นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 346

เขาดื่มไวน์อย่างเงียบๆก่อนจะค่อยๆหลับตาลง

ซือรั่วเฉินรับโทรศัพท์และพยักหน้าให้ซิ่วหยู "คืนนี้พอแค่นี้แล้วกัน ฉวนสือดื่มไปเยอะ ดูเขาดีๆ"

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็ออกจากห้องไป

หลังจากขึ้นรถเขาก็เอนศีรษะลงบนเก้าอี้แล้ว "กลับบ้าน"

เขาดื่มไวน์ไปนิดหน่อยเลยรู้สึกไม่สบายท้อง

คนขับพยักหน้าและรีบขับรถไปทางบ้าน

ซือรั่วเฉินร่ำรวย แต่เขาต่างจากคนอื่น เขาไม่ชอบอยู่แต่ในวิลล่า อีกทั้งเขาก็โสดเลยชอบอยู่เป็นบ้านขนาดใหญ่ ดังนั้นชุมชนของเขาจึงเป็นชุมชนที่ร่ำรวย ไม่ไกลจากเฉียนสุ่ยวาน

คนขับที่เพิ่งขับรถมาได้ซักพักหนึ่งก็ถูกรถอีกคันมาสี โชคดีที่เขาหมุนพวงมาลัยได้ทัน ไม่เช่นนั้นคงชนไปแล้ว

ซือรั่วเฉินโน้มตัวไปข้างหน้า หน้าต่างรถฝั่งตรงข้ามก็ค่อยๆลดลงช้าๆ เผยให้เห็นใบหน้าของสือฮว่า

เธอลงจากรถแล้วมาเคาะที่หน้าต่าง

หนานสือบอกว่าฮ่อฉวนสือออกมา เธอเจอตำแหน่งเลยจะมารับ เธอต้องการคุยกับเขาดีๆ

ไม่คิดว่าพอมาถึง ก็ไปขูกรถชาวบ้านเพราะฟุ้งซ่าน อีกทั้งรถนี่ก็ดูราคาแพงด้วย

ซือรั่วเฉินจ้องไปที่ใบหน้านี้อย่างเหม่อลอยก่อนจะขมวดคิ้ว และไม่ลดกระจกรถลง

แต่ใบหน้าคนขับกลับเย็นชาแล้วเปิดประตู "คุณผู้หญิง เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?"

ฉือหัวสังเกตเห็นความเกลียดชังของอีกฝ่ายก็รีบหยิบนามบัตรออกมาอย่างรวดเร็ว "ขอโทษด้วยนะคะ เป็นความรับผิดชอบของฉันเอง ในนั้นมีเบอร์ฉันอยู่ ซ่อมเสร็จก็มาคิดที่ฉันได้เลยนะคะ"

คนขับเอื้อมมือออกไปรับและไม่คิดจะคุยกับเธออีก

ขณะที่เขาหันหลังกลับ สือฮว่าก็เห็นรอยสักที่คุ้นเคยบนคอของเขา เป็นงูเห่าที่ชูคอขึ้น

เธอแทบจะคว้าแขนเสื้อของอีกคนโดยไม่รู้ตัวและจ้องไปที่รอยนั้นอย่างเหม่อลอย

ฝีมือคนขับดีมาก พอโดนเธอจับก็ปัดมือเธอแล้วมองอย่างระแวดระวัง

สือฮว่ายกริมฝีปากยิ้ม และอายเกินกว่าจะให้คนเขาเอาคอเสื้อลง เลยพูดแค่เพียง "ขอโทษ" แล้วถึงขึ้นรถไป

คนขับกลับไปที่ตำแหน่งคนขับแล้ววางนามบัตรไว้ข้างๆ แต่กลับมีเสียงมาจากด้านหลังว่า "ส่งมาให้ฉัน"

คนขับชะงักแล้วคิดว่าทำไมคนๆนี้ถึงสนใจเรื่องแบบนี้กัน?

เขารีบยื่นนามบัตรให้

เมื่อซือรั่วเฉินเห็นชื่อด้านบนก็ยกยิ้ม "สือฮว่า น่าสนใจจริง"

คนขับไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงอะไร ก็เหยียบคันเร่งแล้วออกจากที่นี่

แต่สือฮว่าที่นั่งบนที่นั่งคนขับก็ไม่ได้ขยับ

เมื่อกี้เธอเห็นอย่างชัดเจนว่าคอของชายคนนี้มีรอยสักงูเห่า ในตำแหน่งเดียวกันทุกประการ

ผู้ชายที่มารับแม่ในตอนนั้น ก็มีสัญลักษณ์นี่ที่คอด้วย

เธอกัดริมฝีปาก เลี้ยวรถแล้วตัดสินใจตามไป

"นายน้อยซือครับ มีคนกำลังตามเรามา เป็นผู้หญิงคนเมื่อกี้ครับ"

คนขับพูดเสียงนิ่งด้วยใบหน้าที่ฉายแววไม่สบอารมณ์

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้