นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 72

ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครรู้ว่าสือฮว่าไปตกลงอะไรกับพี่น้องฝาแฝดคู่นี้ พอออกจากที่นี้ก็กลับเฉียนสุ่ยวานทันที

อีกด้านหนึ่ง ทางโรงพยาบาล หลินเสี่ยวหม่านโดนทุกคนผลักลงบนเตียง เธอเพิ่งตื่นไม่นาน ก็ตัดหลอดเลือดแดงด้วยเศษแก้วจนเกือบช็อกจากการตกเลือดทำให้หลิวจิงซูทุกข์ใจมาก

ตอนนี้หมอกำลังพันแผลให้เธอ แต่เพราะเธอดิ้นแรงจนต้องกินยากล่อมประสาท

"เสี่ยวหม่าน ฉันรู้ว่าเธอเสียใจมามาก ฉันเข้าใจที่เธอเกลียดสือฮว่า ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่ปล่อยเขาไว้แน่"

หลังจากใช้เวลาหลายปีกับหลินเสี่ยวหม่าน หลิวจิงซูก็มองเธอเป็นหลานสาวคนหนึ่ง

น้ำตาหลินเสี่ยวหม่านค่อยๆไหลลง กัดริมฝีปากแน่นจนในที่สุดก็สงบลง

เพียงแค่ในมุมที่ไม่มีใครมองเห็นกลับมีร่องรอยแห่งชัยชนะปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วในดวงตาของเธอ

ถ้าจะเล่นก็ต้องเล่นใหญ่ เธอจะตายตั้งสองครั้ง ท่านหญิงไม่สงสัยถึงความบริสุทธิ์ของเธอแน่!

"ท่านหญิงคะ ท่านไม่โทษที่หนูชอบฮ่อฉวนสือเหรอคะ?"

หลิวจิงซูถอนหายใจ "นี่เป็นเรื่องเดียวที่ฉันไม่สามารถช่วยเธอได้ เก็บความรู้สึกที่เธอมีต่อฮ่อฉวนสือไว้ดีๆล่ะ ฉันจะไม่ปล่อยให้ สือฮว่าอยู่ที่บ้านตระกูลฮ่อหรอก แล้วก็ไม่ให้เธอเข้าด้วย คนที่จะคู่ควรกับฮ่อฉวนสือต้องเป็นคุณหนูที่มาจากสังคมชั้นสูง"

หลิวจิงซูค่อนข้างหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้

ผู้หญิงที่ได้ชนะเธอใรตอนนั้นมาจากครอบครัวที่ยากจน เมื่อเจออีกฝ่ายครั้งแรก เธอก็ไม่ระวังอะไร เพราะใครจะไปกล้าทำอะไรผู้หญิงชนชั้นสูงกันล่ะไม่ระแวดระวังมากเกินไปเป็นความหยิ่งผยองของการเป็นกุลสตรีในสังคมชั้นสูงใครจะทำให้ผู้หญิงต้องอับอายโดยไม่มีภูมิหลัง

ต่อมาเธอได้รู้ว่าเธอผิด ผิดอย่างมหันต์

เธอไม่ลังเลที่จะทิ้งความสุขทั้งหมดไปตลอดชีวิตเพียงเพื่อได้ล้างแค้นให้ผู้หญิงคนนั้น! แล้วก็เพื่อแก้แค้นผู้ชายที่เธอชอบด้วย!

ในช่วงสองสามปีแรก เธอต้องเสียใจอย่างแน่นอน หากไม่ใช่เพราะเธอจะตาย รวมกับความรักที่ท่านหญิงจากตระกูลฮ่อมีต่อเธอ คาดว่าทั้งสองคงทำลายอุปสรรคจนได้อยู่ด้วยกันและบางทีเธออาจจะได้แต่งงานไปแล้ว

แต่เธอไม่พอใจ! เธออยากอยู่กับเขาคนนั้นแล้วก็อยากบีบให้เธอคนนั้นออกนอกประเทศไปซะ

เธอคิดว่าเธอจะพึ่งพาความรู้สึกส่งไปให้อีกฝ่ายได้ แต่บางเรื่อง ไม่ใช่ของเธอยังไงก็จะไม่ใช่อยู่วันยันค่ำ

หลินเสี่ยวหม่านที่ได้ยินเธอพูดก็ขุ่นเคืองมากขึ้นไปอีก ท่านหญิงคนนี้ทำให้เธอมีความแค้นกับคนอื่นจนเกลียดผู้หญิงที่มีภูมิหลังที่ไม่คุ้นเคย

เธอกัดริมฝีปาก ไหล่ของเธอเริ่มสั่นอย่างช้าๆ "ท่านหญิงคะ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่สารภาพความรู้สึกของฉันกับฮ่อฉวนสือหรอกค่ะ"

หลิวจิงซูพยักหน้าพอใจกับความรู้ของเธอก่อนจะจับมือของเธอ

"ครั้งก่อนที่เธอหลอกฉัน ฉันอภัยให้ ยังไงเรื่องของความรู้สึกก็บังคับกันไม่ได้"

หลินเสี่ยวหม่านไม่ได้พูดอะไรและหรี่ตาลงอย่างรู้สึกผิด

การแสดงของเธอดีมากจนแม้แต่หลิวจิงซูก็ไม่เห็นความแค้นในสายตาของเธอ

"ท่านหญิงคะ ท่านไม่น่าช่วยหนูเลย หนูโดนสือฮว่าคุกคามมาหลายปี ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอยังกลายเป็นนายหญิงตระกูลฮ่ออีก แค่ชี้นิ้วก็ฆ่าหนูได้แล้ว ก็เหมือนกับที่ครั้งที่แล้วเธอแย่งไตที่ผู้หญิงจะบริจาคให้หนู หนูไม่มีโอกาสชนะเธอเลย ใช้ชีวิตน่าสมเพชแบบนี้ ตายไปซะยังจะดีกว่า"

"สือฮว่าทำเกินไปจริงๆ! แถมยังอัดเสียงมาขู่เธอด้วย! เสี่ยวหม่าน เธอรีบรักษาแผลก่อนนะ เรื่องของเขาฉันจะจัดการเอง"

มุมป่กหลินเสี่ยวหม่านกระตุกยิ้มเล็กน้อย ท่านหญิงเกลียดคำว่าบ้านต่ำต้อยอย่างมาก ใช้แรงหน่อยก็ทำให้เธอกลายเป็นคมมีดได้แล้ว

บ่ายวันรุ่งขึ้น ชายคนหนึ่งมาที่ห้องคนไข้ที่หลินเสี่ยวหม่านอยู่

เมื่อเห็นเขา ดวงตาของหลินเสี่ยวหม่านก็กระพริบเบาๆ "ทำไมคุณถึงมาที่นี่?"

นี่เป็นผู้ชายคนเดียวที่ชอบเธอ หลายปีมานี้ก็ยังไม่ยอมแพ้ที่จะสารภาพรักกับเธอ