นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 392

คนขับพยักหน้าเงียบๆ บางครั้งก็สงสัยว่าชายคนนี้คิดอะไรอยู่ ทำไมเขาถึงมาที่จิงตูกะทันหัน และทำไมถึงจะหาสือฮว่า

แต่ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของเขา

ซือรั่วเฉิน เอนหลัง ความคิดในใจของเขาสับสนเล็กน้อย

ด้วยความช่วยเหลือของเขา หมิงยวิ๋นซึ่งถูกขังอยู่ในความตายก็ถือว่ายังมีชีวิตอยู่

แต่ไม่ว่าเธอจะโทรหาสือฮว่าว่าอย่างไรก็ไม่มีใครับสาย

เธอไม่เชื่อในความชั่วร้ายและกดหมายเลขนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกกลับเปิดเผยตำแหน่งของตัวเองอีกครั้ง

เธอรู้มานานแล้วว่าหลังจากกลับมาที่จิงตูแล้ว เธอจะถูก ฮ่อแวนสือ ไล่ตาม แต่สิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็คืออีกฝ่ายนั้นไร้ความปราณีและไม่ยอมให้โอกาสเธอเลย ดังนั้นเธอจะถูกบังคับให้ตาย!

ยิ่งฮ่อฉวนสือไร้ความปรานีมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งไม่เต็มใจมากขึ้นเท่านั้น!

คนสองคนที่มาช่วยเธอนั้นมีฝีมือที่ดีมาก และคนฝีมือดีแบบนี้อยู่ในเมืองแห่งความบาปก็ถือยอดเยี่ยมแล้ว

เธอไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร สิ่งเดียวที่เธอเข้าใจคือถ้าต้องการอยู่รอด ก็ต้องพึ่งพาคนสองคนนี้

เธอถูกนำตัวให้วิ่งไปข้างหน้าด้วยความอับอาย ตามด้วยเสียงฝีเท้าที่ยุ่งเหยิง และผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ได้รับคำสั่งให้ไล่ตามเธอ

ชายสองคนได้รับบาดเจ็บสาหัสระหว่างทาง แต่โชคดีที่ทุกอย่างคาดเดาไม่ได้

"คุณหนูหมิง อย่าโทรหาสือฮว่าอีกเลย ทุกครั้งที่คุณโทรออก ตำแหน่งของคุณจะถูกเปิดเผย หากเดาไม่ผิด โทรศัพท์นั้นน่าจะอยู่ในมือฮ่อฉวนสือไม่ใช่สือฮว่า"

ใบหน้าของหมิงยวิ๋น เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง กัดฟันอย่างแน่

เธอต้องพบ สือฮว่าและบอกอีกฝ่ายว่าฮ่อฉวนสือ เป็นคนฆ่าสวี่ฉางอันเอง!

ด้วยความเหินห่างนี้ไม่เชื่อว่าสือฮว่าจะยังคงอยู่กับฮ่อฉวนสือ ต่อไปโดยไม่มีความขุ่นเคืองและอยู่ด้วยกันด้วยความรักได้อย่างไง

เธอต้องหาพันธมิตรให้ตัวเองสักคน

หมิงยวิ๋นหลับตาและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็นึกถึงฮ่อซือหนาน

หากร่วมมือกับฮ่อซือหนาน ในขณะนี้ อาจยังมีโอกาส

เธอมีข้อมูลติดต่อของ ฮ่อซือหนาน หลังจากที่เธอสะกดจิตสือฮซ่าเป็นครั้งที่สอง สือฮว่าบอกฮ่อซือหนานถึงที่อยู่ของ ฮ่อฉวนสือ ฮ่อซือหนานได้จัดการลอบสังหารซึ่งทำให้ ฮ่อฉวนสือถูกยิงแล้วตกลงไปในน้ำ

ถ้าเธอยังคงล่าช้าอยู่บางทีเธออาจจะถูกฆ่าโดย ฮ่อฉวนสือแล้วจริงๆ ด้วยมีความลับนี้ฮ่อซือหนาน คงยินดีที่จะร่วมมือกับเธอ

หมิงยวิ๋น แทบรอไม่ไหวที่จะโทรหาฮ่อซือหนาน

"คุณบอกว่าฮ่อฉวนสือยิงปืนฆ่าสวี่ฉางอัน?"

เสียงของฮ่อซือหนานจาง ๆ พร้อมถ้วยกาแฟอยู่ในมือ

คนอื่นๆ ไม่ได้อยู่ในจิงตู เขาเคยทำให้ฮ่อฉวนสือ ขุ่นเคืองอย่างสมบูรณ์แล้ว แม้ว่าเขาจะกลับไปจิงตูแล้วก็ตาามเขาก็ต้องแอบๆซ่อนๆ

และตอนนี้ผู้คนของ ฮ่อฉวนสือ กำลังไล่ตามที่อยู่ของหมิงยวิ๋นย่างจริงจัง แล้วเขาจะกลับไปตอนนี้ได้ยังไง ไม่ใช่หาเรื่องให้ตัวเองเหรอ?

นิ้วค่อย ๆ ลูบที่ขอบถ้วย "คุณแน่ใจหรือ"

"มีอะไรเท็จที่ฉันเห็นด้วยตาตัวเองหรือไม่ ฉันไม่เชื่อว่าหลังจากรู้ความจริงแล้ว สือฮว่าจะยังคงอยู่กับฮ่อฉวนสือ!"

ฮ่อซือหนาน ถอนหายใจเล็กน้อย ลูกพี่ลูกน้องที่น่าสงสารของเขาถูก ฮ่อฉวนสือ ยิงตายแล้ว

นี่มัน... คาดไม่ถึงจริงๆ

"สือฮว่าอยู่ในเฉียนสุ่ยวาน หากคุณต้องการเข้าไปใน เฉียนสุ่ยวาน ฉันสามารถช่วยคุณได้"

ตอนนี้เขายังมีถงเหยียนอยู่ในเฉียนสุ่ยวาน ตัวตนของถงเหยียนจะไม่มีใครสงสัย สามารถนำหมิงยวิ๋นเข้าไปได้

หมิงยวิ๋นถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

โชคดีที่ฉันทิ้งข้อมูลติดต่อของ ฮ่อซือหนานไว้ตั้งแต่แรก ไม่เช่นนั้นคราวนี้จะหมดหวังจริงๆ

ฮ่อฉวนสือ ในเมื่อนายไร้ปราณีจริงๆ อย่าโทษฉันที่โหดเหี้ยม

ในเฉียนสุ่ยวาน

สือฮว่า กำลังรอฮ่อฉวนสือ กลับบ้าน เธอนั่งบนม้านั่งหินที่ประตูและเฝ้าดูจนฟ้ามืด

ถงเหยียนอยู่ไม่ไกลจากเธอ และเมื่อเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น เธอจึงรีบเดินไปยังที่ที่ไม่มีใครอยู่และรับโทรศัพท์