นายเป็นพ่อของลูก

ตอนที่22 การนินทาเป็นสิ่งที่น่ากลัว

เมื่อประยงไปที่บริษัทก็สังเกตพบว่าบรรยากาศที่บริษัทไม่เหมือนเหมือนปกติ

พนักงานหลายคนเมื่อมองเห็นเขาก็รีบย้ายสายตาและเงียบเสียงลง

เมื่อเห็นแบบนี้ประยงก็จำขึ้นมาได้ทันทีว่าเมื่อวานมีการแสดงละครตลก เขาถูกข้อครหาว่าเป็นคนที่ไม่ยอมรับคนในครอบครัว

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ทำให้ใบหน้าของเขามืดลงและฝีเท้าของเขาก็เร่งความเร็วขึ้นอย่างมาก

หลังจากที่เขาจากไป พวกเจ้าหน้าที่ก็พากันมาจับกลุ่มกันเป็นคู่ๆ และเริ่มพูดคุยกัน

“พวกคุณอ่านข่าวยัง ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าประธานของเราจะเป็นคนแบบนี้ ปฏิเสธภรรยาและไม่ต้องการลูกชายของตัวเองน่ะ”

“โอ้ย เธอคิดว่ามันจะมีผู้บริหารสักกี่คนที่มันจะสะอาดได้กัน ? มันก็ต้องมีสิ่งแปดเปื้อนอยู่ข้างหลังอยู่แล้วล่ะ”

“พอได้แล้ว ไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันน่ะ ก็ไม่เข้าประตูเดียวกันหรอก ญาอี๋ก็ไม่ใช่ของดีอะไรหรอก”

“ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องสองคนนี้ละ ฉันแค่รู้สึกสงสารเด็ก เขาอายุเท่านี้จะต้องทนทุกข์กับเรื่องลำบากขนาดนี้” ......

“ว่าแต่ประธานทำเรื่องยุ่งเหยิงแบบนั้นมันจะไม่ส่งผลกระทบต่อบริษัทใช่ไหมน่ะ ? ไม่ได้นะ ฉันทำที่นี่ก็ดีอยู่แล้ว ฉันไม่อยากหางานใหม่”

“......”

ประยงนวดขมับแล้วเข้าไปในออฟฟิศเพื่อระงับความโกรธของเขาแล้วให้เลขานุการไปซื้อหนังสือพิมพ์วันนี้

ยิ่งเขาอ่านหนังสือพิมพ์มากเท่าไหร่ใบหน้าของเขาก็ยิ่งดำคร่ำเครียดมากขึ้นเท่านั้น

พาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์เป็นเรื่องเกี่ยวกับเมื่อวานนี้ทั้งหมด

เหตุการณ์ที่ลันตาขโมยความคิดพี่สาวของเธอนั้นไม่ต้องพูดถึง แม้แต่เรื่องของเขาก็ถูกเผยแพร่สู่สาธารณชนในหลากหลายรูปแบบ

บ้างก็ว่าจริงๆ แล้วเขาชอบลันตา ญาอี๋เป็นแค่ตัวแทน ญาอี๋อิจฉาแทบบ้า เลยก๊อปปี้งานของลันตาเป็นการแก้แค้น ส่วนเขาเป็นคนกลางพี่สาวน้องสาวทั้งสองคนสู้กันไปเอง ช่างเป็นผู้ชายที่เลวทรามจริงๆ

บ้างก็ว่าเขาเป็นผู้ชายเลว เมื่อหกปีที่แล้วว่าเขาไปมีเซ็กส์กับญาอี๋แล้วไม่รับผิดชอบ ญาอี๋ไม่มีทางเลือกจึงหนีไปต่างประเทศแล้วคลอดลูก เห็นแค่เขากับลันตาที่สมรู้ร่วมคิดหาไม่พอใจก็เลยพาเด็กกลับมาจากต่างประเทศ

“นี่มันเรื่องมันพูดไปทั่วอะไรกันเนี่ย !” เลือดสีดำสีน้ำเงินพุ่งขึ้นมาที่หน้าผากของประยง เขาหลับตาแล้วฉีกกระดาษหนังสือพิมพ์ออกเป็นชิ้นๆ ลงถังขยะ

ไอ้ชุติภาสสารเลวเอ้ย !

ตำแหน่งหัวหน้าครอบครัวของตระกูลปนันท์ ถ้าอยากได้ก็ควรจะมาแข่งขันอย่างสมศักดิ์ศรี ทำเรื่องที่ต่ำตมอะไรแบบนี้เนี่ย !

ยังไงก็ตามเขาก็รู้ว่าแม่ว่าชุติภาสจะจงใจปล่อยเรื่องนี้ให้รั่วไหล แต่ก็ยังมีหลายครอบครัวที่มีอำนาจแก่งแย่งกันอย่างลับๆ ไม่สามารถทำให้ตระกูลปนันท์ล้มเหลวได้ ก็เลยใช้ความคิดของผู้เหยียบย่ำอยู่ในเท้า รวมทั้งสื่อที่ใช้ลูกเล่นบิดเบือนข่าวโดยเจตนา ทำให้เขาไม่มีเรื่องก็ยากอยู่

เพื่อชื่อเสียงของตระกูล แน่นอนว่าเขาไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆ ได้

เห็นได้ชัดว่าความจริงไม่ได้เป็นเช่นนี้ จุดเริ่มต้นคือเขาแค่เข้าใจผิด ......

ประยงทำเรื่องที่ถูกทำนองคลองทำตลอดมา ไม่เคยทำเรื่องที่ร้ายแรง แต่วันนี้เขากลับโดนวางแผนหลอกล่อ......

เขากำกำปั้นของเขา

ทันใดนั้นเหตุการณ์ของผู้หญิงที่ชื่อญาอี๋ก็ผุดขึ้นมา

เขาถูกกล่าวหาว่าไม่รับผิดชอบก็ว่าเป็นเรื่องยากแล้ว แต่ผู้หญิงคนนั้นถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ลอกเลียนแบบซึ่งร้ายแรงกว่าความรับผิดชอบของเขา

ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้น ...... อาจจะอยากร้องไห้ออกมา

ในการประชุมเมื่อวานนี้ใบหน้าของเธอซีด การแสดงออกของเธอดื้อรั้นและจริงใจ และดวงตาของเธอดูเหมือนจะกระพริบตาเหมือนกับดาว

ถ้าเธอเป็นคนลอกเลียนแบบเธอจะมีความซื่อสัตย์แบบนี้ได้ยังไงกัน ?

แต่ก็จริง ในช่วงหลายปีที่เขาใช้เวลากับลันตา เขาไม่เคยเห็นเธอหยิบแปรงทาสีมาก่อน และไม่เคยเห็นหนังสือเกี่ยวกับการออกแบบของเธอเลยสักนิด

ประยงบีบไปที่สันจมูก หัวใจก็กระวนกระวายมากยิ่งขึ้น

เขาถูกคุมขังด้วยการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้ไม่ได้เตรียมตัว

แต่เขาจะไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน

คนที่ได้นั่งบัลลังก์ผู้นำของตระกูลเหมาะที่เป็นเขามากกว่า

รอก่อนนะชุติภาสและลันตา เขาจะไม่ยอมปล่อยใครไปแน่!

......

ญาอี๋หมุนคอลุกขึ้น รู้สึกเจ็บที่ท้ายทอย เธอทนไม่ได้จึงส่งเสียงร้องออกมาแล้วยกมือของเธอขึ้นและลูบที่ท้ายทอย แต่สังเกตได้ว่าทั้งสี่มุมถูกเชือกผูกไว้แน่น แล้วพบว่าตัวเธอนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ท่ามกลางความสลัวของแสงสว่าง

เธอมองลงไปที่ด้านล้างของตัวเธอกลับพบว่าเสื้อผ้าของเธอนั้นถูกเปลี่ยนเป็นชุดนอนที่เซ็กซี่และเย้ายวน

เธอมองรูปร่างที่สัมผัสกับอากาศแล้วรู้สึกว่าหัวจะระเบิดออกมา.

เธอมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวังแต่กลับไม่พบอะไรเลย

ที่นี่คือที่ไหนกันเนี่ย? ใครมัดเธอไว้ที่นี่แล้วเอาเธอมาใส่เสื้ออะไรแบบนี้ ......

เธอไปที่ตระกูลปนันท์แล้ววิ่งเลี้ยวออกไปในซอยแล้วถูกทุบไปที่ท้ายทอยจนทำให้หมดสติ

แม้ว่าจะไม่รู้ว่าใครทำ อย่างน้อยก็รู้ไม่ใช่คนของประยงอย่างแน่นอน

ชุติภาสก็ไม่น่าจะเป็นไปได้...... ยังไงซะ เธอก็ไม่ได้มีมูลค่าอะไร และอีกอย่างเธอก็ไม่ได้เป็นศัตรูเขา

งั้น......มันก็คือลันตาใช่ไหม ?!

ญาอี๋ขมวดคิ้วแน่น

นอกจากหล่อน เธอก็ไม่สามารถคิดตัวเลือกที่สามได้

ลันตาคนนี้ช่างเป็นคนที่อำมหิตจริงๆ แม้กระทั่งถอนรากถอนโคนเลยทีเดียว

จริงๆ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างเธอมาหาเรื่อง ปองร้ายทุกที่ และตอนนี้แม้แต่ชีวิตของเธอก็ยังจะเอาไป

ขณะที่ญาอี๋กำลังคิดอยู่ ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก