นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 577

"สมกับที่เป็นคนของตระกูลเฉีน ทำออกมาได้หรูหรามาก"

"จำได้ว่าหยกชิ้นนี้เป็นชิ้นที่ท่านเฉินทำออกมา ตอนนี้เกรงว่าราคาจะไม่ธรรมดา"

"คุณหนูเฉินได้รับการให้ความสำคัญจากคุณท่านเฉินมากเลยนะเนี่ย"

"นี่ถือว่าเป็นของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดใช่มั้ยคะ"

ทุกคนที่อยู่โดยรอบที่หลังจากเห็นหยกแล้วต่างก็พูดฮือฮากัน ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกอิจฉา

น้ำเสียงที่แสดงออกว่าอยากได้ทำให้เฉินเจียวรู้สึกว่าคุ้มค่า เธอก็ยิ้มได้ใจออกมา

"ของขวัญล้ำค่าขนาดนี้ เธอช่างใส่ใจจริงๆ ฝากไปขอบคุณคุณท่านด้วยนะ"

คุณปู่พยักหน้าแล้วยิ้มพูด มองไปที่หญิงสาว เห็นได้ชัดว่าท่านชอบของขวัญชิ้นนี้

"ดูท่าการแกะสลักนี้น่าจะเป็นช่างที่มีฝีมืออย่างหลิวเฉิงอวี่"คนที่อยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเป็นใครเอ่ยพูดออกมาทำให้ดึงดูดความสนใจจากคนอื่นไม่ใช่น้อย

เฉินเจียวหันไปมองรอบๆ ก็ไปหยุดที่หน้าของฮ่อหยุนเฉิง พร้อมกับยิ้มพูด:"เป็นผลงานแกะสลักของช่างหลิวเฉิงอวี่จริงค่ะ ฉันไปหาท่านและให้เขาแกะสลักให้ด้วยตัวเอง ขอเพียงแค่คุณปู่ชอบของขวัญชิ้นนี้ จะอย่างไรก็ถือว่าดีแล้ว"

พอเอ่ยถึงหลิวเฉิงอวี่ เกรงว่าไม่มีใครไม่รู้จักเขา เขาได้กลายเป็นช่างอันดับหนึ่งในการแกะสลักหยกตั้งแต่อายุยังไม่ถึงสามสิบด้วยซ้ำ แม้แต่หอศิลปะต่างก็มีผลงานของเขาจำนวนมาก และคงจะยิ่งยากหากจะขอให้เขาลงมือแกะสลักในตอนนี้

และยิ่งไปกว่านั้นเฉินเจียวที่อายุยังน้อย ก็สามารถขอร้องให้หลิวเฉินอวี่แกะสลักให้เกรงว่าจะไม่ธรรมดาซะแล้ว ช่างน่าอิจฉาจริงๆ เลย

ซูฉิงที่ยืนอยู่ข้างๆ พอได้ยินชื่อของหลิวเฉินอวี่ ก็กัวเราะออกมาเบาๆ แต่ทว่าท่าทางของเธอก็ถูกเฉินเจียวมองตลอด เฉินเจียวมองไปกล่องที่อยู่ในมือชองซูฉิงแล้วถามอย่างสงสัย

"ไม่รู้ว่าคุณซูมอบของขวัญอะไรให้กับคุณปู่ฮ่อหรอคะ คงจะไม่ใช่เครื่องประดับหยกหรอกใช่มั้ย ฉันจำได้ว่าครั้งที่แล้วคุณชนะ หินมังกรหยกจักรพรรดิราคาไม่ธรรมดาเลยนะคะ"

พอเฉินเจียวพูดจบทุกคนต่างก็หันไปมองซูฉิง หินมังกรหยกจักรพรรดินั่นมันราคาสูงลิบลิ่วเลยนะ

แล้วก็เห็นเฉินเจียวเดินไปข้างหน้ามองไปรอบๆ พร้อมพูดอธิบาย"คิดไม่ถึงว่าคุณซูจะเป็นนักพนันหิน แม้แต่ฉันก็ยังแพ้ให้กับเธอ ตอนนี้ฉันอยากจะมาคารวะคุณซูเป็นลูกศิษย์จริงๆ อยากให้เธอช่วยสอนเรื่องการแยกแยะหินหยก"

เฉินเจียวที่ได้สมญานามว่าเป็นคนที่อัจฉริยะเรื่องพนันหิน ทุกคนต้องก็รู้กัน แต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องที่เธอพูดออกมาวันนี้ ทำให้ทุกคนมองท่าทางของซูฉิงด้วยสายตาแปลกๆ

ซูฉิงที่ถูกเฉินเจียวพูดเยินยอ ก็ยกยิ้ม แล้วพูดเบาๆ :"ได้สิ ในเมื่อคุณเฉินอยากจะคำนับฉันเป็นอาจารย์ งั้นฉันก็คงต้องรับเอาไว้"

เฉินเจียวคิดไม่ถึงเลยว่าซูฉิงจะมีท่าทีอย่างนี้ทำให้ยืนอึ้งอยู่กับที่

"เธอว่าอะไรนะ"

แต่ทว่าซูฉิงกลับกะพริบตามองอย่างซื่อๆ :"คุณเฉินไม่ใช่บอกว่าจะคารวะฉันเป็นอาจารย์กรอ"

เฉินเจียวที่อึ้งไม่พูดไม่ออก เธอกำมือแน่นแล้วยิ้มพูด:"คุณซูไม่ถ่อมตัวเลยสักนิดนะคะ"

"คุณเฉินที่เป็นถึงอัจฉริยะพนันหินชื่นชมฉันมาโดยตลอด แล้วฉันมีอะไรที่ต้องถ่อมตนด้วยละ"

ซูฉิงที่ยิ้มตาหยีพูด ทำให้เฉินเจียวรู้สึกโกรธมาก ที่เธอพูดไปไม่ใช่เป็นการชมซูฉิงเลย แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือเธอเล่นไปตามน้ำ