นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 230

สือฮว่าไม่สามารถพูดอะไรได้ เพียงรู้ว่าเธอหลั่งน้ำตาและร่างกายของเธอก็นุ่มนวลมาก

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ในที่สุดฮฺ่อฉวนสือ ก็หยุดและหักเธอไปกดหน้าผากของเธอกับหน้าผากของเธอ"อย่าให้ฉันรู้ว่าคุณกำลังติดต่อกับเขา ไม่งั้นฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำอะไรได้"

มีน้ำตาบนใบหน้าของ สืออว่า เธอยกมือขึ้นเพื่อตบเขา แต่ ฮ่อฉวนสือ จับมือเธอ ดวงตาของเธอเย็นชา

เธอถอนริมฝีปากอย่างเยาะเย้ยและทันใดนั้นก็จำสิ่งที่เธอได้ยินในโรงพยาบาลได้เขาบอกว่าเขารักเธอนี่คือความรักของเขางั้นเหรอ?

ทำร้ายเธอฉีกหน้าเธอนี่เขาเรียกว่ารักเหรอ?

"ฮ่อฉวนสือถ้านี่คือสิ่งที่เรียกว่ารักในปากของคุณ ฉันไม่อยากได้

ฮ่อฉวนสือ ไม่ได้พูด สวมเสื้อผ้าของเธอ พาเธอไปที่ห้องนอนของเขา

สือฮว่าไม่มีกำลังที่จะต่อต้านเขา เธอถูกวางลงบนเตียงและเฝ้าดูชายคนนั้นเข้าห้องน้ำอย่างเงียบ ๆ และใส่น้ำร้อนลงในอ่างอาบน้ำ

เมื่อน้ำร้อนพร้อมแล้วเขาก็เข้ามากอดเธออีกครั้งและวางเธอลงในอ่างอาบน้ำ

เขาดูแลคนไม่เป็นและการบีบเจลอาบน้ำค่อนข้างทื่เยอะไปหน่อย

สือฮว่าก้มศีรษะลงและลดตาลงแสร้งทำเป็นไม่เห็นเขา

ฮ่อฉวนสือ ไม่รู้สึกรำคาญและเช็ดเจลอาบน้ำบนร่างกายของเธอล้างตัวทีละน้อย

"มันหมายถึงอะไรเหรอ ตบหัวแล้วลูบหลังเหรอ?"

มือของฮ่อฉวนสือ หยุดชั่วคราวดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคิด "ถ้าคุณเข้าใจอย่างนั้นก็เป็นอย่างนั้นละกัน"

สือฮว่า ดึงมุมปากของเขาอย่างเยาะเย้ยโดยไม่ต้องขยับปลายตา

เมื่อฮ่อฉวนสือ กำลังทาเจลอาบน้ำ เขาสังเกตเห็นรอยฟันบนไหล่ของเธอที่ถูกเขากัด และริมฝีปากของเธอก็กระชับขึ้น

ตอนนี้สือฮว่า รู้สึกอายมากและไม่มีเนื้อดีๆบนคอ

เขาควรจะรู้สึกผิดและเสียใจ แต่เขาไม่สามารถหลอกลวงหัวใจของเขาได้

เมื่อเห็นเธอในตอนนี้ หัวใจของเขาก็อิ่มเอิบ ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นของเขาในหนทางนี้เท่านั้น

สือวฮว่าเหนื่อยมากและไม่อยากเถียงกับเขาเธอแค่อยากนอนลงบนเตียงและนอนในความมืดโดยไม่คิดอะไร

เธอลุกขึ้นและต้องการที่จะยืนขึ้น แต่ฮ่อฉวนสือ รั้งเธอไว้ "ล้างอีกครั้ง"

สือฮว่าแกะมือของเขาออก รอยยิ้มที่มุมปากของเขาถูกเย้ยหยันอย่างชัดเจน "จะล้างอีกกี่ครั้งก็เหมือนกัน มันไม่มีวันสะอาดแล้ว"

คำพูดของเธอราวกับมีดที่แทงทะลุหัวใจของ ฮ่อฉวนสือ อย่างดุเดือด

ตอนนี้ทั้งสองกำลังจิ้มไปที่จุดที่เปราะบางที่สุดของกันและกันอย่างไร้ความปรานีเหมือนศัตรูสองคนที่ก้ำกึ่ง แต่เป็นสามีภรรยากัน

ฮ่อฉวนสือ จ้องมองเธออย่างใกล้ชิดและพบว่าดวงตาของเธอดื้อรั้นเขายิ้มและจับคนขึ้นมา

เขาไม่ได้หยิบผ้าขนหนูแห้งด้านข้างมาเช็ดน้ำสะอาดให้เธอ แต่กลับอุ้มเจ้าตัวไปที่เตียง

เสื้อผ้าของเขาเปียกเช่นกันคราบน้ำเปรอะเปื้อนเปรอะเปื้อนแม้แต่ร่างกายก็ยังรู้สึกเย็นสบาย

แต่เขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ แต่กดเธอลงบนเตียงและทำพฤติกรรมต่อไปในตอนนี้

เมื่อความเงียบสงบไม่สามารถต้านทานได้ในที่สุดกัดฟันแล้วตบหน้าเขา

ฮ่อฉวนสือเอียงศีรษะ มัดมือเธอแล้ววางบนศีรษะของเธอ

"ฉันสัมผัสตัวคุณแล้วคุณรู้สึกสกปรกและผู้ชายคนอื่นสัมผัสตัวคุณล่ะ"

มือข้างที่ว่างของเขาดึงจากแก้มของเธอไปที่เอวของเธอ "เขาไม่ได้สัมผัสสถานที่เหล่านี้ที่ไหนสือฮว่าฉันพยายามข่มใจตัวเองเข้าใจไหม"