นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 30

สือฮว่าตอบอย่างสบายๆ

หางตาฮ่อฉวนสือกระตุก แม้แต่คุณท่านยังต้องกระแอมให้ใจเย็น

ที่แท้เมื่อกี้ก็สร้างมันขึ้นมาทั้งหมดจนเขาเกือบจะเชื่ออยู่แล้ว

คุณท่านลุกขึ้นพูดอีกนิดหน่อยก่อนจะขึ้นไปพัก เพราะอยากจะให้ทั้งสองอยู่ตามลำพัง

สือฮว่ารอให้เขาจากไปก็งอริมฝีปาก ลงโทษงั้นเหรอ วันหลังเซี่ยงชุนฟางจะต้องทนทุกข์ทรมานติดอยู่ในคุก

"คุณ...สามี คุณมีคนอยู่ที่สน. ใช่ไหม?"

เธอมองไปทางฮ่อฉวนสือด้วยความคาดหวัง ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เรียกแบบนี้ แต่ก็จะรู้สึกเขินจนหูแดงตลอด

ฮ่อฉวนสือเม้มริมฝีปาก ไม่สามารถปฏิเสธคำพูดเหล่านี้ได้

"ใช่แล้ว"

"งั้นคุณให้คนของคุณคอยดูดีๆ อย่าให้สามีของเซี่ยงชุนฟางมาเยี่ยมเธอนะ"

ถึงนิสัยของเซี่ยงชุนฟางจะไม่ดี แต่โชคดีที่ในชีวิตของเธอก็เอาไปใช้ในชีวิตแต่งงาน สามีของเธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์และปฏิบัติต่อเธออย่างดีมาโดยตลอด

ก็ผู้หญิงน่ะนะ เป็นคนที่อารมณ์อ่อนไหว ไม่กี่ปีเธอก็ตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นและอยากมีลูกให้เขาให้ได้

ถ้าผู้ชายคนนั้นเข้าไปเยี่ยมในคุก เซี่ยงชุนฟางก็จะรู้ว่าเธอโกหก

เมื่อคนกำลังหมดหวัง ความรู้สึกคือสายน้ำแห่งความหวังที่เบ่งบาน สิ่งที่เธอต้องทำคือดึงความรู้สึกนั้นในใจของเซี่ยงชุนฟางออกมาให้หมด

โดนผลักตกลงไปในน้ำ เธอก็สาบานว่าถ้าเธอมีชีวิตอยู่ ผู้หญิงคนนั้นจะต้องชดใช้

ฮ่อฉวนสือเหลือบมองเธอและไม่ได้พูดอะไร ถือว่าเป็นการยินยอม

วิธีการของสือฮว่านั้นคล้ายกับเขามาก วิธีที่เร็วที่สุดในการทำลายคนไม่ใช่การฆ่าคนอื่น แต่เป็นการทำลายสิ่งที่เธอแคร์มากที่สุด

ผู้หญิงอย่างเซี่ยงชุนฟาง ถ้าแค่ทำร้ายเธอ เธอก็คงไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดแน่

ความมัวหมองของบางคนมันก็ถูกสลักเข้ากระดูกไปแล้ว และคงจะไม่มีวันกลับใจได้ เว้นแต่ความเจ็บปวดจะถูกทิ่มแทง

สือฮว่าไม่ได้พูดอะไรอีก เธอกำลังรอให้ฮ่อฉวนสือเข้ามาอุ้มเธอขึ้นชั้นบน

เธอไม่สามารถขยับขาได้ อยากจะขึ้นชั้นบนไปพักก็ต้องพึ่งเขา

แต่ฮ่อฉวนสือเหมือนจะไม่เข้ามาอุ้มเธอ เอาแต่ก้มหน้าไม่รู้คิดอะไรอยู่

เธอเปิดปากของเธอแต่สุดท้ายก็เงียบ

ฮ่อฉวนสือขมวดคิ้ว เขาก็ไม่ได้ไม่ชอบสัมผัสผู้หญิง อีกทั้งตอนที่อุ้มสือฮว่านั้นก็รู้สึกแปลกๆ

เขาดึงผ้าห่มคลุมศีรษะเธออย่างลวกๆ จากนั้นก็อุ้มเธอแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน

ดวงตาของสือฮว่ามืดมิด นี่เขาหม่ยความว่ายังไง? รังเกียจเธอหรืออะไร?

ฮ่อฉวนสือวางเธอลงบนเตียงและถอดผ้าให้

"คืนนี้เธอนอนนี่แล้วกัน"

สือฮว่าคิดว่าหลังจากช่วยเธอในครั้งนี้ ฮ่อฉวนสือก็น่าจะมีความรู้สึกดีๆต่อเธอบ้าง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า เรื่องพวกนั้นจะไม่ส่งผลอะไรต่อใจเขาเลย

หัวใจของผู้ชายคนนี้เย็นชาราวกับหิน

แต่เนื่องจากฮ่อฉวนสือไม่ได้สนใจอะไรเธอ แสดงว่าสัญญาสองปียังคงใช้ได้และเธอไม่จำเป็นต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับการแย่งชิงทรัพย์สินของบ้านตระกูลฮ่อด้วย สัญญาหมดลงเธอก็จะออกไปได้

เมื่อประตูห้องปิดลง เธอก็สัมผัสใบหน้าตัวเอง

เธอไม่รู้เรื่องความสวยความงาม แต่ตั้งแต่เธอเรียนก็มีหลายคนบอกว่าเธอดูดีและมีผิวขาว

ตั้งแต่ต้นจนจบสายตาของฮ่อฉวนสือก็ไม่เคยหยุดอยู่ที่ตัวเธอและใบหน้านั่นก็ไม่เคยแสดงสีหน้าใดๆ

มานั่งในตำแหน่งนี้ได้ ก็คงมองอะไรออกอยู่แล้ว

เธอยิ้มและเข้านอน ไม่ได้คิดอะไรอีก

วันรุ่งขึ้น ผู้เชี่ยวชาญจากต่างประเทศมาที่บ้านตระกูลฮ่อ และตรวจขาของเธอ

สือฮว่าเข้าใจภาษาอังกฤษ ได้ยินผู้เชี่ยวชาญบอกว่าเธอจะสามารถฟื้นตัวได้ในสองเดือน เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก มือของเธอที่กำผ้าปูที่นอนก็ผ่อนคลายลง

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ หยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและส่งข้อความไปยังเจียงหยิงด้วยความจริงใจ วิเคราะห์วิธีการที่เธอเสนอและบอกว่าทำไมเธอถึงไปเจอเธอตอนบ่ายไม่ได้

คำพูดแต่ละประโยคนั้นจริงใจมากและก็ยอมรับความผิดพลาดที่ตัวเองขอลา แต่ไม่มีการตอบกลับหลังจากที่ส่งข้อความไปตั้งสองชั่วโมงแล้ว

สือฮว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากนั่งบนเตียงและจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

ในช่วงเวลานั้น คนรับใช้ก็เข้ามาทายาหลายครั้ง คุณท่านเองก็เข้ามาคุยกับเธออยู่สักพักด้วย

แต่คุณท่านเองก็ยังต้องกินยาอยู่ หลังจากอยู่ในห้องนี้ไปได้สักพัก ก็กินยาและไปพักผ่อน

"ได้ยินมาว่าบริษัทของตระกูลฟงถูกปิดแล้ว เร็วมากจริงๆ"

"ใช่แล้ว ตำรวจไปหลายคนเลยนะ วิธีการของคุณท่านยังคงเหมือนแต่ก่อน ไร้ปราณี"

ระหว่างงีบหลับ สือฮว่าก็บังเอิญได้ยินคนรับใช้สองคนคุยกัน

คงคิดว่าเธอหลับแล้วเลยคุยกันอย่างเงียบๆ

เธอกระพริบตาและรู้สึกอบอุ่นในใจ เธอเคยบอกกับคุณท่านว่าไม่ให้มาเกี่ยวด้วย แต่สุดท้ายเขาก็ยังลงมือ

บริษัทของตระกูลฟงถูกปิดไปภายในวันเดียว พอเรื่องกระจายออกไปจากเรื่องหนึ่งก็มีอีกเรื่องหนึ่ง ผู้รับผิดชอบทั้งหมดก็เข้าไปอยู่ในคุกและทรัพย์สินทั้งหมดถูกยึดไป

ข่าวดังกล่าวรับรู้ไปทั่วเมืองในช่วงบ่าย แม้ว่าบริษัทของตระกูลฟงจะไม่ได้ใหญ่นัก แต่ผู้รับผิดชอบทั้งหมดก็เข้าคุก ดังนั้นสื่อจึงรายงานเรื่องนี้ เกี่ยวกับความล้มเหลวของตี้เซิ่งดันไม่มีใครรายงานเรื่องนี้เลย

หลังจากที่หนิงหวางชิงเห็นข่าวจากอินเตอร์เน็ต ก็รู้สึกตกใจ นี่คือจุดจบที่ไปยั่วโมโหตระกูลฮ่อ ถึงเรื่องนี้จะทำให้ฟงเฉียวเหมือนตายทั้งเป็นจะเป็นสิ่งที่ถูก

เธอกัดฟัน ถึงจะไม่สบายใจ แต่ก่อนที่สือฮว่าจะถูกไล่ออกจากบ้านตระกูลฮ่อ เธอก็ไม่กล้าต่อกรด้วย

"ฉันได้ยินมาว่าคุณหญิงบ้านตระกูลฮ่อกำลังจะกลับมา ฉันกำลังหาทางเข้าใกล้เธอ ให้เธอไล่สือฮว่าออกมา"

คุณหญิงแห่งบ้านตระกูลฮ่ออยู่ต่างประเทศตลอด ความสัมพันธ์ระหว่างคุณหญิงคนนี้กับคุณท่านฮ่อไม่ค่อยดีนัก

ในช่วงปีแรกๆ คุณท่านฮ่อรู้สึกรังเกียจการแต่งงานครั้งนี้มาก แต่เนื่องจากที่บ้านบังคับ ในที่สุดเขาก็ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ทางบ้านจัดหามาให้

คุณหญิงืท่านตอนแรกก็มีเหตุผล แต่หลังจากเฉยเมยมาหลายสิบปี อารมณ์ก็รุนแรงขึ้นมาก แต่ถ้าคุณท่านชอบเธอก็ต้องเสียสละ

สำหรับหนิงหวางชิงนั้น นี่เป็นโอกาสที่ดี