นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 289

ท้องฟ้าเริ่มมืดลง หลังจากที่ได้ยินว่าฮ่อฉวนสือจะออกไป สือฮว่าก็รู้สึกไม่สบายใจ

ตอนเข้านอน เธอมักจะนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา ทันทีที่หลับไปก็เริ่มฝันทันที

ฝันเห็นท้องทะเลลึก ฝันเห็นชายคนหนึ่งกอดเธอแน่นไม่ยอมปล่อย ฝันเห็นเขาเคี้ยวปลาดิบ แล้วป้อนปากต่อปากเข้าปากให้เธอ

กระดานล่องลอยไปในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ชีวิตตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อ

เธอหนาวสั่น แยกไม่ออกระหว่างความฝันกับความเป็นจริง

เขาเรียกเธอว่า "ฮว่าเอ๋อร์" ซ้ำแล้วซ้ำเล่าข้างหู เสียงของเขาอ่อนโยนนุ่มนวล ได้ยินแล้วดวงตาของเธอก็เริ่มแดง

ร่างกายของเธอถูกเขากอดเอาไว้ เขาใช้อุณหภูมิร่างกายของเขาเพื่อทำให้เธออบอุ่น แต่ตัวเขากลับแช่อยู่ในน้ำทะเล

เนื้อปลามีแต่กลิ่นคาว และเธอกลืนแทบจะไม่รู้ตัว และไม่รู้ว่าตัวเองผ่านอะไรมาบ้าง

น้ำตาของสือฮว่าไหลจากหางตา ฟันกัดริมฝีปากแน่น กดความรู้สึกเศร้าโศกเอาไว้

ภาพในฝันเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง พวกเขาเหมือนก้าวเข้าไปในน้ำวนแบบไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้น

สือฮว่าตื่นขึ้นมากลางดึก

เธอเอื้อมมือเช็ดหางตาของเธอให้เปียก

เธอหันไปมองชายที่อยู่ข้างๆ ยื่นมือออกไปบีบแก้มเขา สรุปเป็นฮ่อฉวนสือหรือฮ่อหมิงกันแน่นะ?

แม้ว่าเธอไม่อยากจะยอมรับ แต่คำพูดของหมิงยวิ๋นในวันนั้นได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ในใจของเธอ

อย่างที่หมิงยวิ๋นพูด ตามนิสัยหวาดระแวงและน่ากลัวของฮ่อหมิง บางทีเขาอาจจะทำเรื่องนั้นก็ได้

เธอตื่นตระหนกโดยไม่มีสาเหตุแล้วก็หายใจเร็วขึ้น

ฮ่อฉวนสือที่เหมือนรู้สึกถึงอารมณ์ของเธอก็ค่อยๆลืมตา หน้าผากของเธอแวววับก็ยื่นมือไปหาอย่างเป็นห่วง "เกิดอะไรขึ้น? ฝันร้ายอีกแล้วเหรอ?"

สือฮว่าฝันร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้เขากังวลมาก

สือฮว่าที่ได้ยินเสียงอ่อนโยนของเขาก็ถอนหายใจ "ไม่มีอะไร บางทีช่วงนี้อาจจะเหนื่อยเกินไปน่ะ"

ฮ่อฉวนสือกดจูบเธอที่หน้าผากและจับมือเธอก่อนจะประสานนิ้ว

ทันทีที่เขากำลังจะเปิดปากพูด โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างๆก็ดังขึ้น

เขาขมวดคิ้วและค่อยๆปล่อยสือฮว่า

หลังจากที่เขาดึงมือออกไป เธอก็ตื่นตระหนกอย่างไม่มีสาเหตุ เธอคิดว่าจะลุกไปดูว่าใครโทรมา ฮ่อฉวนสือก็ได้เปิดประตูและเข้าไปในห้องหนังสือแล้ว

เธอชะงักฝีเท้าและคิดว่าจะตามไปดีไหม แต่ไม่นานฮ่อฉวนสือก็ออกมา

เมื่อเห็นเธอก็รีบกอดเธอไว้อย่างรวดเร็ว "แค่เรื่องงานนิดหน่อยน่ะ อย่ากังวลไปเลย"

สือฮว่าไม่พูดอะไร มองไปที่ใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดของเขา

ถ้าเป็นเรื่องงาน เขาจะเลี่ยงเธอแล้วไปคุยที่ห้องหนังสือเหรอ?

ทั้งสองนอนลงบนเตียงอีกครั้ง ฮ่อฉวนสือรั้งเธอเข้ามากอดแล้วลูบหลังของเธอเบาๆ

เขาหลับไปอย่างรวดเร็ว แต่สือฮว่ากลับนอนไม่หลับ พลิกตัวไปมาก็ยังคงนอนไม่หลับ

จนถึงเวลาตีห้าของวันรุ่งขึ้น เธอถึงหลับไป

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาฮ่อฉวนสือก็ไม่อยู่แล้ว เธอถามคนรับใช้ถึงได้รู้ว่าฮ่อฉวนสือไปรับโทรศัพท์แล้วไปประชุมที่ตี้เซิ่งแล้ว

เธอถอนหายใจ ตราบใดที่ไม่ได้ออกจากจิงตูก็พอ อย่างน้อยสำหรับฮ่อฉวนสือ จิงตูก็เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด

เธอกินอาหารเช้า และคิดจะไปตี้เซิ่ง โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นฉีเยี่ยนที่โทรเข้ามา

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ ฉันมาถึงจิงตูแล้วนะ"

น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความสุข

สือฮว่าเลิกคิ้ว ฉีเยี่ยนมาที่จิงตู?

ก่อนหน้านี้เขาช่วยเธอไว้หลายครั้งและเธอเคยบอกว่า ถ้าอีกคนมาจิงตู จะต้องเลี้ยงข้าวเขาให้ได้

"อยู่ไหนเหรอ? ฉันเลี้ยงข้าวนายแล้วกัน"

ฉีเยี่ยนพูดสถานที่ สือฮว่าที่คิดจะขับรถไปเอง แต่นึกถึงคำเตือนของฮ่อฉวนสือ สุดท้ายก็ให้ถงหางพาเธอไปส่งสถานที่ที่นัดหมายเอาไว้

ฉีเยี่ยนที่กำลังรออยู่ที่นั่น สวมสูทที่สั่งตัด มองลงไปที่นาฬิกาอย่างเงียบๆ

คงไม่คิดว่าเธอจะมาเร็วขนาดนี้ ตอนที่เงยหน้าขึ้นมองก็ขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อ "เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์?"

"มาที่คุยธุรกิจที่จิงตูเหรอ?"

ฉีเยี่ยนพยักหน้า ทันใดนั้นก็เอนไปข้างหน้าและจ้องไปที่ใบหน้าของเธออย่างจริงจัง "เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ เธอมีน้องสาวฝาแฝดหรือเปล่า?"

สือฮว่าใจสั่น "ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะ?"

ทั้งสองพูดขณะที่เข้าไปในร้านอาหาร ฉีเยี่ยนก็ดึงเก้าอี้ออกให้เธอ

"ฉันเดินทางไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศไม่นานนี้ เห็นใบหน้าผู้หญิงคนหนึ่ง เหมือนเธอมา ไม่พูดเกินจริงนะ ผู้หญิงคนนั้นเหมือนกับเธออย่างกับแกะเลย ตอนนั้นฉันคิดว่าเธอไปต่างประเทศ แต่ฉันกลับมาถึงได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่น่าใช่เธอ ก็เลยมาถามเธอว่ามีน้องสาวฝาแฝดหรือเปล่า"

สือฮว่าอยากจะปฏิเสธ ฉีเยี่ยนก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาแล้ววางไว้ตรงหน้าเธอ

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ ตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นอยู่ไม่ไกลจากฉัน แต่คนมันเยอะมากฉันเลยไม่ได้เข้าไปหาเธอ เลยทำได้แค่ถ่ายมาให้เธอดู ครั้งนี้มาคุยธุรกิจก็เลยเอาเรื่องนี้มาบอกเธอด้วย"

สือฮว่าที่คิดจะปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นภาพนั้นก็เหมือนเสียงหายไป

ถ้าเธอไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่สามารถเป็นเธอได้ ก็คงคิดว่าตัวเธอเองได้เดินทางไปที่นั่น

ใบหน้าชัดเจนมาก และเหมือนกับเธออย่างกับแกะ บนโลกนี้จะมีสองใบหน้าที่คล้ายกันขนาดนี้ได้เหรอ?

ฮ่อฉวนสือกับฮ่อหมิงเป็นพี่น้องฝาแฝดและเป็นคู่แข่งกัน แล้วถ้าหากฝั่งเธอมีฝาแฝดขึ้นมาอีก เรื่องมันจะไม่ซับซ้อนขึ้นอีก?

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ ฉันเคยให้คนไปตรวจประวัติเธอแล้ว"

ฉีเยี่ยนมองมาที่เธอแล้วเอนหลังเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆหรี่ตาลง "แต่ผลการตรวจไม่ได้มีอะไรผิดปกติ อีกทั้งขณะที่กำลังตรวจสอบก็ไปเจอกับคนของฮ่อฉวนสือ พวกเขาเองก็ตรวจสอบประวัติเธอเหมือนกัน ตอนแรกฉันแค่สงสัย แต่หลังเจอบังเอิญเจอพวกเขา ฉันก็เข้าใจว่าประวัติของเธอต้องมีปัญหามากแน่"

จู่ๆ สือฮว่าก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในที่เกิดเหตุได้ ฮ่อฉวนสือพูดโหดร้ายกับเธอ เหมือนว่าเขาจะจำเธอไม่ได้เลย

หรือฮ่อฉวนสือตอนนั้นไม่ได้พูดกับเธอ แต่เขารู้อยู่แล้วว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งบนโลกนี้ที่มีใบหน้าเหมือนกับเธอ คำพูดทั้งหมดเลยมุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงคนนั้น?

เขาบอกว่าเป็นการดีที่สุดถ้าเธอตาย เขาจะไดไม่ต้องลงมาเอง

สือฮว่าก้มหน้าและคิดถึงกุญแจสำคัญได้

ฮ่อฉวนสือในตอนนั้นไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือเธอ คิดว่าเป็นคนอื่น และเขาก็เคยเสียเปรียบให้คนๆนี้ ทั้งสองคนเป็นศัตรูกัน เขาหวังให้เธอตายถึงได้พูดแบบนั้น

สิ่งที่ทำให้เธอคิดมากที่สุดก็ได้คลี่คลายแล้ว แต่สิ่งที่ตามมาคือข้อสงสัยใหม่

ผู้หญิงที่หน้าเหมือนเธอคือใคร? ฮ่อฉวนสือรู้ถึงการมีอยู่ของผู้หญิงคนนั้นแถมเป็นศัตรูกับผู้หญิงคนนั้น ถ้าอย่างนั้นฮ่อฉวนสือจะปฏิบัติกับเธอยังไง?

"เสี่ยวฮว่าเอ๋อร์ ฉันเคยให้คนไปตรวจสอบฮ่อฉวนสือ ฮ่อฉวนสือจงใจซ่อนที่อยู่ของเธอ ฉันไม่รู้จุดประสงค์ที่เขาทำแบบนี้ และไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เธอก็ระวังตัวหน่อยนะ"