นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 141

ฮ่อฉวนสือขมวดคิ้วมองไปที่ผ้าห่ม คิดว่านี่เคยโดนคนอื่นใช้งานก็รีบโทรหาหนานสือทันที

สือฮว่ากำลังจะเป็นบ้า จากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะประตู หนานสือเอาคนจำนวนมากเข้ามาและแทนที่ทุกอย่างด้วยของใหม่ กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีอย่างกับได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

ฮ่อฉวนสือพอใจแล้วยกยิ้ม

หนานสือนำชุดนอนของทั้งสองมาให้เป็นพิเศษด้วย "คุณสือ ท่านประธาน นี่คือชุดนอนของพวกคุณครับ"

หลังจากวางชุดนอนลงบนเตียงแล้วหนานสือก็จากไป

หลังจากออกไป เขาเช็ดเหงื่อออกจากศีรษะอย่างรุนแรง ท่านประธานรู้ไหมเนี่ยว่านี่คือโรงแรมม่านรูด...

ทั้งห้องได้รับการปรับปรุงใหม่ทั้งหมดและถูกล้างเชื้อโรคหลายครั้ง แม้จะใช้กล้องจุลทรรศน์ก็คาดว่าคงจะไม่เจอไวรัส

ระดับความสะอาดของฮ่อฉวนสือต่างก็ทำให้คนยกนิ้วให้

สือฮว่ากระตุกปากด้วยความกังวล ห้องข้างๆเกิดอะไรขึ้นบ้างเธอเองก็ไม่รู้ สรุปคนๆนี้ก็ออกไปได้เมื่อไรกันนะ

"แค่ก คุณสามี คุณ..."

"เราจะนอนด้วยกัน"

ฮ่อฉวนสือหยิบชุดนอนแล้วเข้าไปในห้องน้ำข้างๆ

โชคดีที่แม้ว่าห้องน้ำที่นี่จะโปร่ง แต่หนานสือก็ตั้งใจติดผ้าม่าน

เมื่อสือฮว่าได้ยินเสียงน้ำไหลมาจากห้องน้ำ เธอก็ก้มลงปิดหน้า นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะนอนกับผู้ชายในม่านรูดนะ

ฮ่อฉวนสือที่อาบน้ำเสร็จก็ออกมา และหยิบหนังสือที่หนานสือทิ้งไว้อย่างใจเย็นและนั่งบนเตียงเพื่ออ่าน

สือฮว่าไม่มีทางเลือก ไหนๆก็ไล่ไม่ไป เธอเลยหยิบชุดนอนแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ

สำหรับอ่างอาบน้ำเร้าอารมณ์ ทั้งสองก็ไม่ได้ใช้

อาบน้ำเสร็จออกมา เธอกำลังเช็ดผมก็เห็นมือของฮ่อฉวนสือแตะเข้าที่รีโมท ใบหน้าของเธอก็ผงะและเธอรีบเข้าไปห้าม

ทีวีห้องนี้เชื่อมกับกล้องวงจรปิด ด้วยการดัดแปลงของถงหาง ถ้าเปิดทีวีก็จะเห็นทุกอย่างของห้องข้างๆ

ยังไงก็ให้ฮ่อฉวนสือเห็นไม่ได้!

แต่ฮ่อฉวนสือกลับคล่องแคล่ว มือข้างหนึ่งโอบกอดเธอไว้ ส่วนอีกมือก็เปิดทีวี

เสียงพัวพันกันของชายและหญิงดังขึ้นทันที เสียงใสชัดเจน

สือฮว่าแทบจะมุดหน้าลงดิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผชิญหน้ากับแววตาสงสัยของฮ่อฉวนสือ เธอละอยากโดดเข้าแม่น้ำหวงจริง!

ในจอคือยวี๋เหว่ยและภรรยาของเฉินถัง ทั้งสองเปลี่ยนท่าทางต่างๆมากมาย มองจนเลือดสูบฉีด

"เธอชอบแบบนี้?"

ใบหน้าของฮ่อฉวนสือเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ มาโรงแรมเพื่อมาดูนี่เหรอ?

"ฉันบริสุทธิ์ คุณสามี ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนะ!"

สือฮว่าร้องไห้ทั้งไม่มีน้ำตา ได้แต่นั่งตัวตรง ใบหน้าจริงจัง "คือว่าอย่างนี้นะ ผู้ชายบนหน้าจอชื่อยวี๋เหว่ย เป็นผู้อำนวยการบริหารของเจียหัว และผู้หญิงคนนั้นคือภรรยาของเฉินถัง คุณรู้จักเฉินถังใช่ไหมล่ะ ประธานเจียหัว ทั้งสองกำลังทำเรื่องน่าอับอาย ฉันอัดวิดีโอไว้จะได้เอาไปขู่ยวี๋เหว่ย วันหลังเขาจะได้ไม่มาหาเรื่องฉัน"

"เขาหาเรื่องเธอ?"

ฮ่อฉวนสือพ่นลมหายใจทันทีราวกับปีศาจที่โกรธแค้น

สือฮว่าอยากจะบอกว่านี่ไม่ใช่ประเด็น เธอหยิบรีโมทขึ้นมาปิดทีวีด้วยใบหน้าที่สับสน

ตราบใดที่สองคนนี้ทำแบบนั้นก็ดี เรื่องอัดวิดีโอ ถงหางเป็นคนรับผิดชอบ

ทันทีที่เสียงนั้นหยุดลง ในห้องก็เข้าสู่ความอึดอัดใจแปลกๆทันที

สือฮว่าเหยียดตัวตรง ไม่กล้าหันไปมองหน้าฮ่อฉวนสือ

ฮ่อฉวนสือยื่นมือออกมาลูบหัวเธอ "ครั้งหน้าไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้ เขามาหาเรื่องเธอ เธอมาบอกฉันก็พอ"

สือฮว่ารู้สึกมึนจากความอ่อนโยนอย่างฉับพลันจนอุณหภูมิบนใบหน้าก็เพิ่มขึ้น

เธอมักจะเฉยเมยและโดดเดี่ยวต่อหน้าคนนอก พอมาอยู่ข้างฮ่อฉวนสือกลับล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเสียหน้า

ห้องที่เก็บเสียงไม่ได้ดีนัก แม้ว่าในขณะนี้ทีวีจะปิดอยู่ แต่เสียงของห้องข้างๆก็ยังดังมาเบาๆ

"คุณสามี เรากลับกันไหม?"

ถ้าอยู่ที่นี่ต่อคงจะอายุสั้นไปหลายปีเลยมั้ง?

ฮ่อฉวนสือเลิกคิ้ว "เธอจะนอนที่นี่ไม่ใช่เหรอ?"

"ฉันแค่อยากให้แน่ใจว่าสองคนนั้นจะทำเรื่องอย่างว่าเท่านั้นเอง ตอนนี้วิดีโอก็มีถงหางช่วย อีกทั้งคุณมาอยู่ที่นี่คงจะไม่ชิน ถึงจะฆ่าเชื้อแล้ว แต่ใจคุณคงจะต้องมีตะขิดตะขวงบ้างแหละ ไปเถอะ เรากลับบ้านกัน"

น่าจะเป็นคำว่า "เรากลับบ้านกัน" ทำให้ใครบางคนพอใจ ฮ่อฉวนสือก็ไม่ปฏิเสธ

สือฮว่ารีบเก็บข้าวของ เห็นว่าเขาแต่งตัวเรียบร้อยก็แทบรอไม่ไหวที่จะดึงเขาออกไป

หนานสือที่รออยู่ข้างนอกเห็นว่าพวกเขาออกมา ใบหน้าก็ตกตะลึง ห้องเพิ่งเตรียมเสร็จไม่ใช่เหรอ ทำไมออกมาเร็วขนาดนี้?

สือฮว่าดึงฮ่อฉวนสือขึ้นรถและพูดเร่ง "กลับเฉียนสุ่ยวาน"

หนานสือพยักหน้าและมองไปที่ทั้งสองอย่างเงียบๆผ่านกระจกมองหลัง

ท่านประธานยังคงนิ่ง แต่คุณเหมือนเด็กที่ทำอะไรผิดจนนั่งไม่นิ่ง

มุมปากของเขากระตุกยิ้ม เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคุณสือเป็นแบบนี้

กลับมาถึงเฉียนสุ่ยวาน สือฮว่าก็ไม่หยุดดึงฮ่อฉวนสือเข้าไปในห้องนอน