นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 216

"ไม่นะ ตอนฉันหนีออกมา บังเอิญเห็นถงหางถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล แต่ไม่มีแรงวิ่งตาม รถของเราพลิกคว่ำอยู่ข้างๆ ฉันยังเจอโทรศัพท์ฉันแถวนั้นด้วย ไม่เชื่อคุณดูสิ"

เธอแสร้งทำเป็นนิ่งแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วเขย่าต่อหน้าฮ่อฉวนสือ

"ทำไมถึงปิดเครื่องล่ะ?"

พอได้พูดโกหกแล้ว ก็ต้องพูดโกหกไปเรื่อยๆ

"บางทีอาจจะแบตหมดน่ะ"

เธอจงใจปิดโทรศัพท์ แต่เธอจะต้องไม่บอกความจริงกับฮ่อฉวนสือ ไม่งั้นเขาได้รู้แน่ว่าเธอเจอกับชวีหยิง

เธอคิดว่าถ้าพูดมั่วๆออกไป ฮ่อฉวนสือต้องเชื่อแน่

คิดไม่ถึงว่ฮ่อฉวนสือจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู

สือฮว่ากลัวว่าเขาจะกดปุ่มเปิดเครื่อง เป็นงั้นคำโกหกทั้งหมดก็จะเข้าตัวเอง

แต่โชคดีที่ฮ่อฉวนสือเอาโทรศัพท์เธอไปแล้วโยนทิ้งไว้ข้างๆ "คราวหน้าเปลี่ยนโทรศัพท์"

สือฮว่าถอนหายใจเบาๆ ทั้งหลังเต็มไปด้วยเหงื่อ

ฮ่อฉวนสือโน้มตัวแล้วซุกผ้าห่มของเธอแล้วกระซิบ: "สือฮว่า ไม่ว่าคนอื่นจะพูดกับเธอยังไง เธออย่าไปเชื่อนะ เธอต้องเชื่อฉันนะ"

สือฮว่าตกใจมาก สงสัยว่าเมื่อกี้ตัวเองเผยอะไรออกไปจนเขาสังเกตเห็นหรือเปล่า?

"ฉันเชื่อใจคุณได้ไหม?"

"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ"

ฮ่อฉวนสือขมวดคิ้วและผละตัวเองออกอย่างแผ่วเบา

ตอนนี้เขาอ่อนโยนขึ้น แต่สือฮว่าก็ยังจำท่าทางน่ากลัวที่เขาจ่อปืนใส่ชวีหยิง

เธอหลุบตาลงต่ำ คว้าผ้าปูที่นอนที่ซ่อนอยู่ในผ้าห่ม "งั้นหนานสือกับชวีหยิงไปไหน?"

ดูเหมือนเธอจะถามออกไปงั้นๆ แต่ในความเป็นจริงหัวใจของเธอเด้งมาถึงลำคอแล้ว

ได้โปรด ฮ่อฉวนสือ คุณแค่บอกความจริง...

เธอขอร้องอยู่ในใจด้วยความกลัวและความคาดหวังปะปนกัน

ตราบใดที่เขาพูดความจริง เธอไม่สนใจหรอกว่าเขาจะฆ่าไปกี่คน แม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจมือเปื้อนเลือด เธอก็จะเชื่อเขา

แม้ว่าเขาจะโหดร้ายกับคนอื่น แม้ว่าเขาจะเป็นปีศาจฆาคนแบบไม่กะพริบก็ตาม ตราบใดที่เขาปฏิบัติต่อเธออย่างดี เธอก็คิดว่ามันดี

เพราะงั้นได้โปรดล่ะ ฮ่อฉวนสือ อย่าทำให้ฉันผิดหวังเลย

สือฮว่ากำลังขอร้อง ทั้งดวงตาที่เปียกปอน

แต่เธอกลับได้ยินเสียงที่อ่อนโยนของผู้ชายอย่างชัดเจน ราวกับว่าเป็นคำบอกรักที่น่าฟังที่สุดในโลก แต่กลับกำลังพูดคำโกหกที่เสียดแทงใจที่สุด

"ฉันส่งทั้งสองคนออกไปแล้ว"

ฮ่อฉวนสือละสายตาจากเธอ แล้วหยิบแก้วด้านข้างส่งให้เธอ

"อ่อ"

ความหวังทั้งหมดถูกบดขยี้แหลกเป็นผง ความหวังที่จุดไฟแล้วก็ถูกดับลงด้วยน้ำเย็น

เสียงของสือฮว่าไม่ผิดแปลกไป ดวงตาเต็มไปด้วยความประชดประชัน

นี่หรือที่เรียกว่าสามารถเชื่อใจเขาได้?

เขาพูดแม้แต่ความจริงยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ แล้วจะให้เธอเชื่อเขาได้ยังไง

เธอยังคงมีไข้ ไม่มีอารมณ์ที่จะดิ้นรนกับเรื่องนี้ หลังจากกินยาแล้วก็หลับไปอย่างอ่อนแรง

ฮ่อฉวนสือมองไปที่ใบหน้าของเธอ ขมวดคิ้วจนยุ่งเหยิง แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร

สือฮว่าฝันอย่างยาวนาน ในความฝันฮ่อฉวนสือเอามีดแทงใส่คุณยาย

เธอกรีดร้องด้วยความกลัว แต่ราวกลับเธอสูญเสียเสียงไป ไม่ว่าจะตะโกนร้องยังไง ก็ไม่สามารถหยุดไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นได้

เธอตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น หมอนชื้นและทั้งตัวก็อ่อนปวกเปียก