ตอน ตอนที่ 217 จะเหมือนเเค่ไหน ก็เป็นเเค่ของเลียนแบบ จาก นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 217 จะเหมือนเเค่ไหน ก็เป็นเเค่ของเลียนแบบ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายInternet นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ ที่เขียนโดย เอ่อเฉียว เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
พวกเขาเป็นศัตรูเก่ากัน ไม่เคยเจอหน้าแต่ทั้งสองกลับมีความเกลียดชังต่อกัน
นึกถึงก็การมีตัวตนของคนนั้นก็รู้สึกขยะแขยง ในใจก็เต็มไปด้วยความโกรธ
เป็นเวลาหลายปี ที่เขาไม่เคยเจออีกฝ่ายตัวเป็นๆ หลายครั้งที่อยากยุติเรื่องทั้งหมด ทั้งเริ่มนัดแต่ก็นัดไม่ได้
ความคับข้องใจของพวกเขามันเกิดขึ้นมาเป็นเวลานาน และชีวิตนี้คงแก้ไม่ได้
"ท่านประธานครับ เราได้ตรวจสอบข้อมูลของคุณสือแล้ว แต่ผมคิดว่าเธอไม่มีเวลาที่จะตั้งครรภ์จริงๆ เธออยู่ในโรงเรียนตลอด รอบๆก็มีเพื่อนรายล้อม จะไม่มีใครมองออกเหรอครับ? แล้วตอนนี้ท่านประธานบอกว่าคุณสืออาจรู้รูกกับคนนั้น มันยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยครับ"
ไม่มีใครเคยเห็นชายคนนั้นในช่วงหลายปีมานี้เลย
ฮ่อหลับตาลงและเห็นว่าบนโลกนี้มีเรื่องที่เขาแก้ไม่ได้ แถมยังยุ่งยากด้วย "เดี๋ยวก็โผล่ออกมา จับตามองไว้อีกหน่อย"
หนานสือพยักหน้าและเดินออกจากวิลล่าไป
ทันทีที่เขาเดินเลี้ยวพ้นมุมไปก็เห็นสือฮว่ากำลังรออยู่ตรงนั้น และไม่รู้ว่าตั้งใจรอเขาหรือเปล่า
"คุณสือ" เขาพยักหน้าและหลังจากทักทายแล้วก็คิดจะจากไป
"หนานสือ"
ใบหน้าสือฮว่านิ่งและยิ้มให้เขา "ครั้งก่อนที่คุณพูดถึงชวีหยิง คุณไม่ได้พูดว่ามาที่เฉียนสุ่ยวานบ่อยๆเหรอ ทำไมวันนี้ฉันถึงไม่เห็นเขาล่ะ?"
หนานสือฉายแววถึงปกปักษ์ แม้แต่เสียงของเขาก็ขรึม "ชวีหยิงถูกส่งตัวออกไปแล้วครับ และจะไม่มาปรากฏตัวที่เฉียนสุ่ยวานอีกครับ"
สมควรที่เป็นคนของฮ่อฉวนสือ เหมือนกันอย่างกับแกะ
"แบบนั้นเองเหรอ"
สือฮว่าพูดแบบไม่จริงจัง หัวใจดิ่งลงอย่างช้าๆ
สุดท้าย ไม่ว่าจะฮ่อฉวนสือหรือหนานสือ ก็ไม่มีใครพูดความจริงกับเธอ
พอหนานสือจากไป เธอถึงกะพริบตาที่เจ็บปวด รู้สึกไร้แรงและรู้สึกว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่มืดแปดด้าน
อีกด้านหนึ่ง ฮ่อซือหนานกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ริมหน้าต่างคนเดียว
ข้างหน้าเขามีแก้วสองใบ อีกใบเตรียมให้คนอื่นอย่างเห็นได้ชัด
แต่ตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าจนถึงตอนนี้ เขาก็ดื่มมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่อีกคนก็ยังไม่ปรากฏตัว
ฮ่อซือหนานกระตุกยิ้มริมฝีปาก ประหลาดใจเล็กน้อย
เป็นเวลานานที่เขาก็เทลงแก้วอีกใบ ก่อนสาดไปที่หน้าต่าง "ดูท่าคงไม่ได้กลับมาแล้วสินะ ชวีหยิง"
เสียงของเขาเรียบนิ่ง ปราศจากความเศร้า เขาเทเหล้าและมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาฉายแววถึงความชั่วร้าย
ชวีหยิงใช้ความตายของตัวเองเพื่อแลกกับความเข้าใจผิดที่แก้ไม่ได้ระหว่างสือฮว่ากับฮ่อฉวนสือ นี่คือวิธีแสดงความภักดีของเขา
"ก๊อก ก๊อก"
มีคนมาเคาะประตูห้องด้วยแรงอันเล็กน้อย
"เข้ามา" เขาตอบเสียงเรียบแต่กลับไม่ได้หันไปมอง
ประตูถูกเปิดออกและสาวสวยคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาเขาอย่างชำนาญ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้เขามีความสุข
ฮ่อซือหนานผ่อนคลาย จนร่างกายเฉื่อยชาไปหมด
"นายน้องฮ่อไม่ดีใจเหรอคะ?"
หญิงสาวรู้สึกถึงความเหม่อลอยของเขา จึงยื่นมือออกไปลูบที่ขาของเขาเบาและหนัก
ฮ่อซือหนานเชยคางของเธอ เห็นใบหน้าคล้ายกับสือฮว่าก็ยกยิ้ม "น่าเสียดายที่จะเหมือนแค่ไหนก็เป็นแค่ของเลียนแบบ"
ใบหน้าของหญิงสาวฉายแววลำบากใจแต่ก็ฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว "ถ้านายน้อยฮ่อไม่ชอบหน้านี้ ฉันสามารถเปลี่ยนเป็นหน้าอื่นได้นะคะ"
ก่อนหน้านี้มีคนเดาความคิดที่คลุมเครือในใจของนายน้อยได้แล้วพาเธอไปเจอแพทย์ชั้นนำเพื่อทำศัลยกรรม
ถึงใบหน้าสือฮว่านั้นจะสวยมาก จนแม้แต่หมอก็ไม่สามารถทำเหมือน 100% ได้ ดังนั้นตอนนี้เธอก็เหมือนเพียงเจ็ดส่วนเท่านั้น
ฮ่อซือหนานสนใจมากขึ้น เพราะประโยคนี้กระจายหายไปอย่างสิ้นเชิงก่อนโยนอีกคนออกไปอย่างเยาะเย้ย "ออกไปซะ"
หญิงสาวไม่รู้ว่าคำพูดไหนของเธอไปกระตุกต่อมเขาเข้า พยายามดิ้นรนที่จะลุกขึ้นจากพื้น พอเห็นใบหน้าเย็นชาของเขาก็ไม่กล้าที่จะอยู่ต่อ
ฮ่อซือหนานพิงหน้าต่างและเห็นผู้หญิงคนนั้นวิ่งร้องไห้ออกจากวิลล่าไปก็สูดอากาศเย็นๆ
รัก? เขารู้สึกตลกทุกครั้งที่พวกผู้หญิงโง่เขลาพวกนี้พูดคำนั้นกับเขา
บนโลกนี้ ยอมจ่ายเงินให้ไปกับพวกเธอไม่ได้หมายความว่าเขารักพวกเธอ
เขาก้มหน้าจุดบุหรี่แล้วค่อยๆสูบอย่างเกียจคร้าน
หลังจากพ่นควันออกมา ในหัวเขานึกถึงคำพูดผู้หญิงคนนั้น "ฮ่อซือหนาน คุณรักฉันไหม?"
ไม่รู้ทำไมคนพูดประโยคนั้นถึงกลายเป็นสือฮว่า
ดวงตาฮ่อซือหนานสับสน จนมือของเขาเจ็บ เขาถึงก้มมองก็เห็นว่าก้นบุหรี่ไหว้ถึงมือเขาแล้ว
เขาบี้ก้นบุหรี่และจ้องไปที่ทิวทัศน์นอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย
เวลาผ่านไป เขามีผู้หญิงหลายคน พวกเธอนอนอยู่ในอ้อมแขนและถามเขาว่าเขารักพวกเธอหรือเปล่า ด้วยใบหน้าที่หลงใหล แต่ผู้หญิงที่เขารักที่สุดกลับไม่เคยถาม ช่างน่าขัน
ฮ่อซือหนานยกยิ้มมุมปาก เปิดโทรศัพท์ดูเวลาแล้วเดินออกจากห้องไป
หลังจากกระโดดขึ้นรถเปิดประทุน เขาก็เหยียบคันเร่งและขับตรงไปยังเฉียนสุ่ยวาน
สือฮว่าเดินออกมาพอดี เห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่ข้างๆตัวเองก็หลบอย่างไม่รู้ตัว
แต่ฮ่อซือหนานขยับอย่างรวดเร็ว ลงจากรถแล้วมายืนข้างเธอ "พี่สะใภ้ ไปนั่งรถเล่นไหม?"
"ฮ่อซือหนาน นายเป็นบ้าอะไรอีก?"
ฮ่อซือหนานที่ได้ยินเธอพูดชื่อตัวเอง ดวงตาก็ฉายแววมาดร้ายมากขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้