นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 158

สวี่ฉางอันกระตุกมุมปากยิ้มเยาะ "หนึ่งชีวิต จะกลับใจแค่ไม่กี่วินาทีงั้นเหรอ? แม่ ผมคิดว่าแต่ก่อนเม่ลำบากเลยคาดหวังในตัวผมมาก ผมก็ไม่อยากให้แม่ผิดหวัง แต่ครั้งนี้ผมเข้าใจแล้ว แม่รักแต่ตัวเอง ไม่แค่ใช้ประโยชน์จากผม ยังให้ทุกคนกลับมาสนใจแม่ใหม่ แม่เห็นแก่ตัวมากจริงๆ"

ใบหน้าฮ่อเจิงซีดลงทันที "ฉางอัน ลูกพูดอะไรน่ะ ที่แม่ทำทั้งหมดก็เพื่อลูกนะ"

"พอแล้ว!"

ใบหน้าสวี่ฉางอันดูไม่ดี ยกยิ้มมุมปาก แต่รอยยิ้มนั้นทำให้อีกคนรู้สึกเหมือนอยู่ในห้องเย็น

เพื่อผม เลยแยกผมกับผู้หญิงที่ผมรัก เพื่อผม เลยฆ่าอาจารย์ที่ผมเคารพมากที่สุด ผมรับความรักของแม่ไม่ไหว จะให้ผมหมั้นกับถางจิงหรานงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ"

ตั้งแต่เด็กจนโต สวี่ฉางอันเป็นเด็กดีมาก อาจเป็นเพราะตั้งแต่เขาจำความได้ ฮ่อเจิงคอยบอกเขาว่าชีวิตของเธอแย่แค่ไหนเพราะอย่างนั้นไม่ว่าแม่จะทำเขาไม่สบายใจแค่ไหน เขาก็เลือกที่จะแบกรับมันได้

ตอนเข้าเจ็ดขวบ เขาได้ช่วยแมวตัวเล็กๆจากข้างนอก คืนนั้นหิมะตกหนัก ฮ่อเจิงกลับมาดันโยนลูกแมวลงไปในหิมะ วันรุ่งขึ้นเขาถึงได้รู้แล้วรีบสวมเสื้อผ้าวิ่งออกไปถึงเห็นว่าลูกแมวเข็งตายไปแล้ว

"ฉางอัน แมวป่ามันมีแบคทีเรียเยอะ ความหน้าอย่าพากลับบ้าน แม่ทำเพื่อลูกนะ"

แม่ทำทุกอย่างเพื่อลูก...

เธออยากพูดเพื่อบงการชีวิตของเขา

สวี่ฉางอันค่อยๆลดสายตาลง บางทีตอนที่เขาได้เจอกับสือฮว่า เขาน่าจะพ้นจากการควบคุมของบ้านนี้แล้ว

"ฉางอัน แม่เสีใจมากนะที่ลูกพูดแบบนี้..."

น้ำตาฮ่อเจิงไหล ริมฝีปากสั่นเล็กน้อย

สวี่เม่าซงเห็นแม่ลูกเถียงกันก็ยกมือขึ้นตบหน้าสวี่ฉางอัน "ยังไม่รีบขอโทษแม่เขาอีก ตอนแกเกิดมา แม่เกือบเป็นโรคดิสโทเซียแล้ว ฉางอัน ไม่ว่ายังไงก็ไม่ควรทำกับแม่แกแบบนี้ เขาให้ชีวิตแก"

สวี่ฉางอันโดนตบจนหน้าหัน ในสายตาของบ้านนี้ เขาเหมือนเด็กไม่ยอมโต ไม่มีศักดิ์ศรีหรือสิทธิ์อะไรทั้งนั้น

ฮ่อเจิงเห็นสวี่เม่าซงตบสวี่ฉางอันก็จับมือเขาด้วยความตกใจ "เม่าซง คุณทำอะไรน่ะ ฉางอันแค่โดนผู้หญิงนั่นหลอก ต้องเป็นสือฮว่าที่พูดอะไรกับเขาแน่ เขาถึงเกลียดฉันขนาดนี้ ดีแล้วที่ให้พวกเขาเลิกกันตั้งแต่แรก"

สิ่งที่โชคดีที่สุดในชีวิตของฮ่อเจิงคือการได้เจอผู้ชายที่ดีอย่างสวี่เม่าซง

การแต่งงานครั้งแรกของเธอเป็นแค่เรื่องตลก ทำให้เธอเป็นที่หัวเราะของทุกคน เธอตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเพื่อชายคนนั้น ตอนแรกนึกว่าทั้งคู่ก็เป็นคู่ที่มีความสุขที่สุด แต่พอเธอออกจากตำแหน่งคุณหนูตระกูลฮ่อ ชายคนนั้นก็เผยธาตุแท้ ทุบตีด่าทอเธอ

ในตอนนั้นเธอต่างอดกลั้น แบกหน้าไปขอความช่วยเหลือจากตระกูลฮ่อ แต่เธอกลับโดนปิดข่าว จนกระทั่งได้พบกับสวี่เม่าซง

สวี่เม่าซงเป็นคนที่มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมในวงการทนายความ ชนะมาหลายคดี เธออยากหย่าเลยให้สวี่ฉางอันช่วยวางแผนทั้งหมด ระหว่างดำเนินการก็เกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน ทันทีที่หน่าพวกเขาก็คบกัน

พูดให้ถูกต้องคือยังไม่ได้หย่า พวกเขาก็คบกันแล้ว เกิดเรื่องอย่างว่าแล้วก็ท้อง ทั้งหมดเป็นไปตามธรรมชาติ

สวี่เม่าซงเป็นคนดีที่ไม่มีใครเทียบได้ ยอมรับข้อเรียกร้องของเธอทั้งหมด และค่อยๆรักษาบาดแผลที่เกิดจากการแต่งงานครั้งแรกของเธอ

อาจเป็นเพราะเธอรู้ว่าเธอทนทุกข์ทรมานมามากพอแล้วจากการแต่งงาน เลยร่วมจับมือเธอไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาจนมีนิสัยหยิ่งผยอง

คบกับสวี่เม่าซง เธอก็กลายเป็นคุณหนูตระกูลฮ่อผู้สูงส่งอีกครั้ง

ใบหน้าสวี่เม่าซงฮายแววโกรธและเก็บมือ "งานหมั้นของลูกกับถางจิงหรานคือสัปดาห์หน้า เตรียมตัวให้ดี อย่าคิดถึงเรื่องนั้นแล้วทำให้แม่เขาเสียใจ"

ฮ่อเจิงได้ยินที่สวี่เม่าซงพูดก็น้ำตาคลอแล้วค่อยๆอิงอยู่ในอ้อมแขนของเขา

สวี่ฉางอันมองฉากนั้นเงียบๆ กระตุกมุมปากอย่างเย็นชาจากนั้นก็เปิดประตูและเดินออกไป

ฮ่อเจิงขมวดคิ้ว "เม่าซง ครั้งนี้เหมือนฉางอันจะโกรธจริงๆ เขาจะทำอะไรหรือเปล่า?"

สวี่เม่าซงศีรษะของเธอ "ฉางอันเชื่อฟังเธอมากที่สุด เธอลืมสิ่งที่เราพูดไปตอนแรกเหรอ เราพ่อลูกจะปกป้องดูแลอย่างดี"

ดวงตาฮ่อเจิงแดงขึ้น "ถ้าไม่ใช่เพราะสือฮว่า ฉางอันคงจะเชื่อฟังมากกว่าตอนนี้ จิงหรานเป็นคุณหนูที่ตระกูลถางรักมากที่สุด สิทธิในมรดกของตระกูลถางอาจตกอยู่กับเธอ ฉางอันแต่งกับเธอ ตระกูลถางก็จะเป็นของเขา ทำไมเขาถึงไม่เข้าใจนะ"

สวี่เม่าซงจูบเธอที่แก้ม "ฉางอันยังเด็ก เดี๋ยวก็เข้าใจ"

ฮ่อเจิงพยักหน้าและโทรหาถางจิงหรานเพื่อให้ถางจิงหรานไปหาสวี่ฉางอัน ทั้งสองจะได้เกิดเรื่องอย่างว่าขึ้นเร็วๆ

ถางจิงหรานก็ไม่ทำให้ฮ่อเจิงผิดหวัง ไม่ช้าก็ออกไปหาสวี่ฉางอัน

สวี่ฉางอันอยู่ที่เวินเซ่อ เวินเซ่อเป็นทรัพย์สินของโจวกุยช่าน แวบเดียวโจวกุยช่านก็เห็นสีหน้าเศร้าหมองได้ทันที

"ดื่มเหล้าไหม?"

เขาเขย่าแก้วเหล้าแล้วพูด พร้อมทำหน้าเศ้รา

สวี่ฉางอันไม่พูดอะไร แล้วนั่งข้างๆเขา หยิบเหล้าที่แรงที่สุดมาหนึ่งขวดแล้วกรอกลงท้องทันที

โจวกุยช่านไม่ห้าม สวี่ฉางอันซึมๆ เขาเองก็เจ็บปวดจากหนานจิ่นผิง

"มีผู้หญิงไหม?"

โจวกุยช่านกำลังจะก้มหน้าจุดบุหรี่ก็ได้ยินสวี่ฉางอันพูด

เขาเกือบจะนึกว่าเขาได้ยินผิด สวี่ฉางอันกำลังถามหาผู้หญิง?

สวี่ฉางอันรักษาความสะอาดตัวเองอยู่เสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งสมัยมหาลัย

นอกจากสือฮว่า ผู้หญิงคนอื่นก็เหมือนธาตุอากาศในสายตาเขา งานเลี้ยงปีสามเขาเมาจนโดนรุ่นร้องใช้โอกาสนั้นสวมกอด เขาโมโหมากจนสือฮว่าต้องมาช่วยพูด

"เปลี่ยนนิสัยแล้ว? ไม่เอาสือฮว่าแล้วเหรอ?"

เขาพูดติดตลก ค่อยๆจุดบุหรี่แล้วแล้วสูบ

"ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการเธอ แต่เธอไม่ต้องการฉันต่างห่าง กุนช่าน มันเป็นไปไม่ได้สำหรับฉันกับเธอ"