นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 140

ตัวเองทำผิดแต่คิดโบ้ยความผิดให้คนอื่นสินะ

เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินเขาพูดแบบนี้ก็โกรธมาก ยิ่งเห็นสือฮว่าหน้าตาสระสวย ความหึงก็พุ่งเข้าใจเธอทันที

"หน้าตาสวยแล้วมีดีอะไร เป็นแต่อ่อยผู้ชาย! เอาแต่พึ่งหน้าตา! ยังไม่ออกไปหางานจริงจังทำอีก ฉันว่าผู้หญิงคนนี้คงเรียนม.ปลายไม่จบด้วยซ้ำล่ะมั้ง? ไม่แปลกที่ที่คอยมาจับผู้ชาย ให้ถึ่งตัวเองก็คงไม่รอดหรอก"

ใบหน้าของชายคนนั้นเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง รู้สึกแค่ว่าสิ่งที่ผู้หญิงพูดนั้นจริง

สือฮว่าไม่แม้แต่ขยับเปลือกตา เธอมองไปข้างนอกอย่างเหม่อลอย

พอโดนเธอเมิน ทั้งสองก็ยิ่งโมโห

"ยัยบ้า! คนเขาพูดกับเธออยู่นะ!"

สิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพ่นออกมาไม่เข้าหู ถ้าไม่กลัวถงเหยียนที่อยู่ข้างๆคงลงมือไปนานแล้ว

ถงเหยียนที่ทนไม่ไหวก็เตะผู้หญิงคนนั้น

ผู้หญิงคนนั้นล้มลงกับพื้นและเริ่มร้องไห้ "พวกเธอรังแกคนอื่น ฉันนี่มันซวยจริงๆที่ออกมาก็มาเจอผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ ปวดท้องจัง ท้องฉัน..."

ผู้หญิงอายุประมาณยี่สิบห้า ยี่สิบหก ใบหน้าของเธอถูกปกปิดด้วยเครื่องสำอางหนาๆ พอร้องไห้ก็ทำให้คราบขาวไหลลงมาด้วย

หลายคนที่มาทานอาหารในร้านพอเห็นฉากนี้ก็แอบซุบซิบทันที

"ไม่ว่ายังไงก็ไม่น่าทำร้ายกันนี่ แถมยังทำผู้หญิงอีก"

"ผู้หญิงด้วยกันนะ เกินไปแล้วมั้ง"

เมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินคนพูดแทนเธอ ก็ดึงชายคนนั้นมาข้างๆเธออย่างเงียบๆ

ชายคนนั้นที่ได้เธอเตือนสติก็ได้สติขึ้นมา "พวกเธอต้องชดใช้ค่าเสียหาย ชดใช้มาเลย!!"

ชายคนนั้นนั่งยองๆเพื่อตรวจดูอาการบาดเจ็บของหญิงสาว สือฮว่าสังเกตว่าชุดของเขายังไม่ได้เอาป้ายออก คงเพราะยืมมา

เธอที่โดนรบกวนก็ไม่ทน หยิบธนบัตรจำนวนหนึ่งออกมาจากกระเป๋าแล้ววางไว้บนโต๊ะ

ดวงตาของผู้หญิงเป็นประกาย คงประมาณสี่พันกว่า เธอรีบหยิบเงินแล้วขยิบตาให้ผู้ชายคนนั้น

"เธอรู้ดีนี่ วันนี้เราจะปล่อยเธอไป อาเฉียง ไปกันเถอะ ไม่ต้องไปสนใจเธอหรอก"

ถงเหยียนเฝ้าดูอย่างดุเดือดจากข้างๆ โดนพวกเขาทำให้อับอาย คุรสือยังไปให้เงินเขาอีก!

สือฮว่าก้มหน้าลงและคนกาแฟ ชายหญิงคู่นี้คงเป็นพวกไร้ยางอาย ถ้ายังไปเกี่ยวกันเกรงว่าตอนบ่ายเรื่องก็ยังไม่จบ เธอไม่มีเวลาจะอยู่กับพวกเขาหรอก

หลังทานข้าวเสร็จ ทันทีที่เข้าเจียหัวก็เห็นชายหญิงคู่นั้น

ใบหน้าของชายคนนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มและผู้หญิงก็อยู่ข้างๆถูมือของเธออย่างตื่นเต้น "งั้นเขาก็มาทำงานที่เจียหัวได้แล้วใช่ไหม?"

แผนกบุคคลพยักหน้าและวางสัญญาลงตรงหน้าทั้งสองคน

มุมปากของผู้หญิงแสยะยิ้มก่อนตบไหล่ชายคนนั้น "ฉันบอกแล้วว่าคุณจะได้สัมภาษณ์แน่นอน วันหลังคุณก็ตั้งใจทำงานล่ะ"

พูดจบ สายตาแหลมคมก็เห็นสือฮว่าและเงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจทันที "มองอะไร? คนอย่างเธอก็มาสัมภาษณ์เหรอ?!"

สือฮว่าไม่ตอบแล้วเดินไปที่ลิฟต์

ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่คิดปล่อยเธอแล้วพูดเสียงดัง "เธอคิดว่ามีหน้าแบบนั้นแล้วเข้าวงการได้เหรอ? นี่ไม่ใช่ที่ๆเธอควยมาด้วยซ้ำ!"

เดิมทีแผนกบุคคลคอยคัดเลือกอยู่ที่ชั้นหนึ่ง หัวหน้าก็อยู่ พอได้ยินเสียงดังก็รีบลุกขึ้นทันที

เขาเห็นสือฮว่าเพียงแวบหนึ่งก็นึกถึงหัวหน้าแผนกปฏิบัติการที่ต่อต้านเธอก็โดนไล่ออก ดังนั้นเขาเลยรีบเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว

"คุณสือครับ คุณมาที่นี่เพื่อตรวจสอบสถานการณ์เหรอครับ?"

เมื่อผู้หญิงคนเห็นหัวหน้าแผนกเข้ามาก็นึกว่าสือฮว่าไปอ่อนเขาแล้วก็แค่นเสียงพูด "นังเจ้าเล่ห์! ไปไหนก็มีแต่อ่อยเขาไปทั่ว"

คนในแผนกบุคคลทนดูไม่ได้ "คุณกำลังพูดถึงอะไรน่ะ! นี่คือหัวหน้าเรานะคะ!"

ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นถึงกับผงะและมีท่าทีสุภาพทันที "ที่แท้ก็หัวหน้านี่เอง ฮ่าๆ หัวหน้าคะ ผู้หญิงที่อยู่หน้าคุณก่อเรื่องข้างนอกค่ะ เมื่อกี้ก็อ่อยผู้ชายของฉันค่ะ จะปล่อยคนเจ้าเล่ห์แบบนี้เข้ามาที่บริษัทไม่ได้นะคะ"

สือฮว่าเลิกคิ้วไม่มีท่าทีเดือดร้อน

หัวหน้าโกรธมากและบอกส่งสัญญาณให้คนอื่นในแผนกบุคลากร สัญญาในมือของอาเฉียงถูกดึงกลับไปแล้วฉีกออกทันที

"ท่าทางไม่เดือดร้อนของคุณผู้หญิงนี่คุณไม่รู้เหรอว่าท่านนี้คือใคร ท่านนี้คือซ๊อีโอใหม่ของเจียหัว ที่ท่านเขาชอบผู้ชายของคุณก็นับเป็นเรื่องดีของคุณแล้ว!!"

หลังจากที่หัวหน้าพูดจบก็หันไปหาสือฮว่า "คุณสือครับ ไม่ต้องห่วงนะครับ ทางนี้ผมจะจัดการเองครับ"

ผู้หญิงคนนั้นหน้าซีดจนแทบจะทรุดลงกับพื้น

อาเฉียงเองก็ตกใจเช่นกัน และเห็นว่าสัญญาของเขาถูกยึดไปก็พูดอย่างสั่นๆ "มันเป็นความเข้าใจผิด เข้าใจผิดครับ ที่แท้ก็เป็นซีอีโอของเจียหัว เป็นเราเองที่มีตาหามีแววไม่ครับ"

หัวผู้หญิงคนนั้นแทบระเบิด อีกฝ่ายเป็นถึงซีอีโอ! งั้นพวกเขาก็จบเห่แล้ว?

ผู้ชายของเธอได้งานที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ วันนี้ที่ใส่สูทมาก็ยืมมา ยังไม่กล้าแกะป้ายออกเลย

"คุณสือ ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ เราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น นี่เงินของคุณ ได้โปรดอย่าเอาผิดเลยนะคะ"

สือฮว่ามองกองเงินก็ไม่ขยับก่อนจะหันหลังเดินจากไป

ถงเหยียนที่ยืนอยู่ข้างๆผู้หญิงคนนั้นก็พูดอย่างเย็นชา "โดนคุณจับไปแล้วคุณสือจะเอาได้ยังไง เหอะ!"

คลายความโกรธได้ดีมาก!

ผู้หญิงคนนั้นกลัวจนถอยไปนั่ง จบแล้ว จบเห่แล้ว

อาเฉียงวิ่งเข้ามาตบเธออย่างแรง "นังบ้า! ดูสิว่าเธอไปทำผิดกับใคร ฉันอุตส่าห์หางานได้ เธอทำจนยุ่งเหยิงไปหมดแล้ว!!"