นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 289

ท้องฟ้าเริ่มมืดลง หลังจากที่ได้ยินว่าฮ่อฉวนสือจะออกไป สือฮว่าก็รู้สึกไม่สบายใจ

ตอนเข้านอน เธอมักจะนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา ทันทีที่หลับไปก็เริ่มฝันทันที

ฝันเห็นท้องทะเลลึก ฝันเห็นชายคนหนึ่งกอดเธอแน่นไม่ยอมปล่อย ฝันเห็นเขาเคี้ยวปลาดิบ แล้วป้อนปากต่อปากเข้าปากให้เธอ

กระดานล่องลอยไปในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ชีวิตตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อ

เธอหนาวสั่น แยกไม่ออกระหว่างความฝันกับความเป็นจริง

เขาเรียกเธอว่า "ฮว่าเอ๋อร์" ซ้ำแล้วซ้ำเล่าข้างหู เสียงของเขาอ่อนโยนนุ่มนวล ได้ยินแล้วดวงตาของเธอก็เริ่มแดง

ร่างกายของเธอถูกเขากอดเอาไว้ เขาใช้อุณหภูมิร่างกายของเขาเพื่อทำให้เธออบอุ่น แต่ตัวเขากลับแช่อยู่ในน้ำทะเล

เนื้อปลามีแต่กลิ่นคาว และเธอกลืนแทบจะไม่รู้ตัว และไม่รู้ว่าตัวเองผ่านอะไรมาบ้าง

น้ำตาของสือฮว่าไหลจากหางตา ฟันกัดริมฝีปากแน่น กดความรู้สึกเศร้าโศกเอาไว้

ภาพในฝันเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง พวกเขาเหมือนก้าวเข้าไปในน้ำวนแบบไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้น

สือฮว่าตื่นขึ้นมากลางดึก

เธอเอื้อมมือเช็ดหางตาของเธอให้เปียก

เธอหันไปมองชายที่อยู่ข้างๆ ยื่นมือออกไปบีบแก้มเขา สรุปเป็นฮ่อฉวนสือหรือฮ่อหมิงกันแน่นะ?

แม้ว่าเธอไม่อยากจะยอมรับ แต่คำพูดของหมิงยวิ๋นในวันนั้นได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ในใจของเธอ

อย่างที่หมิงยวิ๋นพูด ตามนิสัยหวาดระแวงและน่ากลัวของฮ่อหมิง บางทีเขาอาจจะทำเรื่องนั้นก็ได้

เธอตื่นตระหนกโดยไม่มีสาเหตุแล้วก็หายใจเร็วขึ้น

ฮ่อฉวนสือที่เหมือนรู้สึกถึงอารมณ์ของเธอก็ค่อยๆลืมตา หน้าผากของเธอแวววับก็ยื่นมือไปหาอย่างเป็นห่วง "เกิดอะไรขึ้น? ฝันร้ายอีกแล้วเหรอ?"

สือฮว่าฝันร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้เขากังวลมาก

สือฮว่าที่ได้ยินเสียงอ่อนโยนของเขาก็ถอนหายใจ "ไม่มีอะไร บางทีช่วงนี้อาจจะเหนื่อยเกินไปน่ะ"

ฮ่อฉวนสือกดจูบเธอที่หน้าผากและจับมือเธอก่อนจะประสานนิ้ว

ทันทีที่เขากำลังจะเปิดปากพูด โทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างๆก็ดังขึ้น

เขาขมวดคิ้วและค่อยๆปล่อยสือฮว่า

หลังจากที่เขาดึงมือออกไป เธอก็ตื่นตระหนกอย่างไม่มีสาเหตุ เธอคิดว่าจะลุกไปดูว่าใครโทรมา ฮ่อฉวนสือก็ได้เปิดประตูและเข้าไปในห้องหนังสือแล้ว

เธอชะงักฝีเท้าและคิดว่าจะตามไปดีไหม แต่ไม่นานฮ่อฉวนสือก็ออกมา

เมื่อเห็นเธอก็รีบกอดเธอไว้อย่างรวดเร็ว "แค่เรื่องงานนิดหน่อยน่ะ อย่ากังวลไปเลย"

สือฮว่าไม่พูดอะไร มองไปที่ใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดของเขา

ถ้าเป็นเรื่องงาน เขาจะเลี่ยงเธอแล้วไปคุยที่ห้องหนังสือเหรอ?

ทั้งสองนอนลงบนเตียงอีกครั้ง ฮ่อฉวนสือรั้งเธอเข้ามากอดแล้วลูบหลังของเธอเบาๆ

เขาหลับไปอย่างรวดเร็ว แต่สือฮว่ากลับนอนไม่หลับ พลิกตัวไปมาก็ยังคงนอนไม่หลับ

จนถึงเวลาตีห้าของวันรุ่งขึ้น เธอถึงหลับไป

เมื่อเธอตื่นขึ้นมาฮ่อฉวนสือก็ไม่อยู่แล้ว เธอถามคนรับใช้ถึงได้รู้ว่าฮ่อฉวนสือไปรับโทรศัพท์แล้วไปประชุมที่ตี้เซิ่งแล้ว