นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 609

วันรุ่งขึ้น ซูฉิงกดเอวที่เจ็บของตนและตัดสินใจในใจว่าจะไม่พูดถึงคำว่า "ลูก" ต่อหน้าฮ่อหยุนเฉิงอีกในอนาคต

เมื่อนึกถึงนัดหมายกับเย่ซีวันนี้ ซูฉิงจึงรีบจัดการงานต่างให้เหมาะสม แล้วโทรหาเย่ซีทันเมื่อถึงเวลานัดหมาย

สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือเย่ซีมาถึงชั้นล่างของบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์เรียบร้อยแล้วตอนที่เขารับโทรศัพท์

ซูฉิงเห็นดังนั้นจึงรีบลงไปรับเย่ซีด้วยตนเอง ก็เห็นเย่ซียืนอยู่อย่างเรียบร้อยที่หน้าประตูบริษัท เมื่อเห็นซูฉิงเดินออกมาก็กะพริบตาด้วยความประหลาดใจ

"คุณอยู่ในบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์จริงๆ"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูฉิงก็แสดงสีหน้าหมดหนทาง "คุณมาถึงที่นี่ก่อนเวลา แล้วยังสงสัยอยู่อีกเหรอว่าฉันเป็นคนของบริษัทหรือเปล่า?"

เย่ซีเกาแก้มอย่างขัดเขินเล็กน้อยแล้วแย้มรอยยิ้มออกมา

ซูฉิงไม่รอช้า พาเย่ซีเข้าไปในบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ทันที

ระหว่างทางมีคนทักทายซูฉิง เย่ซีเดิมตามไปด้านข้างเธอ สายตาที่อยากรู้อยากเห็นของเธอก็ตกลงที่บนใบหน้าของซูฉิงตั้งแต่ต้นจนจบ

"มีอะไรจะถามมั้ย?"

หลังจากที่ซูฉิงพาเย่ซีไปที่ลิฟต์ก็เปิดปากถามขึ้น

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ตอนนี้เป็นความจริงเหรอ?”

“ทำไมกัน มีอะไรที่ทำให้เธอรู้สึกว่าไม่จริง?” ซูชิงมองเย่ซีอย่างประหลาดใจ เมื่อใจนึกถึงสาวน้อยคนนี้ ในสมองคงกำลังคิดอะไรแปลกๆอยู่แน่

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย คุณทั้งสวยทั้งยังเด็กขนาดนี้ ถึงกับเป็นเจ้าของบริษัทบันเทิงยักษ์ใหญ่จริง”

ซูฉิงหัวเราะเสียงเบา ในดวงตาฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาสองสามส่วน "หรือฉันจะเป็นคนรักของประธานบริษัท?"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ แก้มของเย่ซีก็แดงระเรื่อ เธอรีบโบกไม้โบกมือให้ซูฉิง ศีรษtส่ายเหมือนกลองแดง

“ไม่ไม่ไม่ ฉันไม่ได้พูดอย่างนี้ ฉันแค่คิดว่าคุณช่างร้ายกาจจริงๆ เมื่อไหร่ฉันถึงจะได้เป็นเหมือนคุณ”

เสียง ติ๊ง ดังขึ้น ลิฟต์มาถึงชั้นที่เป็นเป้าหมายแล้ว มองดูประตูลิฟต์ที่เปิดออกอย่างช้าๆ ซูฉิงยิ้มพลางพูดเสียงเบาว่า "อีกไม่นานเธอก็จะได้เป็น"

เนื่องจากบริษัทสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์มุ่งเน้นที่ด้านนักแสดงเป็นหลัก จึงมีคนในแผนกดนตรีไม่มากนัก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแผนกดนตรีของบริษัทไม่แข็งแกร่ง

เมื่อเทียบกับแผนกนักแสดงแล้ว แผนกดนตรีนั้นเงียบเป็นพิเศษ เย่ซีมองดูอย่างสงสัยไปตลอดทั้งทาง เห็นห้องดนตรีและสตูดิโอมากมาย และเห็นนักร้องที่คุ้นตาเล็กน้อยไม่กี่คน

เย่ซีเดินตามซูฉิง จนกระทั่งซูฉิงหยุดฝีเท้าอยู่หน้าประตูบานหนึ่ง เย่ซีเงยหน้าขึ้นและเห็นคำว่า "ผู้อำนวยการฝ่ายดนตรี" เขียนไว้

ชูฉิงเคาะประตูอย่างมีมารยาท ก่อนจะเดินเข้าไป

เย่ซีที่อยู่ด้านหลังเหลือบตาขึ้น เห็นออร์แกนอิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่ ข้างๆ นั้นมีอุปกรณ์ทำดนตรีมากมาย ที่นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่สำนักงาน แต่เป็นสตูดิโอเพลง

การตกแต่งยังมีสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองอย่างมาก ผนังด้านหนึ่ง มีตุ๊กตาที่มีรูปร่างแปลก ๆ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าประหลาดใจจริงๆ สำหรับYe Xi คือมีกล่องกระดาษแข็งติดกับผนังตุ๊กตานี้ ที่มีถ้วยรางวัลมากมายอยู่ข้างใน

มีแม้กระทั่งรางวัลใหญ่ของงานดนตรีบางเวที

เย่ซี เม้มริมฝีปาก มีใครเอาถ้วยรางวัลที่มีทองคำสูงขนาดนี้ใส่ในกล่องกระดาษแข็งอย่างลวกๆบ้าง?

“ตื่นๆๆ ไม่ต้องนอนแล้ว”

ชูฉิงใข้สองมือกอดอก มองไปที่คนที่นอนอยู่บนเก้าอี้นวดตรงหน้าเธอ แล้วพูดอย่างช้าๆ

เย่ซีฟังพลางส่งสายตามองลอดไปจากด้านหลังซูฉิงอย่างเงียบ ๆ จ้องมองไปที่คนคนหนึ่งที่กำลังนอนอยู่บนเก้าอี้นวดขนาดใหญ่ ใช้หนังสือคลุมใบหน้าเอาไว้

มีตัวอักษรโดดเด่นสองสามตัวเขียนอยู่บนปกหนังสือ

"ฉีเหมินตุ้นเจี่ยและลอตเตอรี่"