องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 461

อวิ๋นหลัวฉวนอยากจะร้องไห้ เมื่อนึกถึงว่าหนานกงเหยี่ยนพยายามทำเรื่องนั้นอย่างขยันขันแข็งทุกคืนและบอกว่าอยากมีลูกกับนางเร็วๆ นางก็รู้สึกถึงความไม่ยุติธรรมขึ้นมา ไม่ใช่ความไม่ยุติธรรมสำหรับนาง แต่เป็นความไม่ยุติธรรมต่อหนานกงเหยี่ยน

พยายามตั้งมากมายขนาดนั้นแต่ก็เปล่าประโยชน์

อ๋องตวนผละออกจากอวิ๋นหลัวฉวนและเช็ดน้ำตาให้นาง จากนั้นจึงหันไปมองฉีเฟยอวิ๋น “ท่านว่าต่อเถอะ”

“ส่วนผสมของดอกมะเขือม่วงเป็นยาคุมกำเนิด แต่ต้องนำดอกมะเขือม่วงไปตากแห้งก่อน จากนั้นจึงนำมาบดจนเป็นผงและกินพร้อมกับเหล้าเหลืองจึงจะได้ผล และต้องเริ่มกินหลังคลอดวันละครั้งเป็นเวลาติดต่อกันเจ็ดวัน (เหล้าเหลืองคือเหล้าชนิดหนึ่งของจีน)

ท่านอ๋องตวน ท่านเข้าใจที่ข้าพูดใช่หรือไม่”

สีหน้าของอ๋องตวนดูแย่ยิ่งกว่าเดิม “นั่นก็คือจะขาดยานี้ไม่ได้ จะต้องกินทุกๆ เดือน คนพวกนั้นก็แค่รอดูว่าเมื่อไหร่ที่จะต้องให้ฉวนเอ๋อร์เริ่มกินยา ที่เร็วที่สุดก็คือตอนที่ฉวนเอ๋อร์แท้งบุตร จากนั้นจึงให้ฉวนเอ๋อร์กินยา...”

“เป็นไปไม่ได้ ตอนที่พระชายาตวนแท้งบุตรนางอยู่ในจวนแม่ทัพ ถึงแม้ว่าข้าจะไม่ได้อยู่ด้วยทุกวัน...” ฉีเฟยอวิ๋นเริ่มไม่แน่ใจ

“หรือไม่ก็อาจจะมีคนแฝงตัวเข้าไปในจวนแม่ทัพ” ฉีเฟยอวิ๋นคิดว่ายังพอจะมีโอกาสเป็นไปได้

อ๋องตวนส่ายหน้า “ไม่ใช่ที่จวนแม่ทัพ น่าจะเป็นช่วงที่ท่านหมดสติไปมากกว่า เวลานั้นฉวนเอ๋อร์กับข้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน

ข้ากับฉวนเอ๋อร์...”

อ๋องตวนทำเหมือนกำลังครุ่นคิด “ถ้ายาของเขาได้ผล ที่จวนแม่ทัพก็น่าสงสัยจริงๆ”

ฉีเฟยอวิ๋นลุกขึ้นเดินไปยืนตรงหน้าอวิ๋นหลัวฉวน จากนั้นจึงตรวจร่างกายของนางอีกครั้งและพบว่าภายในร่างกายมีปริมาณยาเข้มข้น นั่นหมายความว่านางได้รับยานี้มานานแล้ว

ฉีเฟยอวิ๋นละมือและเดินไปมาอยู่ในห้อง นางชูมือขึ้นและนับนิ้ว อ๋องตวนมีสีหน้าอึมครึม “ท่านรักษาโรคหรือทำนายดวงรึ”

ฉีเฟยอวิ๋นมองอ๋องตวนอย่างไม่สบอารมณ์ “ไม่อยากเห็นก็ไม่ต้องมอง!”

อ๋องตวนหุบปากทันที เพราะอาการป่วยของอวิ๋นหลัวฉวน เขาจึงไม่กล้าไปยั่วให้ฉีเฟยอวิ๋นโกรธ ด้วยความที่กินยามานานเกินไปแล้ว เขาจึงกลัวว่ามันจะส่งผลกระทบต่อร่างกายของอวิ๋นหลัวฉวน

ฉีเฟยอวิ๋นวางมือลง “ที่ข้าคิดได้ มีเพียงคนเดียวเท่านั้น”

“ใครรึ”

อวิ๋นหลัวฉวนมีสีหน้าประหลาดใจ แต่อ๋องตวนกับอ๋องเย่กลับไม่พูดอะไร

อวิ๋นหลัวฉวนหันไปมองทุกคน ทันใดนั้นก็เอ่ยอย่างตกตะลึงว่า “แม่นมเว่ยหรือ”

ฉีเฟยอวิ๋นกับหนานกงเย่ไม่พูดอะไรเลย ในขณะที่สีหน้าของอ๋องตวนเต็มไปด้วยความเยียบเย็น

อวิ๋นหลัวฉวนกล่าวว่า “ตอนที่ข้าแท้งก็มีแม่นมกับตงเอ๋อร์ที่มาคอยดูแล แต่ตงเอ๋อร์ไม่มีทางทำร้ายข้า นอกจากนี้ตงเอ๋อร์ยังถูกท่านอ๋องพาตัวไปจากข้าช่วงหนึ่งจนข้ากับตงเอ๋อร์ไม่ได้ติดต่อกัน แต่แม่นมเว่ยนั้นคอยอยู่เคียงข้างข้าตลอด

อาหารการกินของข้าล้วนเป็นสิ่งที่แม่นมเว่ยคอยจัดการให้ นางให้ข้ากินอะไรข้าก็กินอย่างนั้น”

“แล้วเหล้าเหลืองล่ะ ดอกมะเขือม่วงมีผลในการคุมกำเนิด แต่ถ้าไม่มีเหล้าเหลืองก็จะไม่ได้ผล” ฉีเฟยอวิ๋นถาม

“ข้าจำไม่ได้ว่ามีเหล้าเหลืองหรือไม่ แต่แม่นมเคยให้ข้าดื่มน้ำซุปอุ่นร่างกาย นางบอกว่าถ้าอยากหายเร็วๆ จะต้องดื่มน้ำซุปอุ่นๆ เสียหน่อย น้ำซุปนั่นเป็นสีเหลือง มีขิงหั่นแว่นในนั้น ข้าถามว่าคืออะไร แม่นมบอกว่าเป็นซุปขิง ช่วงไม่กี่เดือนมานี้ข้าดื่มตลอด นางบอกว่าจะต้องดื่มทุกเดือน และยังบอกด้วยว่าเสด็จแม่มอบหมายให้ทำเป็นพิเศษ ข้างจึงไม่ได้ถามอะไร”

“เช่นนั้นก็ใช่แล้วละ เหล้าเหลืองเป็นเครื่องดื่มสีเหลือง และขิงหั่นแว่นจะทำให้รสชาติของซุปมีกลิ่นฉุนจนกลบกลิ่นของเหล้า แต่หากพระชายาตวนถามว่าเหตุใดจึงมีกลิ่นของเหล้า แม่นมเว่ยจะต้องตอบว่าเพราะเป็นซุปอบอุ่นร่างกาย ย่อมมีเครื่องดื่มอุ่นๆ ผสมอยู่เป็นธรรมดา สำหรับใบสั่งยาของหมอหลวง แม่นมเว่ยจะตอบอย่างขอไปทีว่าไม่ได้รู้อย่างละเอียด”

“เป็นอย่างที่ว่านั่นละ” อวิ๋นหลัวฉวนจำได้

ฉีเฟยอวิ๋นหันกลับมา “ดูเหมือนแม่นมเว่ยจะถูกใครบางคนใช้อำนาจคุกคาม เรื่องนี้ต้องเข้าวังจึงจะดี แต่จะทำให้พระพันปีและฝ่าบาทตกพระทัยไม่ได้ หวังว่าจะช่วยปกป้องชีวิตแม่นมเว่ยได้ นางเป็นคนที่จะชี้ตัวผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังได้ดีที่สุด ถ้าบอกไม่ได้ก็ช่างปะไร

จงชินเป็นคนเด็ดเดี่ยว แม่นมเว่ยเป็นคนเก่าแก่ที่อยู่ข้างกายพระมเหสีหวา เป็นไปไม่ได้ที่จะทำร้ายคนโดยไม่มีเหตุผล มันจะต้องเป็นเพราะอะไรบางอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้อย่างน้อยเราก็รู้แล้วว่าจงชินอ๋องเป็นคนของจงชิน นอกจากนี้หมอประจำจวนของเขาก็น่าสงสัยมากเช่นกัน”

อ๋องตวนยืนขึ้น “ข้าจะเข้าวัง พวกท่านก็มาด้วยเถิด”

“ท่านอ๋องตวน เรื่องของแม่นมเว่ยข้าว่าปล่อยไปสักพักก่อนดีกว่า จะได้ไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นด้วย” ฉีเฟยอวิ๋นออกไปขวางไว้

“แล้วฉวนเอ๋อร์ล่ะ” อ๋องตวนเป็นกังวล!

“ขอเพียงแค่เดือนต่อไปไม่ได้กินยาพิษนี้ ร่างกายจะค่อยๆ ฟื้นตัวขึ้นเอง ส่วนเรื่องการให้กำเนิดบุตรก็ไม่ต้องห่วง อนาคตยังอีกยาวไกล ยังไม่ต้องรีบร้อน แต่ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆ จะต้องไม่บอกให้ผู้ใดรู้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครมาวางแผนทำร้ายได้

ข้าคิดว่าจงชินอ๋องมีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียวนั่นก็คือการแยกท่านออกจากพระชายาตวน ถ้าเช่นนั้นเราซ้อนแผนจะไม่ดีกว่าหรือ หย่ากับพระชายาตวนเพื่อทำให้พวกเขาคิดว่าพวกเขาทำสำเร็จ...”