ฮ่อฉวนสือคือประธานตี้เซิ่งแต่ไม่ได้สนใจคดีของตี้เซิ่ง
สำหรับเขามันแค่เรื่องเล็ก
ฝ่ายกฎหมายมีคดีน้อยมากและปกติมักจะสบายๆ ตราบใดที่คนในแผนกว่างก็จะหาเคสเพื่อเพิ่มคุณค่าให้ตัวเองเพื่อพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
แต่พอมีคดีฝ่ายกฎหมายจะเป็นแผนกที่ยุ่งที่สุดในบริษัท
สือฮว่าโชคดีจริงๆที่แผนกนี้งานยุ่ง ทุกคนกำลังเตรียมเอกสารสำหรับฟ้องคดีนี้ เกี่ยวกับคดีละเมิดเครื่องหมายการค้าในต่างประเทศ เลยจำเป็นต้องรีบไปต่างประเทศทันที และคาดว่าคืนนี้คงทั้งคืนที่ต้องจัดการเอกสารที่บริษัท
ทันทีที่เธอจากไป ฮ่อฉวนสือก็รู้สึกว่าตัวเองกินไม่ลง
ทั้งสองตามๆกันมาถึงบริษัท ช่วงนี้บรรยากาศในแผนกตึงเครียดมากและเจียงหยิงก็ส่งเอกสารหลายมากมายมาให้เธอ
ทุกคนเห็นความสามารถของสือฮว่า ครั้งนี้สือฮว่าจำเป็นต้องไปต่างประเทศ ทั้งหมดห้าคนและออกเดินทางพรุ่งนี้แต่เช้า คืนนี้ทั้งแผนกเลยต้องจัดระเบียบไฟล์เอกสารสำหรับที่ต้องใช้ตลอดทั้งคืน
อีกฝ่ายเตรียมพร้อมอย่างชัดเจนและต้องการที่จะโจมตีพวกเขาไม่ให้ทันตั้งตัว
ตอนเที่ยง ฮ่อฉวนสือได้ข่าวจากหนานสือว่าสือฮว่าแผนกกฎหมายกำลังจะไปต่างประเทศ
นี่เป็นครั้งแรกที่สือฮว่าเดินทางไกลตั้งแต่พวกเขาแต่งงานกัน
"ท่านประธานครับ ตี้เซิ่งได้กดดันสื่อที่แพร่ข่าวลือ คู่แข่งทางธุรกิจของท่านอาจเดาตัวตนของท่านได้ อันที่จริงท่านไม่จำเป็นต้อง..."
ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยตัวเองเพื่อเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ก็ได้ เห็นได้ชัดว่ามีทางออกที่ดีกว่าสำหรับเรื่องนี้
ฮ่อฉวนสือไม่ได้พูดอะไร เขาปกปิดตัวตนของเขา แต่ก็ขี้เกียจที่จะจัดการกับปัญหา ไม่ใช่ว่ากลัวปัญหาอะไร
"เก็บได้ไม่นานหรอก"
การเปิดเผยตัวตนของเขาเป็นเรื่องของเวลา คนอื่นในตระกูลฮ่อก็รู้แล้ว แม้แต่มู่หวั่นโจวก็เจอเขาแล้ว ตัวตนของเขาอาจไม่ใช่ความลับในชนชั้นสูง
หนานสือก้มหน้าลง คิดว่าท่านประธานกำลังแก้ตัวสำหรับแรงกระตุ้นของเขา ในที่สุดตัวเขาก็ได้รับความนิยม
เขาเม้มริมฝีปาก ความสัมพันธ์ระหว่างท่านประธานกับคุณสือช่วงนี้เหมือนจะไม่ค่อยดีนัก
"ท่านประธาน ถ้าท่านอยากรู้ว่าคุณสือชอบท่านหรือเปล่า ลองติดต่อกับผู้หญิงคนอื่นดูสิครับ"
เขาเสี่ยงตายเพื่อแนะนำวิธีนี้ แต่ไม่คิดว่าคิ้วที่ขมวดของฮ่อฉวนสือจะคลายออก
ในตอนเย็น งานของฮ่อฉวนสือก็สิ้นสุดแล้ว คิดถึงคืนนี้สือฮว่าจะต้องอยู่ที่บริษัท เขาลุกขึ้นยืนแต่แล้วก็นั่งลงช้าๆ
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง เขาก็ลุกขึ้นยืนอีกและบังคับตัวเองไม่ให้คิดถึงเรื่องพวกนี้
กลับมาถึงเฉียนสุ่ยวาน คนรับใช้ได้เตรียมอาหารเย็นไว้แล้ว หลังจากกินไปไม่กี่คำก็รู้สึกว่าบ้านมันว่างเปล่า
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาเลื่อนดูไปมาก่อนสุดท้ายจะวางมันลง
สือฮว่ายังคงยุ่งอยู่ที่บริษัท และคงจะลืมเรื่องผู้ชายคนนี้ไปแล้ว
จนถึงเวลาเที่ยงคืน เธอก็เพิ่งเตรียมข้อมูลทั้งหมดเสร็จ
"ลำลากทุกคนแล้ว ไปทานมื้อดึกก่อนเถอะแล้วค่อยมาทำทีหลัง"
เจียงหยิงออกมาจากห้องทำงานตัวเองก่อนจะอ้าปากหาว ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า
พูดถึงอาหารมื้อดึก ทุกคนก็เริ่มมีกำลังใจ ทำงานมาทั้งวัน ทั้งเหนื่อยทั้งหิว
เจียงหยิงขับรถพาทุกคนไปยังที่ที่จะทานอาหารมื้อดึก กินคือเครื่องเคียงเบาๆ และไม่อนุญาตให้ดื่มแอลกอฮอล์ ยังไงก็ยังมีการต่อสู้ที่ยากลำบากต้องทำ
"มา มา ชนแก้ม อีกเดี๋ยวกลับไปจัดการข้อมูลอีกหน่อย พรุ่งนี้เช้ากลับบ้านล้างเนื้อล้างตัวแล้วรีบไปที่สนามบิน ลำบากแล้ว"
เจียงหยิงยกแก้วขึ้นและคนอื่นก็ยกแก้วขึ้นด้วย
มุมปากสือฮว่าโค้งงอ ความรู้สึกในการกินอาหารกับกลุ่มชนชั้นสูงน่าทึ่งมาก ถึงแม้ว่าคนอื่นๆจะยังไม่ยอมรับเธอมากนัก
กินไปครึ่งหนึ่ง เธอก็รู้สึกง่วงมาก หัวก็ปวดอีก ทำได้แค่ลุกไปล้างมือขณะที่วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ
ทันทีที่เธอจากไป โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฝูงชนที่ส่งเสียงดังก็เงียบไปชั่วขณะ ทุกคนมองไปที่โทรศัพท์ของสือฮว่า และตัวอักษรขนาดใหญ่สองตัวก็ส่องแสงวาบเข้ามา——สามี
"สือฮว่าเหมือนจะแต่งงานแล้วจริงๆ โปรไฟล์ที่เข้ามาตอนแรกห็บอกว่าแต่งงานแล้วด้วย"
"สามีของเธอเป็นใครกันนะ? น่าสงสัยจริง"
"น่าจะเป็นระดับสูงของบริษัทล่ะมั้ง? ไม่อย่างนั้นผู้จัดการเจียงคงไม่โดนไล่..."
เมื่อเจียงหยิงที่ได้ยินว่ามีคนคุยเรื่องอดีตของเธอกับสือฮว่า คิ้วของเธอก็ขมวดแน่น "เรื่องของคุณสือ ไม่ใช่เรื่องที่เราสามารถถามได้ รักษาหน้าที่ของคุณและระวังความอยากรู้อยากเห็นนั่นด้วย"
จากนั้นทันทีที่เธอพูดจบ ผู้หญิงที่นั่งด้านข้างก็รับโทรศัพท์อถมยังเปิดลำโพง
ผู้หญิงคนนี้มีชื่อว่ายวี๋ม่าน เป็นคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ช่วงนี้ ช้ากว่าสือฮว่านิดหน่อย เมื่อเธอเข้ามา สือฮว่าก็ไม่ได้มาทำงานพอดี สือฮว่าเลยไม่ได้สนใจอีกฝ่ายมากนัก ยังไงเธออยู่ในบริษัทก็ไม่ได้มีเพื่อน ยกเว้นเจียงหยิงที่เธอสามารถไว้วางใจได้ คนอื่นก็เหมือนอากาศ
ยวี๋ม่านเป็นนักเรียนที่ประสบสำเร็จสูง จบการศึกษาจากมหาลัยชั้นนำในต่างประเทศ หน้าตาอ่อนโยนนุ่มนวล ดังนั้นในวันที่เธอเข้ามา เพื่อนร่วมงานชายในแผนกเกือบทั้งหมดก็จะเข้าใกล้
ถ้าสือฮว่าเป็นลูกพลัมแช่แข็งในภูเขาน้ำแข็ง ยวี๋ม่านก็เป็นดอกบัวสีขาวขนาดเล็ก แววตาที่ไร้เดียงสามักจะเต็มไปด้วยความอ่อนแอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้