นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 296

ค่ำคืนยาวนาน บาปและความหวังทั้งหมดนั้นได้หายไป

หนานสือไม่รู้ว่าเบื้องหลังนั้นเกิดอะไรขึ้น นอกจากเสียงปืนที่คมชัดแล้ว เขาก็ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย

หลังจากวิ่งไปไกล เขาก็หยุดหอบและพาคนอื่นอีกสองสามคนนั้นขึ้นเครื่องบิน

มีฮ่อฉวนสืออยู่ที่ยังอยู่ที่นั่นและคนอื่นๆนั้นก็ไม่ได้ไล่ตามพวกเขา จนในขณะที่เครื่องบินกำลังขึ้นบินนั้น หนานสือถึงได้หยิบแหวนออกมามองมัน

เขาไม่รู้ว่าวันนี้จะเป็นอย่างไร และเขาก็ไม่กล้าไปนึกถึงสิ่งที่ประธานนั้นพบเจอ

เสียงปืนนั่นต้องมาจากประธาน เขาถูกคนฆ่าไปแล้วหรือฆ่าตัวตาย ซึ่งเขาก็ไม่รู้

กลับไปถึงเฉียนสุ่ยวาน ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมอกและฝนก็ยังคงตกหนักอยู่

พวกเขาทั้งหมดหมดสภาพ ต่างยืนอยู่ที่หน้าประตูเฉียนสุ่ยวานและเขาเห็นซิ่งหยูที่พิงเสาสูบบุหรี่อยู่ได้อย่างรวดเร็ว

"ฉวนสือล่ะ?"

น้ำเสียงของซิ่วอยู่นั้นเบาบาง พลางโยนก้นบุหรี่ลงในถังขยะที่อยู่ข้างๆ

หนานสือไม่กล้าสบตาเขา จึงทำได้เพียงก้มหน้าลง

"อย่าบอกฉันนะว่าเขาตายแล้ว"

"ก็คงประมาณนั้นมั่งครับ แล้วคุณสือล่ะครับ?"

หนานสือพยายามสงบสติอารมณ์ตัวเองแล้วเปิดประตูห้องโถงออก

ซิ่วหยูเงียบ เขาเชื่อว่าฮ่อฉวนสือจะตายไปแบบนี้

"สือฮว่าอยู่ในห้องนอน"

หนานสือเดินตรงไปที่ชั้นสอง เปิดประตูและเห็นผู้หญิงที่ยังอยู่ในอาการสลบ

ไม่มีสีเลือดใดๆบนใบหน้าของเธอ และไม่มีชีวิตชีวาตามปกติ

หนานสือมองไปที่เธอและไม่สามารถทนต่อความโกรธใดๆได้

ทันทีที่เขาก้าวเข้ามาใกล้ สือฮว่าก็ตื่นขึ้นพร้อมกับหมอกที่มัวในดวงตา

"คุณสือ นี่คือแหวนที่ประธานขอให้ผมมอบให้คุณ"

เขาหยิบแหวนของฮ่อฉวนสือออกมาแล้ววางไว้ด้านหน้าสือฮว่า จากนั้นก้มตัวลงเปิดลิ้นชักที่อยู่ด้านข้างแล้วเอาข้อตกลงการหย่าฉบับนั้นออกมา "ท่านประธานได้ลงนามในเอกสารนี้แล้ว ต่อจากนี้ไปคุณสือก็จะเป็นอิสระแล้วครับ"

สายตาของสือฮว่านั้นไร้จิตวิญญาณเล็กน้อย มือทั้งสองข้างจับผ้าปูที่นอนที่อยู่ใต้ตัวไว้แน่น "เขาอยู่ที่ไหน?"

เสียงของเธอนั้นแหบมากและมีแตกรอยร้าวในริมฝีปากของเธอ

"คุณสือคุณเปิดเผยที่อยู่ของประธานแล้ว มีคนจำนวนมากไล่ฆ่าเรา"

ขณะที่หนานสือพูดไป ดวงตานั้นก็แดงไปด้วย พลางจ้องไปที่สือฮว่า"คุณสือ สิ่งที่คุณสูญเสียคือผู้ชายที่รักคุณมากที่สุด หวังว่าคุณจะไม่เสียใจในอนาคต"

สือฮว่าหลับตาลง สายตานั้นสงบมาก ความเศร้าโศกอย่างหนึ่งที่ทนไม่ได้ก็ปะทุออกมาจากหน้าอกของเธอ

ความเศร้าโศกแบบนี้เป็นของเธอและไม่ใช่ของเธอ และในหัวของเธอนั้นก็ยิ่งงสับสนวุ่นวาย

ข้อตกลงการหย่าร้างเขียนขึ้นโดยฮ่อฉวนสือ ซึ่งลายมือนี้เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี

เธอเริ่มไออย่างรุนแรง ราวกับจะไอจนให้หัวใจทะลุออกมา