นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 281

อย่างไรก็ตามหนานจิ่นผิงไม่ได้บอกสือฮว่าเรื่องนี้ ดังนั้นสือฮว่านั้นจึงไม่รู้

หลังจากทำงานที่ตี้เซิ่งมาหลายวัน เธอก็ได้ฟื้นฟูสภาพ(อารมณ์)ทั้งหมดแล้ว

ในช่วงพักกลางวัน เธอได้สนใจกับรายงานข่าวใหม่ฉบับหนึ่ง

นี่คือข่าวของคนหาย

เธอรู้จักใบหน้านั้นดี ตอนนั้นที่อยู่ทางเข้าโรงพยาบาล อีกฝ่ายนั้นหวังไม่ให้ฮ่อฉวนสือยุ่งกับเธออีก

ไม่คาดคิดว่าในเวลาสั้นๆนั้นกลับกลายไปเป็นคนที่สูญหาย ระหว่างนี้มันมีความเกี่ยวข้องอะไรหรือเปล่า?

เธอพลิกดูอย่างละเอียด แต่นอกเหนือจากการหายตัวไปแล้วก็ไม่มีข่าวอื่นใด ราวกับว่าเธอหายตัวไปในอากาศ

ทันใดนั้นในหัวของเธอก็นึกถึงเมืองแห่งความบาป ซึ่งคนธรรมดาคนนี้ไม่รู้การมีอยู่ของมันด้วยซ้ำ

ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเคยไปสัมผัสมันด้วยตัวเอง เธอก็คงไม่รู้ว่าโลกนี้มีสถานที่แบบนั้นจริงๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้หมิงยวิ๋นยังพูดถึงสำนักงานใหญ่ตระกูลฮ่อ และยังพูดผู้อาวุโสอะไรนั้น เบาะแสทั้งหมดเหล่านี้มารวมกันแล้ว ดูเหมือนจะแสดงให้เห็นถึงสถานที่นั้น

สำนักงานใหญ่ตระกูลฮ่อในปากของหมิงยวิ๋นไม่ใช่ตระกูลฮ่อในจิงตู แต่ก็เกี่ยวข้องกับตระกูลฮ่อในจิงตู

ท้ายที่สุดฮ่อฉวนสือและฮ่อหมิงก็เป็นพี่น้องฝาแฝดกัน และในตอนนั้นชายชราฮ่อก็ได้อุ้มฮ่อฉวนสือกลับมา แสดงว่าชายชรานั้นต้องรู้อะไรบางอย่างแน่นอน

ทันทีที่สือฮว่ามีชีวิตชีวาขึ้นมา ก็คิดรายละเอียดเหล่านี้ได้

แต่ในฐานะที่เป็นเด็กรุ่นหลัง เป็นไปไม่ได้ที่จะถามชายชราตัวต่อตัว ดังนั้นจึงทำได้เพียงเฝ้าดูการเปลี่ยนแปลงเท่านั้น

ในตอนบ่าย ข่าวข่าวหนึ่งได้ปรากฏขึ้นอย่างเงียบๆในรายการค้นหายอดนิยม โดยบอกว่าเป็นฮ่อฉวนสือและมู่หวั่นโจวได้แอบพบกันอย่างเงียบ ๆ

สือฮว่าขมวดคิ้วพลางเปิดข่าวออก และพบว่าคนในนั้นคือฮ่อฉวนสือและมู่หวั่นโจวจริงๆ

เธอลุกขึ้นและไปที่สำนักงานชั้นบนและพบว่าฮ่อฉวนสือไม่อยู่ที่นั่น

เธอไม่ได้โทรหาฮ่อฉวนสือ แต่ได้ไปที่ร้านอาหารที่อยู่ในข่าวดังกล่าวโดยตรง

ทันทีที่เธอเดินไปถึงนอกร้านอาหาร เธอเห็นฮ่อฉวนสือและมู่หวั่นโจวที่นั่งอยู่ไม่ไกล

ใบหน้าของสือฮว่ามืดมน ทันทีที่กำลังจะเดินเข้าไป หนานสือก็เดินออกมาจากด้านข้าง "คุณสือ เชิญคุณกลับไปที่เฉียนสุ่ยวานครับ"

ลักษณะของเขาไม่ต้องสงสัยเลย มีพฤติกรรมแปลกๆต่อเธออย่างมาก

สือฮว่าไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าฮ่อฉวนสือและมู่หวั่นโจวจะพบกัน แต่เธอก็ไม่ค่อยพอใจมากนัก แต่ตอนนี้เมื่อเห็นลักษณะของ หนานสือแล้ว เธอก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อย

"หนานสือ นี่นายหมายความว่ายังไง"

"คุณสือครับ ทุกสิ่งที่ท่านประธานทำนั้นผมจะไม่มีความสงสัยเลย หากคุณต้องการถามก็สามารถถามประธานเองได้ในภายหลัง"

สือฮว่าหันหลังกลับและขึ้นรถไปด้วยความโกรธ

ผ่านหน้าต่างรถ เธอสามารถเห็นฮ่อฉวนสือและมู่หวั่นโจวพูดคุยกันอย่างมีความสุข และหัวใจของเธอก็อึดอัดมากขึ้น

เธอขอให้ ถงหางส่งเธอกลับไปที่เฉียนสุ่ยวานโดยตรง หลังจากรอไปสองชั่วโมง ฮ่อฉวนสือก็ยังไม่กลับมา

เธอยังคงอ่านข่าวต่อไปและพบว่าฮ่อฉวนสือไปเดทกับผู้หญิงคนอื่นต่ออีก

เธอหลับตาลง ระงับความโกรธ และนั่งรอฮ่อฉวนสือกลับมาในห้องนั่งเล่น

แต่สิ่งที่รออยู่ไม่ใช่ฮ่อฉวนสือ แต่เป็นข่าวที่มู่หวั่นโจวถูกลักพาตัว

เนื่องจากสถานะที่พิเศษของมู่หวั่นโจวข่าวจึงแพร่กระจายไปทั่วทั้งแวดวงเกือบจะในทันที และตำรวจได้เริ่มตามจับกุมคนร้ายแล้ว

ในตอนนี้มู่หวั่นโจวก็กลัวเช่นกัน ดวงตาของเธอถูกปกคลุมด้วยผ้าสีดำ ซึ่งไม่รู้ว่าใครเป็นคนลักพาตัวเธอไป

ในตอนนั้นหลังจากเสียงปืนดังขึ้น คนที่ตามเธอนั้นก็ถูกยิงเสียชีวิตไปแล้ว ศพได้รับการจัดการอย่างเรียบร้อย อีกฝ่ายนั้นแข็งแรงและกระฉับกระเฉงเป็นอย่างมาก

"ผู้หญิงที่ถูกลักพาตัวครั้งนี้ไม่ธรรมดา พวกแกแหย่โดนรังแตนแล้ว"

เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นด้วยความน่าเกรงขาม