นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 653

คิดไม่ถึงว่าเฉินมู่ลู่จะไม่ยอมง่ายๆ ซูฉิงแอบหัวเราะอยู่ข้างๆ มิน่าล่ะถึงได้เป็นคนนิสัยอย่างทำอะไรก็ต้องทำได้ มีพ่อมีร่ำรวยคอยให้ท้ายเธอนี่เอง

"เท่าที่ผมทราบ ลูกสาวของคุณมาหาเรื่องก่อนไม่ใช่หรอ"

กู้ชวนเลิกคิ้ว ที่เขามาครั้งนี้นั้นก่อนที่เขาจะมาก็ศึกษาเรื่องอย่างละเอียดแล้วถึงได้มา :"คิดดูแล้วประธานเฉินก็ไม่ใช่คนใจแคบอะไร เรื่องนี้ก็ให้มันผ่านไปเถอะนะ"

เฉินมู่ลู่ไม่ยอม เนื่องจากทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้าล้วนเป็นคนมีหน้ามีตา ตนก็คงจะมีเรื่องบาดหมางกับสองคนนี้คงจะไม่ดี

เขาจ้องซูฉิงเขม็งแล้วเดินออกไป

"ขอบคุณนะคะอาจารย์"

ซูฉิงที่เห็นเฉินมู่ลู่เดินออกไปแล้วถึงได้พ่นหายใจโล่ง แล้วยิ้มให้กับอาจารย์ทั้งสอง

อีกด้าน บ้านของเย่ซี

เย่ซีที่พึ่งเลิกงาน ลากสังขารที่เหนื่อยล้ากลับมาถึงบ้าน และกำลังจะเปิดประตูก็เจอกับเย่ซวง

ก็เห็นเย่ซวงทำหน้าอวดเบ่ง มองเห็นเย่ซีก็แบออกมา:"เอาเงินมา"

เย่ซีไม่พอใจ ส่ายหน้า แล้วเดินผ่านเย่ซวงเข้าไปในห้อง

"วันนี้เธอจะต้องให้เงินฉัน!"

เย่ซีไม่พอใจมาก เย่ซวงอยู่บ้านไม่ทำมาหากิน ยังมาใช้เงินของตนอีก วันนี้ยังหาเรื่องมาเอาเงินจากเธอไปอีก

"จะเอาเงินไปทำอะไร"

"แน่นอนสิว่าเอาไปซื้อน้ำหมึก ฉันถามพ่อแม่แล้ว พวกเขาอนุญาต"

เย่ซีแววตาหดลง น้ำหมึกงั้นหรอ"

"นายเป็นคนในวงการจิตรกรรมพู่กันจีน เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย ถ้าจะซื้อนายก็ซื้อเองสิ"

น้ำหมึกของวงการจิตรกรรมพู่กันจีนเย่ซีก็เคยได้ยินมาบ้าง เพราะมันแพงมาก ไม่ใช่คนธรรมดาจะหาซื้อได้

"พ่อกับแม่ก็คิดอย่างนั้นถึงได้ให้มาขอกับเธอ"

คิดไม่ถึงว่าเย่ซวงจะไม่ยอมแพ้ ยังจับแขนของเย่วีไว้ไม่ให้เธอไป

"ปล่อยฉันนะ!"

เย่ซีขัดขืน สะบัดมือของเย่ซวงออก:"ฉันเองก็หาเงินได้ไม่เท่าไหร่ ก็เอามาให้นายใช้จนหมด แล้วฉันจะใช้อะไร"

"อะไรใช้หมด ฉันก็ไม่ใช่เพราะอาชีพของตัวเองหรอกหรอ!" แต่ใครจะรู้ว่าเย่ซวงยังพูดไม่หยุด:"เธอไม่ใช่ทำงานที่บริษัทสตาร์เอนเตอร์เทนเมนท์หรอ ได้ยินว่าสวัสดิการไม่เลว แต่เธอบอกว่าได้เงินไม่เท่าไหร่ ใครจะเชื่อ!"

เย่ซีจ้องเขาเขม็ง แล้วก็พูดปฏิเสธออกไปตรงๆ:"ถึงฉันจะมีเงินก็ไม่ให้นายช่วยฉันใช้หรอกนะ ถ้านายจะซื้อนายก็ไปซื้อเอง อย่ามายุ่งกับฉัน"

เธอโบกมือปฏิเสธ เตรียมตัวจะเดินไปแต่ก็ถูกเย่ซวงจับแขนแล้วดึงกลับมา

"เธอหมายความว่ายังไง จะไม่ซื้อให้ใช่ไหม"

"ใช่ ไม่ซื้อให้!"

เย่ซวงลงมือทันทีจับเข้าที่คอของเย่ซีพร้อมกับพูดขู่

"ถึงวันนี้นายจะฆ่าฉัน ฉันก็ไม่ให้หรอก"

เย่ซีหายใจหอบออกมา ยังคงไม่ยอมปล่อยมือ

คิดไม่ถึงว่าเย่ซีที่อ่อนแอมาตลอดจะแข็งกร้าว ทำให้เย่ซวงคาดไม่ถึง

แต่ว่าเขาที่มีนิสัยขู่เอาเงินมาตลอดไม่คิดสนใจเรื่องนี้หรอก

"ได้ ไม่ให้ใช่ไหม งั้นเธอก็คอยดู"

เย่ซวงพูดอย่างดุแล้วเดินหันหลังกลับไปทางห้องของพ่อแม่

เย่ซีรู้สึกปิดหัว ทุกครั้งเย่ซวงก็จะมาไม้นี้ ทำให้เธอต้องให้เงินแต่โดยดี

และเพราะอย่างนี้เธอถึงต้องพยายามทำงานในบริษัท ไม่งั้นคงจะจุนเจือครอบครัวไม่ได้

และผ่านไปสักพักพ่อและแม่ก็เดินออกมาจากห้อง

และพ่อและแม่เอียงหน้ามองเย่ซี และเย่ซวงก็แอบยิ้มอยู่ด้านหลัง