นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 137

เพราะงั้นตอนนี้เธอไม่มีทางกำจัดเนื้อร้ายนี้ได้ ทำได้แค่พยายามอยู่ในเจียหัวไปสักพัก

"คุณสือ"

เสียงของหลินเฟิงเหมียนดังมาจากด้านหลังและรีบเดินขึ้นหน้าอย่างรวดเร็ว "วิดีโอนีนมีประโยชน์กับคุณไหมครับ?"

สือฮว่าเคยพูดวว่าวิดีโอนั่นมีความสำคัญมากกับเธอ

"อืม เรื่องของฉันได้แก้แล้ว ขอบคุณสำหรับวิดีโอนะคะ"

หลินเฟิงเหมียนยิ้ม "ฉันเป็นคนที่ควรจะขอบคุณสิ ถ้าคุณไม่มาฉันคงถูกบังคับให้ไปต่างประเทศแล้วล่ะ"

สือฮว่ามองเวลาก็เห็นว่าดึกแล้ว เธอควรจะกลับ

"คุณสือ ฉันชวนคุณไปทานข้าวได้ไหม?"

จู่ๆหลินเหิงเหมียนก็พูดขึ้นด้วยดวงตาที่อ่อนโยน

หลังจากเจอเรื่องแบบนี้มา เขาก็นิ่งมากขึ้นและมองคนรอบข้างได้ชัดเจนมากขึ้น

สือฮว่าที่ตอนแรกอยากจะกลับ แต่นึกอะไรขึ้นได้ก็พยักหน้า "ได้สิ"

หลินเฟิงเหมียนให้กงชิงจองร้านอาหารระดับไฮเอนด์ก่อนจะไปส่งด้วยตัวเอง

คนที่เข้าออกร้านอาหารแห่งนี้ได้ล้วนแต่เป็นคนที่มีอำนาจ หลายคนเป็นผู้นำทางธุรกิจ ดังนั้นเขาเลยจึงไม่นต้องปกปิด ข้างในไม่มีปาปารัสซี่

เขาทำหน้าที่สุภาพบุรุษดึงเก้าอี้เพื่อให้สือฮว่านั่งก่อนจะไปนั่งลงตรงข้ามเธอ

ทำเลนี้ได้รับการคัดเลือกมาเป็นอย่างดี ตรงหัวมุมจะสามารถเห็นร้านอาหารได้ทั้งหมด

สือฮว่าอยากจะสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในของเจียหัวจากหลินเฟิงเหมียน แต่เมื่อเธอกำลังจะพูด เธอเห็นฮ่อฉวนสือกับมู่หวั่นโจวนั่งอยู่ไม่ไกล

เธอทำหน้าไม่มีความสุข แต่ขณะนี้ใบหน้าก็ยังฉายแววเคือง แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไม

มือเธอจับถ้วยไว้แน่น ดวงตามืดมน

หลินเฟิงเหมียนที่นั่งตรงข้ามกับเธอเห็นท่าทางของเธอก็อดไม่ได้ที่จะถามอย่างเป็นห่วง "คุณสือครับ ถ้าคุณไม่ชอบที่นี่ เราเปลี่ยนไปอีกที่ได้นะครับ"

สือฮว่าส่ายหัว ถ้าออกไปตอนนี้ต้องโดนฮ่อฉวนสือกับมู่หวั่นโจวเห็นแน่

นอกจากนี้นี่ก็เป็นโอกาสดี เป็นโอกาสดีในการทดสอบฮ่อฉวนสือ

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาเลือกเบอร์ฮ่อฉวนสือก่อนจะกดโทรออกและจ้องไปที่ไกลๆ

ฮ่อฉวนสือเหมือนจะรับรู้ถึงสายเรียกเข้าก็หยิบโทรศัพท์ออกมา "มีอะไรเหรอ?"

ถ้าตั้งใจฟังก็จะได้ยินเสียงอ่อนโยนของเขา

"ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนเหรอ?" สือฮว่าหรี่ตาลงอย่างระงับอารมณ์

"ข้างนอก"

"กับใคร?"

สือฮว่าไม่ยอมแพ้และยังคงถามคำถามต่อ

"คนๆหนึ่ง"

พอได้ยินฮ่อฉวนสือพูดแบบนั้น สือฮว่าก็อยากจะรีบเข้าไปเปิดเผยเขาทันที

แต่เธอก็อดทน ยังไงก็เป็นสามีภรรยาแค่ในนาม อีกคนจะอยู่กับใครก็ไม่เกี่ยวกับเธอ

"อ้อ ฉันแค่จะโทรมาบอกว่า คืนนี้ฉันทานข้าวข้างนอกน่ะ"

เธอพูดอย่างใจเย็น พยายามเมินเฉยต่อความรู้สึกที่ไม่สบายในใจ

"โอเค ระวังตัวด้วยล่ะ"

สือฮว่าวางสายโทรศัพท์ ใบหน้าก็ดิ่งลง แม้แต่หลินเฟิงเหมียนที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยังรู้สึกได้

หลินเฟิ

หลินเฟิงเหมียนมองตามสายตาของเธออยากจะเห็นว่าเป็นใคร แต่สือฮว่าก็พูดขึ้นอีกครั้ง "หลินเฟิงเหมียน บอกฉันเกี่ยวกับสถานการณ์ภายในเจียหัวทีสิ"

หลินเฟิงเหมียนระงับความสงสัยไว้ในใจและพยักหน้าช้าๆ "ฉันอยู่ในบริษัทมานานก็เลยรู้สถานการณ์ของเจียหัวบ้าง จริงๆแล้วมีศิลปินที่ยอดเยี่ยมมากมายในบริษัท แต่เฉินถังก็เอาที่หน้าตาดีไปอยู่กับพวกผู้บริหาร ถ้าไม่ทำตามก็จะถูกซ่อนตัวไว้ บางคนสูญเสียชีวิตวัยรุ่นไปโดยเปล่าประโยชน์ โดยเฉพาะศิลปินหญิงบางคน คุณสือ คุณก็รู้ว่าปกติแล้วศิลปินหญิงจะใช้เวลาช่วงสาวๆทำงานกัน พอแก่ตัวลงก็ไม่สามารถทำอะไรในวงการนี้ได้ อายุ 18 ถึง 25 ปี เป็นยุคทองของ ซึ่งมีจำนวนมากที่โดนกีดขวาง และสัญญาของพวกเธอก็โดนทางบริษัทกดเอาไว้ด้วย แต่ก็ไม่กล้ายกเลิกสัญญากัน เพราะเมื่อสัญญาสิ้นสุดลงพวกเขาจะต้องเผชิญกับการละเมิดสัญญาที่สูงเกิน"

สือฮว่าขมวดคิ้ว ภายในของเจียหัวมันร้ายแรงถึงขนาดนี้แล้วเหรอ?

"แล้วทำไมคุณ..."

หลินเฟิงเหมียนก็หน้าตาดี ทำไมเขาถึงไม่โดนผูกมัดไปด้วย

หลินเฟิงเหมียนยิ้มอย่างขมขื่น "ฉันเดบิวต์เร็ว ก่อนที่จะเข้าเจียหัว ก็เป็นที่รู้จักอยู่แล้ว ฉันมีฐานแฟนคลับเพราะงั้นทางบริษัทเลยไม่กล้าทำอะไร คุณสือน่าจะเคยได้ยินเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของศิลปินหญิง ความเป็นจริงพวกเขาไม่สามารถทนต่อการอยู่กับแขกได้ เลยฆ่าตัวตาย ประชาชนต่างคิดว่าพวกเขาเป็นโรคซึมเศร้า แต่จริงๆแล้วคนในรู้ดีว่าพวกเขาไม่สามารถทนต่อการทรมานของพวกคนระดับสูงได้"

ในฐานะผู้หญิง สือฮว่าไม่สามารถทนฟังเรื่องนี้ได้ก่อนจะถอนหายใจ "ทำไมทุกคนไม่เปิดเผยล่ะ?"

"คนเบื้องบนของเฉินถังคอยปกปิด และทุกครั้งที่มีคนมาตรวจสอบ ทักษะเขาก็ดีมากจนไม่มีใครทำอะไรได้ เจียหัวได้รับการสนับสนุนจากตี้เซิ่ง ว่ากันว่าท่านประธานไม่ได้ชอบอุตสาหกรรมเอนเตอร์เทนเมนต์มาก เลยไม่เคยสนใจเรื่องนี้เลย ยังไงฉันก็หวังว่าวันหนึ่งเขาจะนึกถึงเจียหัวและกำจัดเนื้อร้ายอย่างเฉินถังไปได้"

สือฮว่าเข้าใจได้ถึงความอดทนของหลินเฟิงเหมียน ถึงเขาจะโด่งดังในวงการ แต่ก็ยังมีคนจากเบื้องบนให้ท้ายเฉินถัง เทียบกับผู้บริหารระดับสูงตี้เซิ่ง ดาราตัวเล็กๆจะไปเทียบอะไรได้ คงจะโดนกีดขวางได้ตลอด

"ฉันเข้าใจแล้ว"

สือฮว่าจิบกาแฟ ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเจียหัวจะแย่กว่าที่คิด