นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 287

สือฮว่าเลิกคิ้ว ที่แท้ก็ไม่ได้พึ่งโทรศัพท์ในการติดต่อบอดี้การ์ด ข้อนี้เธอคิดไม่ถึงเลยจริงๆ

ชายชราเมื่อเห็นใบหน้าของเธอ ก็ขมวดคิ้วมากขึ้น "เธอคิดว่าขวางคนของฉันไว้ข้างล่างแล้วฉันจะทำอะไรไม่ได้งั้นเหรอ? ฉันแค่ยอมร่วมมือกับเธอเท่านั้น คิดว่าฉันหลงใหลเธอจริงๆสินะ ตอนนี้อย่ามาพูดพูดประธานตี้เซิ่งเลย ไม่มีคนช่วยเธอได้หรอก แต่เอาบอดี้การ์ดคนนี้ออกไปแล้วมาอยู่สนุกกับฉันสักสองสามวันดีกว่า"

สือฮว่าประเมินเวลา ฮ่อฉวนสือคงใกล้มาถึงแล้ว

เธอให้บอดี้การ์ดจับชายชราไว้ ตัวเองก็ทุบกระจกในห้องน้ำ หยิบเศษแก้วมาจี้ลำคอเขา

"ตอนนี้ประธานหลิวพูดให้น้อยลงดีกว่านะคะ"

น้ำเสียงของเธอราบเรียบแต่กลับลงมือรุนแรงมาก

ประธานหลิวกลัวจนแทบจะกรีดร้อง โชคดีที่เศษแก้วหยุดห่างลำคอของเขาไปเพียงสองสามเซนติเมตร

หน้าผากของเขามีแต่เหงื่อแล้วกลืนน้ำลาย "สือฮว่า เธอ...เธอกล้าดียังไง..."

สือฮว่ามีท่าทีไม่เห็นด้วย หยิบโทรศัพท์มือถือของบอดี้การ์ด กำลังจะโทรหาฮ่อฉวนสือ เสียงพึมพำของบอดี้การ์จากด้านนอกก็ดังขึ้น

ดวงตาของเธอเป็นประกาย จนแทบจะปล่อยเศษแก้วในมือของเธอทิ้งไปในทันที

"ปัง!!"

ประตูโรงแรมถูกเตะจนเปิด และฮ่อฉวนสือก็ปรากฏตัวขึ้นตรงประตู

ใบหน้าของเขาเคร่งขรึม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ จนเหมือนสิงโตที่โกรธจัด

ประธานหลิวจะไม่รู้จักประธานตี้เซิ่งได้ยังไง เห็นฮ่อฉวนสือก็ตื่นตระหนกมากและเริ่มสงสัยว่าสิ่งที่สือฮว่าพูดนั้นเป็นความจริง

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสือฮว่าและรีบพูด "คุณสามี คุณมาแล้วเหรอ ฉันกำลังคุยเรื่องธุรกิจกับประธานหลิวเลย และเขายินดีที่จะให้กำไร 5% ของโครงการที่เพิ่งร่วมมือกับตี้เซิ่ง"

หลังจากพูดเสร็จ เธอก็หันไปมองประธานหลิวแล้วยกยิ้มมุมปาก "ใช่ไหมคะประธานหลิว?"

เหงื่อเย็นเยียบของประธานหลิวไหลออกมา จนนึกว่าตัวเองประสาทหลอนไป

เมื่อกี้สือฮว่าเรียกฮ่อฉวนสือว่าอะไรนะ? สามี?!

สือฮว่าเป็นภรรยาของประธานตี้เซิ่ง?!

ฟางหลินทำให้เขาลำบากแล้วจริงๆ จับภรรยาของประธานตี้เซิ่งไปรับแขกแบบไม่คิด สมควรตายซะจริง!

ในตอนนี้เขาไม่กล้าจะตอบเลย ริมฝีปากของเขาก็เริ่มสั่น

สือฮว่าเดินไปซุกในอ้อมแขนของฮ่อฉวนสือทั้งๆที่ตัวสั่นเล็กน้อย

แม้ว่าเมื่อกี้เธอจะแสดงได้ดีมาก แต่ถ้าวันนี้เกิดมีปัญหา เธอก็คงจะมีปัญหาแน่

ฟางหลินนั่น ยังไงก็ปล่อยไปไม่ได้เด็ดขาด!!

ฮ่อฉวนสือกอดเธอและลูบหลังเธอเบาๆ

เขารู้ว่าสือฮว่าจะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อประโยชน์ของตี้เซิ่ง แต่เขาไม่ต้องการ

ทันทีที่เขากำลังจะพูด ก็ถูกสือฮว่าหยิกเอว เจ็บจนทำเขาขมวดคิ้ว

สือฮว่ายิ้มและหันไปมองประธานหลิว "ประธานหลิว เมื่อกี้ฉันพูดถูกไหมคะ? คุณคิดจะให้กำไร 5% สำหรับโครงการนั้นใช่ไหม?"

ให้กำไร 5% นี้ เป็นผลประโยชน์กับตี้เซิ่ง และเขาถือว่าเสียผลประโยชน์ทั้งหมด

แต่ขณะนี้ สือฮว่าก็เหมือนเอาปืนจ่อหัวเขา และเขาต้องปฏิบัติตามคำพูดของเธอ

"ใช่ ใช่ ใช่... มันเป็นแบบนั้น ฉัน...ฉันกับคุณสือแค่การเจรจาธุรกิจเท่านั้น"

เขามีความผิดมากจนไม่กล้าสบตาฮ่อฉวนสือ จนแทบอยากหดขนาดตัวเอง

ฮ่อฉวนสือมองสือฮว่าอย่างไม่พอใจ เห็นได้ชัดว่าคนๆ นี้ตั้งใจที่จะทำให้เรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก

สือฮว่าเขย่งปลายเท้าและกระซิบข้างหูของเขาว่า "คุณสามี จริงๆเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขามาก เขาแค่หลงไป คนทำผิดที่แท้จริงคือเจิ้งเว่ยเทคโนโลยี ปล่อยคนๆนี้ไปยังไงเขาก็ไม่ปล่อยเจิ้งเว่ยเทคโนโลยีไว้แน่ เจิ้งเว่ยเทคโนโลยีกับตี้เซิ่งยังต้องร่วมมือกัน ฉันให้ประธานหลิวให้กำไร 5% ก็ถือเป็นการชดเชยให้กับตี้เซิ่ง เพราะความร่วมมือกับเจิ้งเว่ยเทคโนโลยี ยังไงก็ไม่สามารถไปต่อได้อย่างแน่นอน"

คิ้วของฮ่อฉวนสือคลายลง รู้ว่าตัวเขายังคงยืนกราน ก็กลัวไปทำแผนของเธอพัง ดังนั้นเขาเหลือบมองประธานหลิวนิ่งๆแล้วเดินโอบเอวเธอจากไป

เมื่อเขาเดินไปถึงประตู เขาก็หันไปจ้องประธานหลิว

ประธานหลิวแทบจะลงไปคุกเข่า ริมฝีปากก็ซีด

แต่ฮ่อฉวนสือยังคงไม่พูดอะไร แต่ดวงตาที่เยือกเย็นเงียบสงบก็ทำให้ประธานหลิวรู้สึกเหมือนได้ก้าวเท้าเข้าไปในนรกแล้ว

เมื่อทั้งสองออกไป เขาก็นั่งลงบนพื้น เหงื่อที่หน้าผากของเขาก็ไหลลงกับพื้น

เขานึกถึงฟางหลินแล้วอยากจะถลกหนังอีกฝ่ายซะตอนนี้!

ตอนนี้ฟางหลินเองก็กังวล วันนี้เขาเตือนประธานหลิวแล้วว่าอย่าพาสือฮว่าไปที่โรงแรมตี้เซิ่ง สือฮว่าไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาเลยกลัวว่าอีกฝ่ายจะตกไปอยู่ในเงื้อมมือเธอ

ผู้หญิงคนนั้นพูดไม่กี่คำก็สามารถทำให้ประธานหลิวสงสัยในจุดประสงค์ของเขาได้ เห็นได้ว่ามีวิธีการอะไรบางอย่าง

เขากำลังจะโทรไปถาม แต่ประธานหลิวก็โทรมาก่อน

"ไงฟางหลิง ทำงานหน้านะ แกจงใจวางกับดักให้ฉันไปติดใช่ไหม ฉันเกือบทำพลาดแล้ว! แกรอได้เลย ฮันไม่ปล่อยแกแน่!!"

ฟางหลินไม่มีโอกาสได้พูด ทางนั้นก็วางสายไป

จนกระทั่งบ่าย จู่ๆตี้เซิ่งก็ได้ประกาศยกเลิกสัญญากับเจิ้งเว่ยเทคโนโลยี เขาถึงได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ปฏิกิริยาแรกของเขาคือเหตุการณ์นี้ต้องเกี่ยวข้องกับสือฮว่าแน่ และคาดว่าเบื้องหลังสือฮว่าต้องไม่ธรรมดา!

เขานึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำกับสือฮว่าก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล

เขาอยากโทรหาถางจิงหรานแต่มันก็ขึ้นว่าสายไม่ว่างตลอด

เขากังวลแต่เรื่องนี้จะไปโทษใครได้ ถางจิงหรานไม่ได้บอกว่าจะร่วมมือกับเขาแล้วจัดการสือฮว่าด้วยกันอย่างชัดเจน เป็นเขาที่เป็นคนตัดสินใจเอง

ถ้าจะโทษจริงๆ ก็ต้องโทษตัวเขาเอง

ถึงจะคิดอย่างนั้น แต่ฟางหลินก็ทนไม่ไหว

เขารู้สึกว่าตัวเขาถูกถางจิงหรานใช้งานแถมยังถูกถีบหัวส่ง!

ไม่นานซีอีโอของเจิ้งเว่ยเทคโนโลยีก็ได้ออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว ให้ถอดเขาออกจากตำแหน่งรองประธานแถมยังไล่เขาออกจากเจิ้งเว่ยเทคโนโลยีด้วย

ซีอีโอของเจิ้งเว่ยเทคโนโลยีคือลุงของฟางหลิน ตำแหน่งรองประธานของเขาที่ได้มาก็ใช้เส้นสาย พอได้ยินคุณลุงเขาไล่เขาออกก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้น

"ลุงครับ นี่ไม่ใช่ความผิดของผมจริงๆนะครับ"

"ไม่ใช่ความผิดแกเหรอ? แกรู้ไหมว่าสือฮว่าเป็นใคร?! ถึงได้กล้าไปกักขังเธอไว้ ฟางหลิน เจิ้งเว่ยเทคโนโลยีจะโดนแกทำลายอยู่แล้ว ฉันสัญญากับแม่แกแล้วเอาแกเข้ามาอยู่เจิ้งเว่ย แต่แกยังจะมาทำลายบริษัทฉัน รีบไสหัวไปซะ!"

ใบหน้าของฟางหลินเปลี่ยนสี หลังจากถูกด่าให้ออกจากบริษัท เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากถางจิงหราน

ขณะที่ทุกคนรังเกียจเขา ผู้หญิงคนนี้ก็เริ่มใส่ใจเขา

ฟางหลินที่เดิมทียังคงโทษถางจิงหราน ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดของถางจิงหรานในวันนั้น เขาไม่เคยคิดที่จะจัดการกับสือฮว่า

แต่ในขณะนี้ที่ถางจิงหรานโทรหาเขา หัวใจของเขาก็อบอุ่นอีกครั้งในทันที

"ประธานฟาง ฉันขอโทษ ฉันไม่สบายเลยเปิดโหมดเครื่องบินเอาไว้ ได้ยินว่าคุณไปจัดการกับสือฮว่าเหรอ? อย่าได้ประมาทผู้หญิงคนนั้นนะ"

เพียงไม่กี่คำ ก็ทำให้เขาสบายขึ้น ฟางหลินไม่สามารถแย้งได้สะอาดหมดจด และเขาก็รู้สึกซาบซึ้ง