"จิงหราน ทำไมคุณถึงมาบอกฉันเรื่องนี้ตอนนี้ ฉันเกือบเจ็บตัวเพราะนังนั่นแล้ว!"
ฟางหลินที่เต็มไปด้วยความขมขื่น ถางจิงหรานก็โทรมาพอดี
อีกทั้งถางจิงหรานก็แตกต่างจากคนอื่นๆ อย่างน้อยอีกฝ่ายก็ปลอบโยนเขา
"ประธานฟาง แล้วตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้าง? ไม่เป็นไรใช่ไหม?"
แม้ว่าเธอจะรู้จุดจบของฟางหลินแล้ว แต่ถางจิงหรานก็ยังแสร้งทำเป็นสับสน
ฟางหลินที่ๆด้ยินเธอเป็นห่วงตัวเอง จู่ๆ ก็รู้สึกผิดขึ้นมา เพราะก่อนหน้านี้เขายังสงสัยว่าถางจิงหรานจะจัดการตัวเอง
ที่แท้ก็แค่ไม่สบาย เลยไม่ได้รับโทรศัพท์เท่านั้นเอง
ภาพลักษณ์ของถางจิงหรานในใจของเขาสูงขึ้นทันที และความแค้นทั้งหมดของเขาย้ายไปที่สือฮว่า
"ฉันถูกลุงไล่ออกเพราะสือฮว่า นังผู้หญิงนั่น!"
ฟางหลินไม่สามารถหาสาเหตุของเรื่องนี้ได้จริงๆ หากเขาไม่ต่อสู้
ก็แค่สัตว์เลี้ยงที่คนอื่นเลี้ยงไว้ ทำไมถึงมีอำนาจขนาดนั้นได้!
มุมปากของถางจิงหรานยกยิ้ม คาดว่าการเลิกจ้างเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น ชีวิตต่อจากนี้ของฟางหลินคงไม่รอดแน่
และเธอก็ต้องการส่งความห่วงใยของเธอเป็นครั้งคราวเท่านั้น ผู้ชายคนนี้ถึงจะไม่มีวันพูดเรื่องเธออกไป
ส่วนทางฝั่งสือฮว่า เธอรู้นิสัยของสือฮว่าดี คาดว่าเธอคงไม่บอกฮ่อฉวนสือว่าตระกูลถางอาจมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย
ตราบใดที่ฮ่อฉวนสือไม่เคลื่อนไหว สือฮว่าคงไม่มีอะไรให้ห่วง
ใบหน้าของถางจิงหรานเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ถ้าไม่มีฮ่อฉวนสือแล้ว สือฮว่าก็ไม่มีอะไรเลย เมื่อเธอถูกฮ่อฮวนสือทิ้งก็เป็นตอนที่เธอได้ตกนรก!
ในขณะที่คิดแบบนั้น ต่อไปฟางหลินคงไม่รอดแน่ แต่คนที่ลงมือคงไม่ใช่ฮ่อฉวนสือแต่เป็นสือฮว่า
ไม่นานหลังจากที่ฟางหลินเดินออกจากเจิ้งเว่ยเทคโนโลยี ก็ถูกคลุมกระสอบและลากไปที่ตรอกเล็กๆ แล้วซ้อมอย่างรุนแรง
ทุกหมัดของถงหายแทบจะโดนแก้มของฟางหลิน ฟางหลินก็ยังกรีดร้องและขอความเมตตาแต่ก็ไม่เป็นผล
สือฮว่ายืนนิ่งอยู่ตรงทางเข้าตรอก เห็นว่าถงหางกำลังซ้อมอีกคนก็ยกยิ้มมุมปาก
ฟางหลิงโดนซ้อมจะแทบตายจนเกือบหมดสติไป ถงหางถึงได้หยุด
"คุณถาง ยังต้องซ้อมอีกไหมครับ?"
เขาเรียกหาคุณถาง นี่คือการจัดการของสือฮว่า
ฟางหลินโจมตีเธอ คงได้รับความช่วยเหลือจากถางจิงหราน ตามนิสัยตอนนี้ของถางจิงหราน ต้องหนีได้อย่างแน่นอน
ฟางหลิงไม่มีสมอง ไม่ได้แปลว่าคนอื่นไม่มี เมื่อถึงเวลาก็แสร้งทำเป็นห่วงใยแล้วให้ฟางหลินเอาความแค้นมาลงที่เธอ นี่เป็นเรื่องที่สือฮว่าไม่ยอม
ฟางหลิงที่ถูกซ้อมจนไม่ได้สติ ได้ยินถงหางเรียกแบบนั้นก็แทบหูตั้ง
สือฮว่าเลิกคิ้วแล้วเลียนเสียงพูดนิ่งๆของถางจิงหราน "ยังไม่พอ ถ้าเขาเอาเรื่องของฉันไปพูดก็แย่แน่ ตระกูลถางต้องไม่ได้รับผลกระทบ ทำต่อไป เอาให้หนัก"
ทันทีที่เธอพูดจบ ถงหางก็เหวี่ยงหมัดอีกครั้ง
ฟางหลินขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เมื่อกี้เขายังรู้สึกขอบคุณถางจิงหราน แต่ไม่คิดเลยว่าจะมาจัดการเขาได้!
ลงมืออย่างไม่ยั้งมือ เขาสาบานว่าเมื่อเขาดีขึ้น เขาจะฆ่าถางจิงหรานให้ได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้