นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 657

คิดไม่ถึงว่าซูฉิงจะแสดงความคิดเห็นไปตามจริงอย่างนี้ ที่แค่มองแป๊บเดียวก็เห็นถึงปัญหาแล้ว

หลังจากพูดจบผู้ชมต่างก็ชื่นชมเธอ และก็ยอมรับในความสามารถของซูฉิงอีกครั้ง

การแข่งขันก็ดำเนินต่อไป ซูฉิงเอามือพยุงหน้าพร้อมกับหาวออกมา

คิดไม่ถึงว่าการเป็นกรรมการตัดสินแข่งขันจะเหนื่อยอย่างนี้ เรื่องเหนื่อยอย่างนี้เธอจะไม่ทำอีกแล้ว

ซูฉิงยื่นแขนออกบิดขี้เกียจ แล้วก็กลับไปที่โรงแรมที่จัดการการแข่งขันแกะสลักเพื่อนเป็นผู้ชม

เธอมองดูเวลาบนกำแพง ยังเหลือเวลาอีกสองวันการแข่งขันถึงจะจบลง สองวันนี้เธอจะต้องพักผ่อนเอาแรง ครั้งที่แล้วได้แค่ที่สามเอง ครั้งนี้เธอจะต้องพยายามให้มาก!

สองวันต่อมาการแข่งขันรอบสุดท้ายได้เริ่มขึ้นแล้ว

ซูฉิงกับผู้เข้าร่วมการแข่งขันคนอื่นๆ ก็ได้มาที่ลายแข่งขัน ข้างล่างเวทีก็เต็มไปด้วยผู้ชมที่มารอดู แต่การแข่งขันครั้งนี้ไม่เหมือนกับการแข่งขันในรอบที่แล้ว ตามกฎเป็นการสร้างผลงานให้สอดคล้องกับหัวข้อที่เสนอโดยผู้รับผิดชอบภายในเวลาที่กำหนด

และเป็นอย่างนี้ นี่ถือเป็นการจำกัดความคิดของผู้เข้าร่วมการแข่งขัน และถ้าพูดอีกอย่างนี้ก็คือ ถ้าผลงานของคนสองคนเหมือนกันก็จะตกรอบโดยทันที

ก็ถือว่าเป็นความท้าทายที่แปลกใหม่ และซูฉิงก็ไม่มีท่าทีตื่นตระหนก จากนั้นผู้เข้าร่วมแข่งขันก็ทยอยเข้ามาเตรียมตัวตรงโต๊ะประจำที่ จะมีกำแพงกระจกใสกั้นและเก็บเสียงผู้เข้าแข่งขันไว้ ซึ่งจะทำให้ผู้ชมได้เห็นขั้นตอนของการสร้างสรรค์ผลงานออกมาแต่ไม่ส่งผลกระทบต่อผู้เข้าร่วมแข่งขัน

ซูฉิงเข้าไปห้องที่เก็บเสียง เธอสูดลมหายใจเข้าปลอดลึก ไม้ที่ใช้แกะสลักในครั้งนี้กับไม้ของครั้งที่แล้วไม่เหมือนกัน เพราะครั้งนี้เป็นไม้มะเดื่อ ถือว่าใช้ไม้ที่มีคุณภาพดีกว่าครั้งที่แล้ว บนโต๊ะมีอุปกรณ์แกะสลักวางไว้อย่างครบครัน

เพียงไม่นานบนหน้าจอให้ก็แสดงหัวข้อคือ:"ตลอดกาล"

ซูฉิงคิ้วขมวด ตลอดกาลงั้นหรอ เป็นหัวข้อที่ค่อนข้างเป็นนามธรรม และวันนี้ต้องแกะสลักผลงานออกมาถือว่ายากมาก

เหล่าผู้เข้าแข่งขันต่างก็อยู่ในความคิด หลังจากใช้ความคิดอยู่นาน ก็ถึงได้ลงมือร่างภาพที่คิดออกมาในหัวข้อ"ตลอดกาล"

เวลาที่ผ่านเดินไปเรื่อยๆ ผู้เข้าแข่งขันก็ได้เริ่มลงมือแกะสลักแล้ว มีเพียงซูฉิงที่ยังคงตั้งใจร่างภาพอยู่

ทำให้ผู้ชมต่างก็พลอยลุ้นไปด้วย และคนที่ไลฟ์สดก็รู้สึกตื่นเต้นแทนซูฉิง

เพราะครั้งที่แล้วซูฉิงแสดงผลงานออกมาจนทำให้คนสนใจ ถึงแม้ว่าที่หนึ่งจะไม่ใช่เธอ แต่ก็ดูออกถึงความสามารถของซูฉิง

ซูฉิงที่ยังคงนิ่งวาดภาพลงบนกระดาษ ไม่มีตื่นเต้นแม้แต่น้อย ยังคงตั้งใจทำงานของตัวเองต่อ

เพียงไม่นานแบบร่างของเธอก็เสร็จแล้ว จากนั้นเธอก็เริ่มหยิบมีดแกะสลักขึ้นมาแล้วก็ลงมือแกะสลักลงบนท่อนไม้

ผู้แข่งขันที่อยู่ข้างๆ นั้นแกะสลักไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว แต่ซูฉิงพึ่งจะเริ่ม คนที่ชื่นชอบซูฉิงก็คิดว่าไม่มีหวังแล้ว

แต่ซูฉิงยังคงนิ่ง แล้วใช้มีดแกะสลักที่อยู่ในมือตวัดไปมาแล้วก็มีเศษไม้ติดอยู่บนไม้ เธอกวาดเศษไม้ให้ร่วงลงพื้นจนหมด ก็รูปร่างของผลงานก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน

พอผู้ชมเห็นย่างนั้น ผู้ชมก็ยิ่งยอมรับในเทคนึกของซูฉิง เพียงแค่ระยะเวลาสั้นๆ ก็สามารถทำออกมาได้เสร็จทันทีอย่างที่น้อยคนจะทำได้ และผลงานก็ดูประณีตมาก

เวลาที่ค่อยๆ ผ่านไปอย่งรวดเร็ว ผู้ชมมองดูผลงานของคนอื่นที่เสร็จแล้ว แต่ซูฉิงก็ยังคงแกะสลักได้แค่ครึ่งหนึ่ง

"ติง--"

เวลาผ่านไปสามสิบนาที ก็ได้ยินเสียงเตือนดังขึ้น เพื่อแสดงว่าการแข่งขันหมดเวลาแล้ว

แต่ซูฉิงที่แกะสลักผลงานออกมาได้เพียงครึ่งหนึ่ง