นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 578

มีหลายคนที่พึ่งเคยเห็นวิธีการแกะสลักขั้นเทพอย่างนี้เป็นครั้งแรก ตอนนี้นอกจากจะพูดชมก็ไม่มีคำใดพูดออกมาแล้ว

เฉินเจียวที่อยู่ข้างๆ มีสีหน้าตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง วิธีการแกะสลักของสร้อยกำไลที่อยู่ตรงหน้า ดีกว่าหยกแกะสลักเขามาก

เพราะว่าลวดลายบนลูกปัดหยกนั้นแกะสลักยากกว่าการแกะสลักหยกชิ้นใหญ่นั้นยากกว่ามาก

"นี่จะอัศจรรย์เหลือเกินไปมั้ย คนที่อยู่ไกลอาจจะมองไม่เห็นลวดลายของลูกปัดบนสร้อยกำไลหยกนี้"

"ใครกันที่เป็นคนแกะสลักหยกชิ้นนี้ออกมา"

"แต่ว่าเมื่อกี้คุณซูบอกเองไม่ใช่หรอว่าเป็นเพียงแค่ช่างธรรมดาแก่ๆ คนหนึ่ง หรือว่าตอนนี้จะเป็นช่างที่เก่งกว่าช่างที่มีชื่อเสียงที่สุดในตอนนี้"

"ขวัญขวัญที่ธรรมดาคุณซู แต่ตอนนี้ดูแล้วน่าจะใช้ความพยายามมากเลย!"

ทุกคนที่อยู่โดยรอบต่างก็พูดชม จนมีคนอยากจะถามซูฉิงว่าไปสั่งทำสร้อยกำไลหยกนี่มาจากไหน

คุณปู่รีบเก็บกำไลข้อมือลง อย่างทนุถนอมเหมือนกับของล้ำค่า เขามองดูจี้พระพุทธรูปด้านบน

ทันใดนั้นเหมือนจะลูบเจออะไรด้านหลัง แล้วตอนที่พลิกดู ก็เห็นตรงมุมสี่เหลี่ยมแกะสลักชื่อ

ใช้อักษรลี่ชูแกะสลักชื่อสองตัวอักษร

คุณปู่ฮ่อกะพริบตา คิดว่าอักษรสองตัวนี้คุ้นตามา เขามองไปทางซูฉิงแล้วลองถามดู:"คนนี้ ปู่รู้จักมั้ย"

ซูฉิงเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มน่ารักออกมา :"แน่นอนว่าคุณปู่รู้จักค่ะ ก็คือคุณปู่กู้ชวนไงคะ"

"เธอ เธอไปพูดให้ตาแก่นั่นทำให้ได้หรอ"

คุณปู่ฮ่อมองซูฉิงอย่างเหลือเชื่อ เขาเคยเจอหน้ากู้ชวนอยู่หลายครั้ง แต่เพราะว่านิสัยดื้อรั้นของเขา เลยทำให้รู้สึกไม่ชอบเขา แต่คุณปู่ฮ่อกลับคิดไม่ถึงว่าซูฉิงจะรู้จักเขาด้วย

คนที่อยู่ข้างๆ ได้ยินอย่างนั้นก็เหมือนกับสมองขาวโพลน และมีพวกกลุ่มวัยรุ่นแอบซุบซิบกัน

"กู้ชวนเป็นใครหรอ ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มากก่อนเลย"

"น่าจะเป็นช่างแกะสลักที่เก่งมากมั้ง"

เฉินเจียวกะพริบตาปริบๆ เธอพยายามลองนึกชื่อของกู้ชวนก็นึกไม่ออก เธอกล้ามั่นใจได้เลยว่าไม่รู้จักช่างแกะสลักที่มีชื่อว่าอะไรกู้ชวนคนนี้แน่ และคนที่มีชื่อเสียงยิ่งไม่มีคนอย่างนี้

ด้วยเหตุนี้เฉินเจียวเลยคิดว่าซูฉิงไปหาช่างยอดฝีมือธรรมดา และสั่งทำสร้อยกำไลข้อมือเส้นนี้ออกมา

"แต่ว่าหนูแอบปิดบังคุณปู่กู้เอาไว้ เรื่องที่ให้เขาสอนหนูแกะสลักสร้อยกำไลข้อมือ ไม่งั้นถ้าหากเขารู้เรื่อง ว่าสร้อยกำไลข้อมือนี้จะเอามามอบให้คุณปู่ เขาจะต้องโกรธหนูแน่เลย"

ซูฉิงนึกถึงหน้ากู้ชวนก็แอบรู้สึกปวดหัว

"สอนเธองั้นหรอ"คุณปู่ฮ่อจับใจความสำคัญจากที่ซูฉิงพูดเมื่อกี้

ซูฉิงอ้ำอึ้ง สุดท้ายเลยพยักหน้าพูด:"ใช่ค่ะ ลายของสร้อยกำไลข้อมือนี้เป็นคุณปู่กู้สอนหนูด้วยตัวของเขาเอง แต่ว่าหนูยังไม่เก่งขนาดนั้น มีบางที่ที่คุณปู่กู้มาช่วย"

ซูฉิงที่พูดจริงครึ่งหนึ่งไม่จริงครึ่งหนึ่ง เรื่องจริงก็คือว่าลวดลายบนกำไลนี้คุณปู่กู้เป็นคนสอนซูฉิง เรื่องไม่จริงก็คือที่จริงแล้วซูฉิงรู้เรื่องการแกะสลักอยู่แล้ว ท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้ที่มือใหม่จะแกะสลักสิ่งที่ดีเช่นนี้

คิดไม่ถึงว่าซูฉิงจะพูดมาอย่างนี้ ตอนนี้สายตาหลายคู่จับตามองที่ซูฉิงกเหมือนคิดอะไรอยู่