นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 623

“ฉันจะไปดู ส่วนเธอพักผ่อนอยู่ที่นี่นะ แล้วฉันจะแจ้งให้เธอทราบทันทีที่รู้ข่าว”

ฮ่อหยุนเฉิงต้องการระงับอารมณ์ของซูฉิง แต่ใครจะรู้ว่าซูฉิงไม่ฟังเขาเลยสักนิด และเธอก็ยืนยันที่จะไปหาด้วยตัวเอง

“ถ้าเธอยืนยันที่จะไป ฉันจะสั่งลูกน้องของฉันถอนตัวทันที และฉันก็จะไม่สนเรื่องความเป็นความตายของหลิวเสี่ยวหนิงอีก”

ฮ่อหยุนเฉิงใช้วิธีนี้เพื่อขู่ซูฉิงอย่างรวดเร็ว

“นายขู่ฉันเหรอ”

ซูฉิงจ้องไปที่ฮ่อหยุนเฉิง และเมื่อเห็นแววตาที่คุ้นเคยของเขา ก็ดูเหมือนว่านี่จะไม่ใช่เรื่องตลก

“ฉันทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของเธอเองนะ” ฮ่อหยุนเฉิงรู้สึกหมดหนทางและลูบหลังซูฉิง “เธอเพิ่งฟื้น และเธอก็ต้องเป็นลมอีกแน่หลังจากเดินออกจากเตียงไปสองก้าว ดูแลตัวเองก่อนดีกว่า แล้วค่อยไปดูที่หลัง มันก็ยังไม่สายเกินไป”

ซูฉิงหลับตาลง สิ่งที่ฮ่อหยุนเฉิงกล่าวก็สมเหตุสมผลอยู่บ้าง

ตอนนี้เธอเองเป็นคนไข้แล้ว ถ้าไป ก็ไม่ต้องพูดถึงการทำร้ายร่างกายตัวเองเลย อีกทั้งยังจะรบกวนคุณหมอด้วย ซึ่งไม่คุ้มเลย

"งั้นก็ได้"

เธอก้มศีรษะลงและยอมประนีประนอม

ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มและลูบหัวซูฉิงเบา ๆ

“ถ้าเกิดอะไรขึ้น ฉันจะแจ้งให้เธอทราบโดยเร็วที่สุด”

ซูฉิงพยักหน้าและกระตุ้นให้ฮ่อหยุนเฉิงรีบไป "นายควรไปดูได้แล้ว และส่งข่าวให้ฉันรู้ด้วย"

ฮ่อหยุดเฉิงพยักหน้าตกลง และสั่งให้ลูกน้องของเขาพาหลิวเสี่ยวหนิงกลับมา

“ไม่ต้องห่วง พวกเขาจะจัดการอย่างดีที่สุด”

ฮ่อหยุนเฉิงให้ความมั่นใจเธอ ในเมื่อพบหลิวเสี่ยวหนิงแล้ว เขาก็จะหาหมอที่ดีที่สุดในประเทศเพื่อวินิจฉัยและรักษาเธอต่อไป

หลิวเสี่ยวเครื่องบินตกครั้งนี้ ถคึงแม้ว่าจะรอด แต่ก็บาดเจ็บสาหัส แขนส่วนใหญ่ของเธอถูกไฟลวก เพราะเครื่องบินที่ลุกไหม้ และร่างกายของเธอก็ถูกแช่ในน้ำทะเลด้วย และผิวหนังของเธอก็ยังมีรอยย่นที่ดูน่ากลัวอีก

แต่โชคดีที่เธอยังมีชีวิตอยุ่ เพราะเขาดื่มน้ำเข้าไปมากเกินไป และมีความตกใจกลัว เขาจึงยังไม่ฟื้นอยู่ชั่วขณะหนึ่ง

หลิวเสี่ยวหนิงนอนอยู่บนเตียงและพักผ่อนอย่างเงียบ ๆ ไม่เคลื่อนไหว และพึ่งพาสารอาหารทางน้ำเกลือเพื่อรักษาการทำงานปกติของร่างกาย

ไม่กี่วันต่อมา ร่างกายของซูฉิงก็ดีขึ้น

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอได้รับอาหารเสริมต่างๆ ที่ท่านผู้เฒ่าฮ่อส่งมาให้ทุกวัน และคราวนี้ฮ่อหยุนเฉิงก็ได้ทำการนวดร่างกายของเธอหลายครั้ง ซึ่งทำให้เธอฟื้นตัวเร็วมาก

แม้แต่หมอก็ยังแปลกใจที่เธอฟื้นตัวเร็วขนาดนี้

“นายดูสิเห็นไหมว่าวันนี้ฉันดีขึ้นแค่ไหน ให้ฉันไปหาเสี่ยวหนิงเถอะนะ”

ซูฉิงขอร้องฮ่อหยุนเฉิง จากนั้นเธอก็ยืนบนพื้นต่อหน้าเขา กางมือของเธอ และหมุนเป็นวงกลม โดยบอกว่าเธอสบายดี

“ดูสิ ฉันฟื้นตัวเร็วมาก ฉันหายดีแล้ว”

"ระวังหน่อย"

หน้าของฮ่อหยุดเฉิงมืดลง เขาคว้าเสื้อแจ็คเก็ตแล้วสวมมันให้ซูฉิง

“ตอนนี้เธอยังอ่อนแออยู่ อย่าให้เป็นหวัดละ มิฉะนั้น ความพยายามทั้งหมดของคุณในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ มันจะสูญเปล่า”

ซูฉิงทำหน้ามุ่ย และพอเธอต้องการจะนั่งบนเตียง ฮ่อหยุนเฉิงที่อยู่ด้านหลังก็เอ่ยคำพูดหนึ่งออกมา

“หลังจากที่เธอดื่มรังนกเสร็จแล้ว ฉันจะพาเธอไปหาหลิวเสี่ยวหนิง”

ดวงตาของซูฉิงเป็นประกายในทันที เธอรีบคว้ารังนกในมือของฮ่อหยุนเฉิงโดยไม่ลังเล และดื่มมันคำใหญ่ๆ

ในเวลาเพียงหนึ่งนาที เธอก็ดื่มรังนกจนหมด

เมื่อเห็นซูฉิงยิ้มให้เขาอย่างมั่นใจ ฮ่อหยุนเฉิงก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องปฏิบัติตามสัญญาของเขา และพาซูฉิงไปที่หลิวเสี่ยวหนิง

ทันทีที่ซูฉิงเข้าไปในห้องผู้ป่วยของหลิวเสี่ยวหนิง เธอก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์แรงมาก เธอมองใกล้ ๆ และเห็นหลิวเสี่ยวหนิงนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล

เมื่อเห็นว่าร่างกายของหลิวเสี่ยวหนิงที่ไม่มีผิวที่ดี ดวงตาของซูฉิงก็ขยับเล็กน้อยและปิดปากของเธอ เธอไม่คิดว่าหลิวเสี่ยวหนิงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้