นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 290

ฮ่อฉวนสือจงใจซ่อนที่อยู่ของเธอ?

เรื่องนี้สือฮว่ารู้ ก่อนหน้านี้ฮ่อฉวนสือก็ได้ติดต่อผู้หญิงคนอื่น ก็เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของคนอื่น

ฉีเยี่ยนสังเกตเห็นแววตาของเธอ รู้ว่าเธอเชื่อฮ่อฉวนสือก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ เธอเปิดรูปต่อไปสิ ฮ่อฉวนสือเคยเจอผู้หญิงคนนั้น นี้คือจากวิดีโอกล้องวงจรปิดของร้านกาแฟ แถมยังเป็นหน้าตรงของผู้หญิงคนนั้น เหมือนเธอเป๊ะๆ เธอไม่เคยคิดเหรอว่าเธออาจเป็นแค่ตัวแทนของผู้หญิงคนหนึ่ง ฮ่อฉวนสือทำดีกับเธอ ก็เพื่อพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของใครบางคน"

"ไม่มีทาง"

สือฮว่าปฏิเสธแทบไม่คิดด้วยใบหน้าแน่วแน่

ถ้าไม่มีเรื่องในกองไฟ บางทีเธออาจจะสงสัยฮ่อฉวนสือจริงๆ

แต่ในที่เกิดเหตุ ฮ่อฉวนสือได้พูดปบบนั้นกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว แล้วจะไปปกป้องผู้หญิงคนนั้นได้ยังไงกัน

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ เธอเชื่อใจเขาขนาดนั้นเลยเหรอ?"

ฉีเยี่ยนไม่เข้าใจ ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนดูเหมือนไม่แข็งแรงขนาดนี้ ในเวลาสั้นๆมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

สือฮว่าที่อยากจะเปิดปากก็เห็นคนเข้ามาทางประตูร้าน เป็นคนที่ไม่น่าจะมาที่นี่

เธอชะงักไปชั่วขณะ จ้องมองอีกฝ่ายที่เข้ามาใกล้เรื่อยๆอย่างเหม่อลอย เป็นคนที่อยู่เคียงข้างเธอ และนั่นคือฮ่อฉวนสือ

หมิงยวิ๋นในเมืองแห่งบาปก็มาที่จิงตู แถมความสัมพันธ์กับฮ่อฉวนสือก็ดูเหมือนจะยังดีมากด้วย

ดวงตาสือฮว่าหรี่ลง และกำลังจะโทรหาฮ่อฉวนสือ พวกเขาทั้งสองก็นั่งลงไม่ไกลจากเธอ

หมิงยวิ๋นกับฮ่อฉวนสือจับมือทักทาย ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน

สือฮว่าจ้องไปที่ด้านนั้นอย่างไม่กระพริบตาและสังเกตเห็นะอไรแปลกๆ

ก่อนหน้านี้หมิงยวิ๋นเผชิญหน้ากับฮ่อหมิง ดวงตาก็เต็มไปด้วยความรัก

เวลานั้นเธอคิดว่าหมิงยวิ๋นชอบฮ่อหมิง แต่ตอนนี้หมิงยวิ๋นมองฮ่อฉวนสือแตกต่างจากคนอื่นอย่างชัดเจน

ในฐานะผู้หญิง ก็รู้ว่าการสายตาแบบนั้นหมายถึงอะไร

หมิงยวิ๋นชอบฮ่อหมิง และตอนนี้ก็ชอบฮ่อฉวนสือ ความคิดที่น่ากลัวก็ผุดขึ้นในหัวสือฮว่า

เมื่อคิดแบบนั้น หน้าผากเธอก็เริ่มเหงื่อออก

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ เธอเป็นอะไรไป?"

ฉีเยี่ยนมองใบหน้าของเธออย่างกังวลก่อนจะมองตามเธอไปและเห็นฮ่อฉวนสือกำลังนั่งทานอาหารกับผู้หญิงอีกคน

โลกนี้ช่างเล็กจริงๆ มุมปากเขายกยิ้ม มองผู้หญิงที่กำลังคุยกับฮ่อฉวนสืออย่างสนใจจนดวงตาวาววับ

สือฮว่ามองนิ่งๆ จู่ๆก็รู้สึกว่าสายตาที่หมิงยวินมองฮ่อหมิงกับฮ่อฉวนสือก็ยังแตกต่างอยู่มาก

ต่อหน้าฮ่อหมิง แม้ว่าดวงตาของเธอจะเต็มไปด้วยความรัก แต่ความรักนี้ก็ต้องยับยั้งชั่งใจเอาไว้

แต่ต่อหน้าฮ่อฉวนสือ มันราวกับว่าแสงดวงอาทิตย์ที่พุ่งทะลุเมฆมืด ส่องประกายและเป็นความรักที่แทบไม่ลับเลย

สือฮว่ารู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย อย่างน้อยสองตาที่แตกต่างกันนี้สามารถยืนยันกับเธอได้ว่าฮ่อฉวนสือตอนนี้ไม่ใช่ฮ่อหมิงที่ปลอมตัวมา

เธอถอนหายใจแล้วไม่ได้มองทางนั้นอีกแล้วก้มหน้ากินสิ่งที่อยู่ในชามอย่างเงียบๆ

"เธอดูเขาออกเดตกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้เหรอ?"

น้ำเสียงของฉีเยี่ยนเต็มไปด้วยการเสียดสี และไม่เข้าใจที่คนทั้งสองเข้ากันได้

"มันก็แค่เรื่องงานน่ะ ตอนนี้ฉันไม่ได้กินข้าวกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่หรือไง? มีสิทธิ์อะไรไปโทษเขาล่ะ"

เสียงของสือฮว่านิ่งเรียบ ดูเหมือนจะไม่โกรธแม้แต่นิดเดียวเลย

ฉีเยี่ยนยิบโทรศัพท์มือถือของเขากลับมาและเลิกคิ้วขึ้น

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ ที่ฉันจะพูดก็เท่านี้แหล่ะ แค่อยากให้เธอรู้ไว้ว่าบนโลกนี้มีผู้หญิงหน้าตาเหมือนเธอ ถ้าฮ่อฉวนสือแค่เอาเธอมาเป็นตัวแทนใครบางคน ฉันจะไม่ปล่อยเขาไว้แน่"

สือฮว่าไม่พูดอะไร เธอไม่กล้ารับความรักอันยิ่งใหญ่จากคนอื่น "ถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ ถึงเวลานั้นฉันจะจัดการเอง"

ฉีเยี่ยนไม่พูดอะไรอีก เห็นได้ชัดว่าใบหน้าฉายแววไม่พอใจ

ฮ่อฉวนสือกับหมิงยวิ๋นนั่งเข้าหากัน ใบหน้าของหมิงยวิ๋นเต็มไปด้วยความสุข "ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณเร็วขนาดนี้ เป็นพรหมลิขิตจริงๆ ฉวนสือ คุณคิดจะกลับไปที่สำนักงานใหญ่ของตระกูลฮ่อเมื่อไรเหรอ?"

ได้ยินเธอพูดถึงสำนักงานใหญ่ของตระกูลฮ่อ ดวงตาของฮ่อฉวนสือก็พร่าเลือน

"ไม่กลับไปในเร็วๆนี้"

หมิงยวิ๋นจิบกาแฟแล้วพูดจุดประสงค์ของการเดินทางของเธอว่า "อาหมิงหายตัวไป ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ตอนนี้สำนักงานใหญ่ของตระกูลฮ่อต้องวุ่นวายแน่ เมื่อจำเป็นต้องมีคนรับช่วง ฉันรู้ถึงความสามารถของคุณ ถ้าคุณกลับไปก็ได้ คาดว่าพวกผู้ใหญ่ก็คงจะไม่พูดอะไร"

ฮ่อฉวนสือได้ยินน้ำเสียงของเธอ ก็ได้แต่รู้สึกสงสัย ฮ่อหมิงไม่ใช่คู่หมั้นของคนๆนี้เหรอ? ทำไมเธอถึงไม่กังวลเลยสักนิด

แถมคนนี้กับฮ่อหมิงก็รักกันแต่เด็ก เธอไม่ห่วงความเป็นความตายของอีกฝ่ายเลย?

หมิงยวิ๋นเหมือนจะเห็นความสงสัยของเขา ก็เม้มริมฝีปาก "ฉันเชื่อว่าอาหมิงจะไม่เป็นอะไร เขาไม่อยู่ ตระกูลฮ่อก็เป็นของคุณ นี่เป็นกฎ อย่างน้อยก็ดีกว่าตระกูลฮ่อตกไปอยู่ในมือของคนนอก ฉวนสือ ถ้าคุณสนใจก็เริ่มได้เลย"

ฮ่อฉวนสือเลิกคิ้ว ต่อหน้าเขา หมิงยวิ๋นก็ไม่เก็บอาการท่าทางของเธอเลย

อย่างน้อยในความเห็นของเขา ใบหน้าของหมิงยวิ๋นก็ไม่ได้แสดงอาการถึงความเป็นห่วงฮ่อหมิงเลย

เธอมั่นใจว่าฮ่อหมิงยังมีชีวิตอยู่?

เขาเอนหลังนิ่งๆ และทันใดนั้นหางตาก็ไปเห็นใครบางคนที่อยู่ไม่ไกลแล้วถึงได้เงยหน้าขึ้นมอง

สายตาของสือฮว่าก็มองมาพอดี สายตาทั้งสองก็สบกัน

คนหนึ่งนิ่ง คนหนึ่งตกใจ

ฮ่อฉวนสือแทบจะยืนขึ้นและเดินไปที่นั่นโดยไม่รู้ตัว แต่นึกอะไรได้ เขาก็นั่งลงอย่างช้าๆ

หมิงยวิ๋นเห็นท่าทางของเขาในสายตา เธอถึงเห็นสือฮว่า

เธอก้มหน้าดื่มน้ำผลไม้ "ที่แท้คุณฉือก็อยู่ที่นี่ ฉันเคยเห็นเธอในเมืองหลวงแห่งบาป ความสัมพันธ์เธอกับอาหมิงคงที่ไม่ธรรมดา"

เมื่อเธอพูดว่า "ไม่ธรรมดา" เธอจงใจเพิ่มน้ำหนักในเสียงของเธอ

ท่าทางฮ่อฉวนสือมืดลงในทันที หมิงยวิ๋นกับสือฮว่าเคยเจอกัน?

"คุณสือเป็นคนที่น่าสนใจมาก เคยทำธุรกิจกับฉันมาก่อน แต่ฉันอยากให้เธออยู่ข้างอาหมิง เลยหักหลังข้อตกลงระหว่างเรา ฉวนสือ อย่าหาว่าฉันพูดมากเลยนะ ฉันคิดว่าสือฮว่าชอบอาหมิง"

ทันทีที่เธอพูดจบ ใบหน้าของชายคนนั้นก็ดูไม่ดี

"ฮว่าเอ๋อร์เป็นภรรยาของฉัน ครั้งหน้าอย่าพูดแบบนี้อีก"

"ภรรยาของคุณ? ผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาอยู่ระหว่างสองพี่น้อง ถ้าคนนอกรู้เรื่องเธอเข้าพวกเขาจะคิดว่าเธอเป็นคนไม่แน่นอน"

ดวงตาของฮ่อฉวนสือหรี่ลงก่อนยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน "คำพูดนี้เธอควรพูดกับตัวเองถึงจะถูกนะ คนที่เข้ามาอยู่ระหว่างฉันกับฮ่อหมิง เธอก็ถือเป็นคนนั้น"