นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 368

"โจวกุยช่าน คุณหมายถึงการตายของสวี่ฉางอันอาจเกี่ยวข้องกับฮ่อฉวนสือใช่ไหม?"

จะเป็นไปได้ยังไง ฮ่อฉวนสือไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าสวี่ฉางอันและเขาก็ไม่ใช่คนแบบนั้น

โจวกุยช่านแค่นยิ้มและเหยียนมุมปากตรงราวกับมีด "ฉางอันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันต้องหาให้ได้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรกันแน่ สือฮว่า เธอควรจะอธิษฐานให้ฮ่อฉวนสือไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ดีกว่า ไม่อย่างนั้นเธอก็เป็นคนที่ฆ่าฉางอันเหมือนกัน"

สือฮว่าไม่ได้พูดอะไรและมองโจวกุยช่านจากไป

เธอขึ้นรถตัวเองและขับกลับเฉียนสุ่ยวาน

ฮ่อฉวนสือยังไม่กลับบ้าน เธอต้องถามอีกฝ่ายเรื่องวิดีโอนั่นให้ได้

ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น เธอจะไม่โกรธเลย แต่ผู้หญิงคนนั้นดันเป็นหมิงยวิ๋น

เธอนั่งบนโซฟาและรอจนถึงสามทุ่ม ฮ่อฉวนสือก็ยังไม่กลับมา

สือฮว่าขมวดคิ้วและโทรหาอีกฝ่าย แต่ก็ไม่มีคนรับ

อีกด้านหนึ่ง หมิงยวิ๋งนั่งตรงข้ามกับฮ่อฉวนสือยกยิ้มมุมปาก แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาขึ้นมา "สือฮว่าโทรมา คุณไม่รับเหรอ?"

ใบหน้าของฮ่อฉวนสือไร้อารมณ์ ใบหน้าทั้งหมดถูกซ่อนอยู่ในความมืด "เธอต้องการอะไร?"

เสียงของเขาเบาและเย็นชามาก ความหนาวเย็นจนเหมือนจะแช่แข็งคน

หมิงยวิ๋นเห็นว่าแสงกระพริบบนหน้าจอโทรศัพท์มืดลง เธอก็ยิ้มเมื่อรู้ว่าสือฮว่าคงยอมแพ้ที่จะโทรมาแล้ว

"คำขอของฉันง่ายมาก คุณหย่ากับสือฮว่า ฉวนสือ เรื่องอื่นฉันจะไม่บังคับคุณ แต่คุณต้องหย่ากับเธอ เข้าใจไหม?"

ดวงตาของฮ่อฉวนสือสั่นเล็กน้อย แต่สีหน้าของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง "คำขอแค่นี้เหรอ?"

หมิงยวิ๋นค่อยๆ เข้ามาใกล้ด้วยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้า "แน่นอนว่ามีมากกว่าหนึ่ง แต่ตามนิสัยคุณแล้ว ถ้าฉันขอร้องอีก คุณคงไม่นอมแน่ เพราะอย่างนั้นฉันเลยค่อยๆ ตอนนี้ฉันหวังแค่คุณหย่ากับสือฮว่าเท่านั้น คงไม่มากเกินไปหรอกมั้ง? ฉวนสือ พวกคุณแยกกันก็ใช่ว่าจะอยู่ไม่ได้นี่?

ฮ่อฉวนสือลุกขึ้นยืนและหยิบโทรศัพท์มือถือตัวเอง "ฉันจะหย่ากับเธอ"

หมิงหยุนไม่พูดอะไร เห็นได้ชัดว่าพอใจกับการตัดสินใจของเขามาก

เที่ยงคืน สือฮว่าก็ยังคงรอเข้ากลับมา

ได้ยินเสียงเครื่องยนต์มาจากชั้นล่าง เธอกฌถอนหายใจและรีบเดินไปที่ระเบียง

ฮ่อฉวนสือกลับมาแล้วจริงๆ อาจเป็นเพราะตอนกลางคืนอากาศเย็นลง เขาสวมเสื้อกันลมสีดำจนกลืนไปกับความมืด

สือฮว่ายกยิ้มและรออยู่ตรงระเบียงครู่หนึ่ง ประตูห้องนอนถูกเปิดออก และฮ่อฉวนสือก็เดินเข้ามา

เขาไม่เปิดโอกาสให้เธอพูด กอดเธอจากด้านหลังและกดจูบแน่น

สือฮว่าถูกดันติดกำแพง เพราะจูบของเขาเลยหอบเล็กน้อย

เขาจูบไปด้วยก็โอบเธอเดินไปที่เตียงไปด้วย และเสื้อผ้าก็กระจัดกระจายไปทั่วพื้น

เขาคลั่งไปแล้ว เขาติดเธอ กอบโกยจากเธอ ตื่นเต้นจนลืมทุกอย่าง

คืนนี้เขาก็ทั้งร้ายและร้อนแรง ปะทุราวกับน้ำท่วมฉับพลัน เข้าไปในโลกของเธออย่างอุกอาจแล้วเข้าไปอยู่ในเปลวไฟที่ลุกโชน

แก้มของสือฮว่าแดงและพูดอะไรไม่ออก ส่วนเรื่องวิดีโอนั่น เธอก็อยากถามเขามากมายแต่เขาก็ปิดปากเธอไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ

ฮ่อฉวนสือคืนนี้ไม่ใช่ฮ่อฉวนสือที่บริสุทธิ์และสูงส่งอีกต่อไป เขาเผยให้เห็นถึงความป่าเถื่อนและการฉกฉวย

จนถึงตีสาม สือฮว่าเหนื่อยจนหมดแรง แต่เขายังเต็มไปด้วยกำลัง

เธอหนีไม่พ้น ผลักไสไม่ได้ ได้แต่ปล่อยเขาทำไป

"ฮว่าเอ๋อร์ ฉันรักเธอ"

เขากระซิบข้างหูเธอ ไม่ว่าเธอจะได้ยินหรือไม่ก็ตาม "ฉันรักเธอ"

เขาจะพูดแบบนั้นทุกครั้งที่กดจูบ เสียงของเขาดูลึกซึ้ง แต่สือฮว่ากลัวฟังออกถึงความสิ้นหวัง

แต่เธอเหนื่อยเกินกว่าจะพูดออกมาได้ และหลับตาลง

เธอหลับฝันหวาน ในความฝันมีเธอและฮ่อฉวนสือ และยังมีลูกของพวกเขา แสงพระอาทิตย์ตกได้ตกกระทบบนตัวทั้งสามคนทุกอย่างดูสวยงามมาก

แต่เมื่อตื่นขึ้น ข้างหมอนกลับมีใบหย่านั่นที่ลงนามเอาไว้แล้ว

ทั้งคู่ได้ลงนามในใบหย่า ถ้าฮ่อฉวนสือเอาออกมาก็แสดงว่าจะหย่ากับเธอ

สือฮว่าลุกจากเตียงอย่างกระวนกระวายและต้องการถามอีกฝ่ายว่าหมายความว่าอย่างไรกันแน่ แต่คนรับใช้ก็เคาะประตู

"คุณสือคะ เก็บของของคุณเรียบร้อยแล้วนะคะ ท่านประธานบอกว่าคุณต้องออกจากเฉียนสุ่ยวานภายในสองวันค่ะ"

สือฮว่าชะงักและเกือบคิดว่าเธอได้ยินผิดไป

เมื่อคืนผู้ชายคนนั้นยังคงพูดรักกับเธอ แต่วันนี้เขากลับทำกับเธอแบบนี้

เธอแต่งตัวอย่างลำบากด้วยใบหน้าที่ซีด

เธอหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาเขา แต่ไม่มีใครรับสาย

นัยน์ตาของคนรับใช้เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ และถอนหายใจ "ท่านประธานประกาศว่าหย่ากับคุณแล้ว เขาไปต่างประเทศเมื่อเช้านี้และจะกลับมาในอีกประมาณสองวันค่ะ ก่อนที่เขาจะกลับมา คุณสือ คุณต้องออกไปน่ะค่ะ"

ไม่รับสายเธอ แถมไปต่างประเทศ ถือเป็นการตัดทางที่เธอต้องการจะถามเขา

สือฮว่ากัดริมฝีปาก มือของเธอสั่นเล็กน้อย

เธอไม่นึกไม่ฝันว่าตื่นมาแล้วต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วส่งข้อความถึงฮ่อฉวนสือ

——ฉันเห็นวิดีโอที่คุณจูบกับหมิงยวิ๋นแล้ว แต่ฉันเชื่อว่าคุณต้องมีอะไรแน่ แม้แต่ตอนนี้ที่ฉันเห็นใบหย่านั่นก็คิดว่าคุณต้องมีอะไรแน่ ฮ่อฉวนสือ ความสัมพันธ์ของเรา คุณเป็นคนเริ่ม ตอนแรกที่ฉันจะหย่าก็เป็นคุณที่รั้งไว้ โน้มน้าวไม่ให้ฉันไป แต่ตอนนี้กลับมาชวนฉันหย่างั้นสินะ

เธอนั่งลงบนเตียง รอคำตอบจากโทรศัพท์อย่างเงียบ ๆ

โทรศัพท์เขาสามารถโทรได้ แสดงว่าเขาต้องเห็นข้อความแล้ว

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทั้งสองคนก็ต้องเผชิญหน้ากันไม่ใช่เหรอ?

เพื่อเธอแล้วเขากล้าที่จะเล็งปืนไปที่คุณยายตระกูลฮ่อ กล้าเมินข้อสงสัยทั้งหมดที่อยู่รอบตัว แล้วทำไมต้องให้เธอไป?

บอกเหตุผลที่เถอะ เหตุผลที่ให้เธอไป

โทรศัพท์ดังขึ้น ร่างกายของสือฮว่าแข็งทื่อ ก้มมองข้อความนั่น มีเพียงสามคำเท่านั้น

——ไม่รักแล้ว

เป็นสามคำที่เป็นเหมือนฟ้าร้อง ฟาดลงหัวเธอจนสั่นสะท้าน

เธออยากจะร้องไห้อย่างอธิบายไม่ถูก ทั้งอยากหัวเราะ ไม่นานมานี้เขาเพิ่งพูดสาบานจะรักเธอ ตอนนี้กลัวบอกว่าไม่รักแล้ว

ตอนที่เขาบอกรักเธอ ไม่ยอมให้เธอไป แต่พอตอนไม่รักกลับรีบเร่งที่จะไล่เธอ

เหมือนเขาจะรักเธอเพียงช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น

สือฮว่าไม่คิดคิดถึงคำตอบอื่นของเขา และถ้าเขามีปัญหาจริง ไม่ว่ายังไงเธอก็จะรอ

แต่เขาบอกว่าไม่รักแล้วอย่างสบายๆ แล้วเธอจะเอาเหตุผลอะไรมาอยู่ล่ะ?

เชื่อมั่นในความจริงใจมาตลอด แต่ความจริงใจก็ได้เปลี่ยนไปแล้ว