นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 9

เธอถือกระเป๋าที่เพิ่งซื้อมาใหม่ไว้ในมือและเลิกคิ้วอย่างภาคภูมิใจ

"น้องสาวของเธอที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงโดนฉันตบหน้าเข้าให้ เหอะ กล้าแย่งกระเป๋าฉัน ไม่ดูสารรูป คิดว่าพี่แต่งเข้าบ้านตระกูลฮ่อแล้วจะทำอะไรก็ได้ ถ้าครั้งหน้าฉันเจอเธออีก ได้เห็นดีกันแน่!"

ที่แท้สือโม่ก็ดูถูกพี่ชายของเธอจนเธอโกรธมากเลยอดไม่ได้ที่จะลงมือ

สือฮว่าเลิกคิ้ว สือโม่เหรอ?

"สือฮว่า ฉันจะบอกอะไรเธอให้ ถ้าเธอไม่หย่ากับพี่ฉัน! ฉันจะส่งคนไปรังแกสือโม่ทุกวัน!"

ฮ่อฉินฉินพูดด้วยอย่างมาดร้ายแล้วถือกระเป๋าที่เพิ่งซื้อมาใหม่เข้าไปในห้องโถงอย่างมีความสุข

เธอเลยไม่สังเกตเห็นสือฮว่าที่กำลังเลิกคิ้วอยู่ข้างหลังเธอ

เธอเห็นด้วยกับคำพูดของฮ่อฉินฉินเป็นอย่างมาก สือโม่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง แถมยังเป็นเด็กที่มีจิตใจชั่วร้ายทั้งโง่ทั้งไม่ดี

ถางหรงนั่งบนโซฟา ย่นคิ้วเมื่อเห็นทั้งสองเดินตามกันมา

"ไปล้างเชื้อโรคซะ"

สือฮว่าหันหลังกลับและขึ้นไปที่ชั้นสอง จนถึงเวลาอาหารเย็นถึงลงมา

บ้านตระกูลสือ

ตั้งแต่กลับถึงบ้านในตอนบ่าย สือโม่ก็อารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นไปชั้นบน เครื่องสำอางทั้งหมดบนโต๊ะเครื่องแป้งก็ถูกเธอกวาดลงพื้น

ใบหน้าเธอยังคงทิ้งรอยนิ้วเอาไว้ จนใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความไม่พอใจ

"โม่โม่"

สิงเหมี่ยวเคาะประตูก่อนเข้ามาและเห็นฉากที่พื้น ไม่ได้กล่าวโทษอะไรแต่จับมือเธอไว้

"เขาเป็นผู้หญิงคนโตของตระกูลฮ่อ ลูกจะไปสู้กับเขาได้ยังไง อย่าน้อยใจไปเลยนะคะ ตอนนี้สือฮว่าก็แต่งเข้าบ้านตระกูลฮ่อแล้ว แม่ให้เขาจับคู่ลูกกับฮ่อซือหนานแล้วด้วย ถ้าลูกได้แต่งกับฮ่อซือหนาน ฮ่อฉินฉินก็อยู่ในกำมือลูกแล้ว"