นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 327

เดิมทีฉินหยู่คิดว่าหลังจากพูดสิ่งเหล่านี้ไปแล้ว ฮ่อฉวนสือจะลงโทษสือฮว่าทันที อย่างน้อยก็ต้องไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปถึงจะถูก

แต่เธอคุกเข่าอยู่นานและอีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไร

เธอเงยหน้าขึ้น พบว่าฮ่อฉวนสือกำลังถูขมับตัวเองเบา ๆ "ฮว่า ช่วยพยุงผมไปพักผ่อนหน่อย"

คนั้งนี้ที่ตื่นมาสมองนั้นเจ็บอย่างรุนแรง ดูเหมือนวิญญาณนั้นจะถูกกระแทกอย่างแรง

ใบหน้าของฉินหยู่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ สรุปว่าคนๆนี้ได้ยินสิ่งที่เธอพูดหรือเปล่า ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้!

"ท่านประธาน..."

เธอยังต้องการจะพูดอะไรต่อ แต่จู่ๆสายตาของอีกฝ่ายก็กวาดมาและแทงไปทั้งตัวเธอ

เธอรู้ว่าตัวเองทำเกินไปแล้ว ถึงยังไงสือฮว่าคุณหญิงในบ้านหลังนี้ เธอวิพากษ์วิจารณ์แบบนี้ ประธานนั้นก็ต้องโกรธอย่างแน่นอน

แต่คนๆนี้ไม่สามารถละทิ้งศักดิ์ศรีความเป็นผู้ชายเพียงเพราะเขาชอบสือฮว่า!

เธอกัดฟันอย่างลับๆ และมีแสงเย็นวาบเข้ามาในสายตาเมื่อเธอสือฮว่าที่ไปประคองเขาอย่างเชื่อฟัง

เธอปล่อยให้ประธานล้มลงแบบนี้ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เธออยากจะบอกเกี่ยวกับชีวิตที่เคยผ่านถิ่นทุรกันดารของสือฮว่าให้กับทุกคน! และบอกทุกคนด้วยว่าคนๆนี้ทำเรื่องเลวๆอะไรลับหลังท่านประธาน!

เธอต้องช่วยประธาน ไม่สามารถเห็นเขาถูกทำลายด้วยผู้หญิงคนหนึ่งได้!

สือฮว่าประคองฮ่อฉวนสือขึ้นชั้นบน ฮ่อฉวนสือดูเหมือนเหนื่อยมาก ครึ่งหนึ่งของร่างกายเขานั้นพิงอยู่บนตัวเธอ

หลังจากกลับไปที่ห้องนอน ฮ่อฉวนสือไม่ได้นอนอยู่บนเตียง แต่หรี่ตาและนั่งลงบนโซฟา "สิ่งที่ฉินหยู่พูดเป็นความจริงไหม？"

สือฮว่าอ้าปาก แต่พูดอะไรไม่ออก จึงทำได้เพียงพยักหน้า

"คุณคิดว่ามันเป็นผมหรือเปล่า？"

สือฮว่าลดสายตาลงและใบหน้าของเขาก็ซีดลงเล็กน้อย

ในท้องฮ่อฉวนสือรู้สึกปั่นป่วนอย่างมาก และบรรยากาศในห้องนี้ทำให้เขารู้สึกหดหู่

เขาเดินไปที่หน้าต่างและเปิดหน้าต่างออก จากนั้นถึงรู้สึกหายใจโล่งขึ้นมาเล็กน้อย

เขารู้ว่าสือฮว่าต้องมีความคิดในใจอยู่แล้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่พูดอะไรเลย คาดว่าน่าจะคิดทุกสิ่งต่อจากนี้ไว้แล้ว

เขาเม้มริมฝีปากพลางมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย "ผมไม่สามารถที่จะไม่สนใจมันเลยสักนิดได้จริงๆ พูดสิ่งที่คุณคิดเถอะ"

"สัญญาหย่าที่คุณลงนามทิ้งไว้ ฉันได้เซ็นมันไปแล้ว"

เสียงของสือฮว่านั้นแผ่วเบา บนริมฝีปากนั้นไม่มีสีเลือดใดๆ

รูม่านตาฮ่อฉวนสือหดลงอย่างรุนแรง เขาลืมเหตุการณ์นี้ไปได้อย่างไร

มีความเจ็บปวดผ่านเข้ามาในหัวใจของเขา ดวงตานั้นแดงก่ำ "สือฮว่า ครั้งนี้คุณไปตามหาผมด้วยตัวเองเลยหรือเปล่า？"

ถ้าเขาไปด้วยตัวเอง มันแสดงว่าในใจแธอยังมีเขาอยู่ใช่ไหม?

"เปล่า คืนนี้มีรถคันหนึ่งส่งคุณมาที่นี่ ฉันเดาว่าเป็นคนของฮ่อหมิง ฉันทำข้อตกลงกับเขา"

"ใช้ร่างกายคุณทำข้อตกลงกับเขางั้นเหรอ?"

จู่ๆ น้ำเสียงของเขาเย็นชาขึ้นมา และสิ่งที่พูดออกมาก็เหมือนกับมีดที่แหลมคมที่แทงเข้าหัวใจของสือฮว่า

อาการคลื่นไส้แบบนั้นเกิดขึ้นอีกแล้ว เธอเอามือปิดปากตัวเองพลางขมวดคิ้ว แล้วรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำทันที

ฮ่อฉวนสือมองดูเธออย่างเย็นชา เห็นเธอไปอ้วกบนอ่างล้างมือ มุมปากนั้นก็กระตุกโค้งงอ "อย่าบอกผมนะว่าคุณกำลังตั้งท้องลูกของฮ่อหมิง"

มือของสือฮว่าเริ่มสั่นและใบหน้าก็ดูแย่มาก

ตอนแรกที่หาฮ่อหมิงที่ปัญญาอ่อนกลับมา นั้น เธอไม่ได้ใช้ป้องกันใดๆจริง เพราะความปัญญาอ่อนของเขาส่งผลกระทบต่อเธอมากเกินไป ซึ่งในตอนนั้นเธอก็ลืมเรื่องอื่นไป

ในการพัวพันครั้งต่อมา ทั้งคู่ต่างก็ไม่มีการป้องกันใดๆ

ก่อนที่จะสงสัยเขา เธอมักจะคิดว่าเขาคือฮ่อฉวนสือมาตลอด ดังนั้นเมื่อตอนอยู่บนเตียง เธอก็ร่วมมือกับเขาเป็นอย่างมาก

ตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไป บนแก้มของเธอนั้นปวดร้อน และหัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรับไม่ได้

ฮ่อฉวนสือเติมน้ำลงในอ่างอาบน้ำจนเต็ม และผลักเธอเข้าไปด้วยการกระทำที่แข็งกระด้างเล็กน้อย "ล้างให้ดี"

สือฮว่านั่งอยู่ข้างใน โดยไม่กล้าส่งเสียง

"ปั๊ง!"

ประตูห้องน้ำถูกเขาปิดลง และเธอได้ยินเขาสั่งให้คนใช้เข้าไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอน ของทุกอย่างต้องเปลี่ยนใหม่ แม้แต่พื้นก็ต้องฆ่าเชื้อมากกว่าสิบครั้ง

เธอนั่งอยู่ในน้ำอุ่น แต่น้ำไม่สามารถทำให้ร่างกายเธออบอุ่นได้

ความหนาวเย็นแผ่ซ่านไปจากหัวใจของเธอ และเธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเป็นน้ำแข็ง

คนรับใช้ทั้งหมดได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพ ด้านนอกนั้นได้ถูกจัดเรียงใหม่ทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

ฮ่อฉวนสือนั่งบนโซฟาและยังคงถูขมับของตัวเองเป็นครั้งคราว

สิ่งที่เขาไม่รู้คือ ครั้งนี้คือฮ่อหมิงบังคับปิดกั้นตัวเองไว้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เขา(ฮ่อฉวนสือ)ถูกปลุกให้ตื่นขึ้น เดิมทีเขาควรจะหลับไปตลอดกาล และควรจะหายตัวไปอย่างหมดจด แต่เพราะสือฮว่าต้องการฮ่อฉวนสือ ดังนั้นฮ่อฉวนสือจึงจำเป็นต้องอยู่

ฮ่อหมิงรู้ว่าฮ่อฉวนสือเป็นตัวตนอีกด้านหนึ่งของตัวเอง แต่ฮ่อฉวนสือกลับคิดว่าฮ่อหมิงเป็นพี่ชายฝาแฝดของตัวเอง ดังนั้นจึงเกิดความเข้าใจผิด มันจึงถูกกำหนดให้เกิดขึ้น

ระหว่างทั้งสองคน ฮ่อหมิงเป็นผู้นำ เขาสามารถรับรู้ได้ว่าฮ่อฉวนสือจะตื่นเมื่อใด และรับรู้ได้ว่าตัวเองจะหลับไปเมื่อใด ดังนั้นก่อนจะกลายมาเป็นฮ่อฉวนสือ เขาจึงมีเวลามาจัดการเรื่องต่างๆก่อน

เขารู้ว่าฮ่อฉวนสือฉลาด ดังนั้นอย่างแรกเลยก็คือไม่ให้ฮ่อฉวนสือรู้ความลับนี้ด้วย ความลับนี้มีเพียงเขาที่กุมไว้ได้เท่านั้น!

ดังนั้นทุกครั้งที่บุคลิกภาพของฮ่อฉวนสือกำลังจะตื่นขึ้น เขาจึงจะต้องเปลี่ยนชุดเป็นฮ่อฉวนสือก่อน และต้องเปลี่ยนกลับเป็นผมสีดำ เพื่อไม่ให้ฮ่อฉวนสือเกิดความสงสัย

ในตอนแรกที่ค้นพบความลับนี้ครั้งแรก เขาไม่ได้ไปยืนยันกับฮ่อเหลาเป็นอย่างแรก แต่กลับบอกกับชายอีกคน

นั่นคือตัวแทนของเขา ถ้าใช้คำพูดของฮ่อเหลามาพูด มันคือความทรงจำของเขาที่ยังไม่ถูกแบ่งชั้น มันใช้ในการสร้างความสับสนให้กับสำนักงานใหญ่ของตระกูลฮ่อ

เขาไม่ได้เป็นที่ต้อนรับในสำนักงานใหญ่ตระกูลฮ่อ และอยู่ในจิงตูจึงยังคงเก็บความลับมาตลอด ดังนั้นเขาจึงมีเวลามากพอที่จะทำเรื่องต่างๆของตัวเอง

แม้ว่าเขาจะถูกอุ้มกลับมาจิงตู แต่เมื่ออายุได้ไม่กี่ขวบก็ได้ไปต่างประเทศด้วยอาการป่วยหนัก และไม่ได้กลับมาหลายปีแล้ว ดังนั้นทางจิงตูจึงมองเขาเหมือนคนป่วยคนหนึ่ง

อาจเป็นเพราะเหตุนี้ จึงไม่มีใครถามถึงตัวตนของเขาในระยะเวลาตลอดหลายปีที่ผ่านมา และไม่มีใครรู้ว่าฮ่อฉวนสือก็คือฮ่อหมิง

แม้ว่าความทรงจำของเขาจะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน แต่ตั้งแต่ที่เขารู้ว่าเขาและฮ่อฉวนสือเป็นคนๆเดียวกัน เขาจึงสามารถเข้าใจประเด็นสำคัญหลายอย่างได้

แต่เมื่อตอนที่เขายังไม่ได้พบกับสือฮว่า เขาไม่รู้ว่าการเปลี่ยนแปลงของเขาเกิดจากผู้หญิงคนหนึ่ง

เขาต้องการฆ่าบุคลิกที่เป็นฮ่อฉวนสือมาตลอดและครอบครองร่างกายนี้โดยสมบูรณ์ แต่คราวนี้ เขากลับเป็นคนเริ่มปลุกบุคลิกนี้ให้ตื่นขึ้นเอง

สำหรับฮ่อหมิงที่สมบูรณ์ก่อนหน้านี้นั้น ความรักคือการครอบงำและหล่อเลี้ยง แต่เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจบางสิ่งที่ลึกซึ้งกว่านั้น

ในตอนนี้ฮ่อฉวนสือนั้นไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี่ ดังนั้นความหึงหวงที่ควรกินยังต้องถูกกิน

เขานั่งอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน จากนั้นก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ

สือฮว่ายังคงนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่ได้ถอดออก และน้ำในอ่างอาบน้ำก็เย็นมาก

ฮ่อฉวนสือใส่น้ำอุ่นลงไปใหม่ และถูเจลอาบน้ำที่มือด้วยตัวเอง ราวกับว่าจะอาบน้ำให้เธอ

"ไม่มีประโยชน์ คุณจะล้างมันกี่ครั้งก็ไม่สะอาด"

ไม่มีแสงสว่างในดวงตาของสือฮว่า ทั้งคนนั้นอยู่ในสภาวะของที่ว่าหมดอาลัยตายอยาก