นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 530

ตามที่ฮ่อหยุนเฉิงคาดไว้ หลังจากคนไม่กี่คนที่ลอยอยู่ในทะเลอยู่นาน เจ้าหน้าที่กู้ภัยก็เข้ามาพาพวกเขาไป

เวลานี้ท้องฟ้าสดใสแล้ว ซูฉิงมองไปที่ชายฝั่งที่ค่อยๆ ใกล้เข้ามา พวกเขาทั้งหมดเป็นคนบนเรือสำราญและดูเหมือนว่าพวกเขาส่วนใหญ่ได้รับการกู้ภัยแล้ว

หลังจากที่ฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงได้ขึ้นฝั่ง เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่รออยู่ก็ส่งผ้าเช็ดตัวและน้ำให้ทั้งสอง

“ประธานฮ่อ”

ในขณะนั้นเองแพทย์หญิงที่รักษาซูฉิงก่อนหน้านี้ก็รีบร้อนเข้ามา เธอมองไปที่ฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงที่เปียกโชกด้วยสีหน้าย่ำแย่

“ไม่เป็นไร ให้คนพวกนั้นช่วยค้นหาและช่วยเหลือคนอื่น ๆ บนเรือสำราญ”

ฮ่อหยุนเฉิงส่งเรื่องต่อ ซูฉิงที่อยู่ข้าง ๆ กลับกำลังค้นหาตัวโจเซฟ

และในขณะนั้นเอง ชายหนุ่มที่ซูฉิงได้ช่วยชีวิตไว้ตอนอยู่กลางทะเลก็เข้ามา เขายืนอยู่ข้างหน้าซูฉิง บังสายตาของเธอเอาไว้

“ขอบคุณนะครับ” เขามีท่าทีเขินเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปเกาแก้ม

“ไม่เป็นไรค่ะ” ซูฉิงมองชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขา เขาหน้าตาหล่อเหลา และรู้สึกว่า...

เหมือนว่าจะเป็นที่นิยมในวงการบันเทิงได้

“ผม...ผมชื่อกู้เหิง ขอรู้ชื่อคุณได้ไหมครับ?” แก้มของกู้เหิงแต่งแต้มไปด้วยสีแดง เขาเฉหน้าหนีไม่ค่อยกล้าสบตาซูฉิง

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ซูฉิงก็ตกตะลึง เธอคิดว่าน้องชายคนนี้มาเพื่อขอบคุณเธอ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะมีอะไรแปลกๆ

ไม่ได้รับคำตอบจากซูฉิงในทันที กู้เหิงจึงเงยหน้าขึ้นเพื่อมองซูฉิง กลับเห็นซูฉิงกำลังยิ้มหันมาทางนี้ มองไปที่ชายคนนั้นที่เดินเข้ามา

“เรียกฉันว่าคุณหญิงฮ่อก็ได้ค่ะ” ซูฉิงกะพริบตาและจับมือของฮ่อหยุนเฉิง

ฮ่อหยุนเฉิงเหลือบมองกู้เหิง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ซูฉิงที่เห็นก็จูงมือพาอีกคนจากไป

เมื่อเห็นว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่พูด ซูฉิงจึงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก “หึงเหรอ?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น คิ้วของเขาก็เลิกขึ้นเบา ๆ และทันใดนั้นฮ่อหยุนเฉิงก็กอดซูฉิงเอาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะฝังศีรษะของเขาไว้ที่คอของเธอและพูดพึมพำ "อยากจะมัดเธอไว้ข้างกายฉันจริงๆ"

“คุณฮ่อไม่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองเหรอ?” ซูฉิงดันฮ่อหยุนเฉิงออกและหัวเราะเบา ๆ

ฮ่อหยุนเฉิงเป็นห่วงว่าซูฉิงจะไม่สบาย พอคิดว่าจะพากลับโรงแรม แต่กลับไม่พูดอะไร และก่อนจะที่จะเดินจากไป ซูฉิงที่หันไปก็ชะงักฝีเท้า

“หยุนเฉิง เมื่อกี้นายเห็นโจเซฟไหม?”

ซูฉิงเป็นกังวลเล็กน้อย ไม่ต้องพูดถึงตัวตนของโจเซฟ เขาว่ายน้ำไม่เป็นอีก อาจเป็นเรื่องยากที่จะเอาชีวิตรอดจากพายุใหญ่เมื่อคืนนี้

ฮ่อหยุนเฉิงที่เห็นจึงให้คนไปถามทีมกู้ภัยทันที แต่ก็ไม่เจอโจเซฟอยู่ที่นั่น

เมื่อได้ยินคำตอบจากทีมกู้ภัย หัวใจของซูฉิงก็ดิ่งลง ถ้าเกิดโจเซฟมีอันเป็นไป เกรงว่าจะไม่ง่ายแล้ว

เมื่อเห็นซูฉิงเป็นกังวล ฮ่อหยุนเฉิงจึงสั่งให้คนร่วมมือกับทีมกู้ภัย ซูฉิงที่กังวลเล็กน้อยดังนั้นเธอจึงรอที่นี่

โชคดีที่ใช้เวลาไม่นานก่อนที่ข่าวจะมาจากทีมกู้ภัยจะเจอตัวโจเซฟ

ซูฉิงที่เห็นก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ แต่สถานการณ์ของโจเซฟไม่ดีนัก

“ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ในอาการโคม่ามาระยะหนึ่งแล้ว และยังสำลักน้ำมาก และตอนนี้เรากำลังพาเขาไปโรงพยาบาลค่ะ”

โจเซฟนอนอยู่บนเปล และพยาบาลที่อยู่ข้างๆ พูดกับซูฉิง

ซูฉิงมองไปที่ใบหน้าซีดของโจเซฟ มือที่อยู่ข้างลำตัวก็กระชับแน่น

หลังจากพาโจเซฟไปโรงพยาบาลแล้ว ฮ่อหยุนเฉิงจึงพาซูฉิงกลับไปที่โรงแรม ในระหว่างนั้นซูฉิงก็จามหลายครั้ง