นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 3

สีหน้าของฮ่อฉวนสือเฉยเมยและไม่แยแส "นั่นคือคนที่คุณปู่บังคับยัดเยียดให้ผม ผมไม่ต้องการจะแต่ง"

คุณปู่โกรธจนปวดตับก่อนไอสองสามครั้ง

เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหว น้ำเสียงของฮ่อฉวนสือก็อดไม่ได้ที่จะอ่อนลง "คุณปู่ ลืมไปแล้วเหรอว่าใช้อารมณ์ไม่ได้"

คุณปู่เหมือนจะจิบชา ทำให้อารมณ์นิ่งขึ้น

"อย่าให้ผู้หญิงคนนั้นรอนาน เธอเป็นเด็กดี ผลการเรียนที่โรงเรียนก็ดีมาตลอด สถานการณ์แบบนี้เธอได้รับการคัดเลือกจากโรงเรียนชั้นนำ ความพยายามมากกว่าคนอื่นๆ บ้านตระกูลฮ่อของเราไม่ได้ต้องการอะไรที่คู่ควร ให้เธอเข้ามาก็ต้องทำให้เธอมีสง่าราศีที่สุด!"

"ฉวนสือ หลายก็ไม่เด็กแล้วนะ ปู่ไม่เคยสนใจข่าวลือที่เกี่ยวกับหลานจากโลกภายนอกในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเลยนะ แต่ตอนนี้ปู่ก็อายุมากแล้ว อย่างน้อยหลานก็ก็น่าจะคิดถึงปู่แก่ๆคนนี้หน่อยนะ"

คุณปู่ยิ่งพูดยิ่งมีน้ำโห พอโกรธก็หยุดไอไม่ได้

ฮ่อฉวนสือเม้มริมฝีปากและพูดเสียงเรียบ "คืนนี้ผมจะกลับไปครับ"

คุณปู่เหมือนอยากจะพูดมากกว่านี้ แต่ก็ได้ยินเสียงบี๊บจากอีกทาง

เด็กคนนี้นี่

เขาทำได้เพียงวางโทรศัพท์แล้วหยิบเอกสารข้อมูลหนาๆขึ้นมาดูอีกครั้ง

"ไม่เลว แชมป์สอบเข้ามหาลัยมหาวิทยาลัย ได้ทุนเต็มจำนวนสี่ปี เผยแพร่sci 38ฉบับ ปริญญาโทสองใบ ขยันขันแข็ง ความประพฤติดี คนแบบนี้ได้มาเป็นภรรยาฉวนสือ ฉันก็โล่งใจ"

"นายท่าน ได้เวลาทานยาแล้วครับ"

พ่อบ้านเข้ามาพร้อมกับถาดยาจีน เห็นว่าเขาอ่านข้อมูลส่วนตัวของคุณสือมาทั้งวันก็รู้สึกหมดหนทาง

ไปรับการรักษาที่ต่างประเทศ ก็ยังอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงลูกๆหลานๆอีก

"ไม่ว่าคุณสือจะดีแค่ไหน ถ้านายน้อยไม่ชอบ จะไม่ทำให้คนอื่นเขาลำบากเหรอครับ?"

เมื่อได้ยินอย่างนั้น คุณปู่ก็เหล่มอง และรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าเล่ห์เหลี่ยม

"ให้เวลาพวกเขาหน่อย หลานชายของฉัน ฉันรู้ดีที่สุดแล้ว ฉวนสือต้องชอบแน่ สือฮว่าแตกต่างจากเด็กผู้หญิงตระกูลใหญ่ทุกคน เธอมีความแข็งแกร่งเด็ดเดี่ยว ถ้าให้เวลากับเธอล่ะก็ จะต้องมีคุณสมบัติอยู่ข้างฉวนสือแน่"

พ่อบ้านไม่ได้ตอบอะไรอีก เขาเชื่อในสายตาผู้ที่ตัดสินคนนี้อยู่แล้ว