"บาดแผลเล็กน้อย"ฮ่อหยุนเฉิงเช็ดริมฝีปากเบาๆ
ที่จริงแล้ว แผลแค่นี้สำหรับเขาถือว่าเล็กน้อยมาก จนฮ่อหยุนเฉิงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าได้รับบาดเจ็บเมื่อไหร่ แต่ตอนที่กลับมานั้นรู้สึกแสบเล็กน้อย
"เมื่อก่อนนายก็จัดการกับแผลเล็กน้อยอย่างนี้หรอ"ซูฉิงเลิกคิ้วถาม
ฮ่อหยุนเฉิงก็รู้ว่าซูฉิงเป็นห่วงเลยพ่นลมหายใจเบาๆ ออกมา :"งั้นภรรยาก็ช่วยฉันทำแผลหน่อยสิ รู้สึกเจ็บขึ้นมาแล้ว"
"ใครภรรยานายกัน"ซูฉิงเหลือบตามองบนให้กับฮ่อหยุนเฉิง แล้วลุกขึ้นไปหากล่องพยาบาล
และก็พบว่าห้องของทั้งสองคนก็ไม่มีกล่องพยาบาลเลย ซูฉิงมองดูบาดแผลของฮ่อหยุนเฉิงเลยลุกขึ้นยืน:"ฉันจะไปซื้อสำลีกับไอโอดีน"
ฮ่อหยุนเฉิงเห็นอย่างนั้น คำจะพูดก็กลืนลงคอแล้วลุกขึ้นเพื่อแสดงว่าจะไปกับซูฉิงด้วย
บ้านที่ทั้งสองพักอยู่ไม่ไกลจากร้านขายยา ซูฉิงกับฮ่อหยุนเฉิงเลยเดินเคียงไหล่กันไป ระหว่างนั้นซูฉิงได้ซื้อของดินมาด้วย
แต่ว่าระหว่างเดินกลับนั้น ซูฉิงก็เดินช้าลง เธอหันไปมองฮ่อหยุนเฉิง เข้าใจความหมายของสายตาของอีกฝ่าย
มีคนสะกดรอยตามพวกเขา
ฮ่อหยุนเฉิงก็สังเกตได้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่ทำเป็นไม่รู้
มือของซูฉิงขยับเล็กน้อย หูหิ้วของถุงที่ถืออยู่ก็ขาดลงทำให้เธอตกใจ แล้วหยุดเดินเพื่อจัดการ
จากนั้นซูฉิงก็ถือโอกาสนี้มองไปรอบๆ และก็เหมือนจะสังเกตอะไรได้
"มีสองคน"ตอนที่ซูฉิงหันกลับมากระซิบบอกฮ่อหยุนเฉิงที่อยู่ข้างๆ
ฮ่อหยุนเฉิงตอบรับเสียงเบาแล้วยื่นมือไปรับถึงจากซูฉิง
จากนั้นทั้งสองก็เดินไปตามปกติ ทันใดนั้นก็มีคนหนึ่งเดินยิ้มมาแต่ไกล
"ต้องขอโทษด้วยที่มารบกวนพวกคุณด้วยนะครับ ขอถามหน่อยพวกแกเป็นคู่รักกันรึเปล่าครับ"คนที่เดินยิ้มมาถามอย่างเป็นมิตรมากเกินไป
"คุณมีธุระอะไร"ซูฉิงเบี่ยงหน้ามองแล้วเอ่ยถามอย่างระวัง
"โอ๊ะ พวกคุณไม่ต้องกลัวนะ ผมไม่ได้มาร้าย ฉันเป็นพนักงานร้านกาแฟข้างหน้า เป็นร้านเล็กๆ ที่พึ่งเปิดใหม่ คู่รักสามารถมาดื่มชาฟรีได้"
เขาที่ทั้งพูดทั้งชี้ไปที่ป้ายติดหน้าอกของตัวเอง ซึ่งบนป้ายเขียนชื่อพนักงานของร้าน
"พวกเราไปดูกันเถอะ"ซูฉิงสังเกตเห็นสองคนที่อยู่ข้างหลังที่ใกล้เข้ามาแล้วเลยคล้องแขนฮ่อหยุนเฉิงยิ้มให้กับเขา
เธออยากจะดูหน่อยว่าคนพวกนี้จะมาไม้ไหน
ฮ่อหยุนเฉิงมีท่าทีลังเลเล็กน้อย ซูฉิงเลยทำเป็นอ้อนขึ้นมาถึงทำให้ฮ่อหยุนเฉิงพยักหน้าตกลง
จากนั้นท้องสองคนก็เดินตามพนักงานของร้านไป ซูฉิงคิดว่าเมื่อกี้ฮ่อหยุนเฉิงตั้งใจให้เธออ้อนเขา
พอคิดมาถึงตอนนี้ เธอก็บิดเข้าที่เอวของเขา ฮ่อหยุนเฉิงไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ แต่กับฉวยโอกาสสอดผสานมือกับเธอแน่น
จนเดินเข้าไปในถนนสายหนึ่ง ซูฉิงก็มองเห็นร้านกาแฟ เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ ด้านข้างร้านไม่มีร้านอื่น
"ที่นี่แหละครับ"
พนักงานยิ้มตาหยีพูด แล้วยังชี้ไปที่ป้ายที่หน้าประตู ที่เขียนว่าโปรโมชั่นพิเศษสำหรับคู่รัก
ซูฉิงยิ้มหวาน เธออยากจะดูหน่อยว่ายังมีอะไรรอพวกเขาอยู่
เพียงแค่ซูฉิงรู้สึกสงสัยว่าคนพวกนี้เป็นใคร
หลังจากที่เดินตามพนักงานเข้ามาในร้านแล้ว เสี่ยงกระดิ่งหน้าร้านก็ดังขึ้น ซูฉิงกวาดมองไปรอบๆก็เห็นว่าภายในร้านมีคนนั่งอยู่หกเจ็ดคน และตอนที่ฮ่อหยุนเฉิงกับซูฉิงเดินเข้ามา สายตาพวกเข้าก็จับจ้องอยู่ที่หน้าของพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น