่าเหมือนเด็กนิสัยเสีย และฮ่อหยุนเฉิงก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาโดยตรง
“ทำไมเธอต้องทำให้มือของเธอสกปรกด้วย” ฮ่อหยุนเฉิงพูดเบา ๆ ขณะที่เขาบีบปลายนิ้วของซูฉิงและเขาก็จูบมันเบา ๆ
สิ่งที่ต่างออกไปจากความอบอุ่นของทั้งสองคน นั่นก็คือถังรั่วอิงที่อยู่บนพื้นกำลังปิดแก้มของเธอ มองดูรีโมทควบคุมราวกับเป็นคนบ้า และพูดว่าเป็นไปไม่ได้อยู่ตลอดเวลา
ทันใดนั้น เธอก็เงยหน้าขึ้นดูซูฉิงที่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนปากของเธอและมองลงมาที่ตัวเอง
“เป็นไปได้อย่างไร… เป็นไปได้อย่างไร?” ถังรั่วอิงตัวสั่นเล็กน้อย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
ทำไม!
แน่นอนว่านี่คือระเบิดขั้นสูงสุดที่หลี่เฉิงหยางมอบให้เธอ มันจะไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เกิดขึ้นได้อย่างไร!
“ไม่งั้นคนอย่างเธอจะสามารถแอบเข้ามาในนี้ได้อย่างสบายๆและหาห้องแต่งตัวของฉันได้อย่างนั้นเหรอ?” ริมฝีปากสีแดงของซูฉิงแยกจากกันเบา ๆ แต่คำพูดที่เรียบง่ายของเธอทำให้ถังรั่วอิงโดนโจมตีอย่างหนัก
เธอกับฮ่อหยุนเฉิงสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวเล็กน้อยของถังรั่วอิงแล้ว ฮ่อหยุนเฉิงต้องการจัดการกับบุคคลนั้นโดยตรง หลังจากที่ถังรั่วอิงปรากฏตัวในวันนี้ แต่ซูฉิงได้หยุดไว้
ในเมื่อนี่เป็นเกม เธอก็จะเล่นเป็นเพื่อนเขาให้ถึงที่สุด
“แกหลอกฉันเหรอ? แกกล้าหลอกฉันจริงๆ เหรอ?” ดวงตาของถังรั่วอิงแตกร้าว และการแสดงออกที่น่าเกลียดของเธอก็น่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่แล้ว ซูฉิงก็แสดงสีหน้าท่าทางไร้เดียงสา เธอกางมือออกและพูดเบา ๆ ว่า "ฉันไม่ได้หลอกเธอ ฉันแค่อยากให้เธอตายอย่างชัดเจน"
ประโยคนี้กระตุ้นถังรั่วอิงอย่างสมบูรณ์ เธอกรีดร้องและลุกขึ้นจากพื้น พยายามคว้าตัวซูฉิง แต่ผู้คุ้มกันที่รออยู่ด้านข้างคว้าเธอไว้โดยตรง
“เอาตัวไป” ฮ่อหยุนเฉิงหันหน้าหนี เขาไม่อยากทำให้ตาของเขาสกปรกเพราะผู้หญิงคนนี้จริงๆ
“ซูฉิง! นังคนสารเลว! ฉันขอสาปแช่งแก! แกต้องตาย! แกต้องตาย!”
ถังรั่วอิงที่ถูกลากออกไป ไม่ได้พอใจอย่างมากและสาปแช่งซูฉิงเสียงดัง เมื่อบอดี้การ์ดเห็นสิ่งนี้ เขาก็รีบปิดปากของเธอไว้
ซูฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกและในที่สุดก็ขจัดปัญหานี้ได้
เธอเหลือบมองฮ่อหยุนเฉิงและมุมริมฝีปากของเธอก็โค้ง
เหลียงเฉิงหนิงที่อยู่ข้างๆ รู้สึกหวาดกลัวกับที่เกิดเหตุในตอนนี้ และต้องใช้เวลาสักครู่ก่อนที่เขาจะเรียกสติกลับมาได้
เธอเหลือบมองที่ซูฉิงงและก้าวไปข้างหน้า: "คุณหนูซู ผมของคุณ ... "
เมื่อมองไปที่ผมยาวที่กระจัดกระจายอยู่บนหน้าอกของเธอ ซูฉิงก็ส่ายหัวไปทางเหลียงเฉิงหนิง “ไม่เป็นไร แบบนี้ก็ดีแล้ว”
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ไม่มีผลกระทบใด ๆ และพิธีหมั้นก็ดำเนินต่อไปอย่างราบรื่น
เวลาแปดนาฬิกา พิธีหมั้นเริ่มขึ้นตรงเวลา
เสียงเพลงอันไพเราะดังขึ้น และแขกทุกคนในห้องจัดเลี้ยงต่างก็จ้องมองไปที่คู่บ่าวสาว
ซูฉิงจับแขนของฮ่อหยุนเฉิงและทั้งสองคนก็เปิดตัวในงาน
ในพิธี ทุกคนต่างส่งคำอวยพรทีละคนๆ มองดูผู้คนรอบข้างที่เต็มไปด้วยความอิจฉา แล้วยิ้มอย่างอ่อนหวาน
“เยี่ยมมากเลย” เมื่อเห็นสิ่งนี้ คุณปู่ฮ่อซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เขาก็แสดงรอยยิ้มอย่างพอใจบนใบหน้าของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น