องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 528

มองประตูห้องขังที่ปิดสนิทแน่นเรียบร้อยแล้ว ฉีเฟยอวิ๋นเลยเดินไปนั่งลง

หวังฮวายเต๋อชำเลืองมองเธอ ยังคิดว่าเธอคงจะต้องการกล่าวพูดอะไร ผลสรุปคือเธอนั่งโดยที่ไม่กล่าวอะไรออกมาเลย

ราชครูจวินมองอยู่ด้านนอกห้องขัง มองแล้วสักพักหนึ่งก็รอจนหมดความอดทน จากนั้นจึงหมุนตัวเดินออกไปทางด้านนอก

อาอวี่เห็นราชครูจวินออกมาเพียงลำพัง เลยรีบเดินเข้าไปไตร่ถามว่า“ราชครูจวิน พระชายาเย่เล่าขอรับ?”

อาอวี่เกิดความเป็นห่วงกังวลใจ เหตุใดเมื่อตอนเข้าไปเป็นสอง ตอนออกมากลับกลายเป็นลำพังผู้เดียว ไม่ใช่ว่าขังคนไว้ด้านในแล้วหรือนี่?

ราชครูจวินมองอาอวี่ด้วยสายตาหยามเหยียด กล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ตอนที่ข้ามาเห็นอยู่ชัดเจนว่ามาเพียงลำพัง เจ้าเห็นข้าเอาคนมาอีกคนด้วยตอนไหนหรือ ยิ่งไปกว่านั้นเป็นพระชายาเย่นายของเจ้าด้วยหรือ?”

“ห๊ะ?”อาอวี่ชะงักงัน ได้สติกลับมาเลยกล่าวว่า“การล้อเล่นของราชครูจวินครั้งนี้หยอกล้อซะยิ่งใหญ่เชียว เห็นอย่างชัดเจนว่าพระชายาเย่เข้าไปพร้อมกับท่าน ระหว่างเดินทางมานี้ได้นั่งรถม้าของราชครูจวินตลอดการเดินทางด้วย เหตุใดถึงกล่าวว่าไม่ได้มาด้วยกันเสียแล้วหรือขอรับ?”

ราชครูจวินกวาดสายตามองอาอวี่อย่างเรียบเฉย จากนั้นกล่าวขึ้นว่า “ข้าบอกว่าไม่มีก็คือไม่มี ข้ายังจะสามารถหลอกเจ้าได้หรือ”

“ราชครูจวิน นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่นนะขอรับ เห็นชัดเจนว่าพระชายาเย่ร่วมเดินทางมากับท่าน แต่ทว่าท่านกลับกล่าวว่าไม่พบเจอ เรื่องนี้หากว่าท่านอ๋องทราบแล้วแน่นอนว่าไม่มีทางยินยอมลดละ”อาอวี่กล่าวด้วยสีหน้าอึมครึมเหี้ยมโหด. แน่นอนว่าราชครูจวินไม่สนใจเขา เดินอ้อมแล้วจากไป อาอวี่ขวางทางราชครูจวินไว้ ราชครูจวินสีหน้าอึมครึม เงยหน้าขึ้นมองอาอวี่

“เจ้าเป็นเพียงองครักษ์กระจอกงอกง่อยของจวนอ๋องเย่ผู้หนึ่ง กล้าที่จะมาขวางทางข้า ข้าจะต้องไปกราบทูลฝ่าบาท แม้แต่ชีวิตน้อยๆของเจ้า จวนอ๋องเย่ของเจ้าก็ไม่สามารถหนีพ้นความรับผิดชอบนี้ได้ “ราชครูจวินกำกำปั้นขึ้นสองด้านวางแนบข้างหู แสดงให้เห็นถึงความเคารพนับถือฝ่าบาท

อาอวี่สีหน้าดูไม่ได้ไปชั่วพริบตาเดียว เขาหันไปมองที่คุก นึกได้เวลาไม่ใช่เวลาที่จะมุทะลุบุ่มบ่าม ต้องช่วยพระชายาออกมาถึงจะถูกต้อง!

“ได้ เชิญท่านราชครูจวินขอรับ เรื่องนี้ไม่มีทางผ่านไปเยี่ยงหรอก ข้าจะกราบทูลรายงานแก่ท่านอ๋อง เพื่อไปพบราชครูและทวงคืนพระชายา”

ราชครูจวินมองอาอวี่ที่ท่าทางเหี้ยมโหด จากนั้นก็เดินไป

อาอวี่เห็นราชครูจวินเดินไปแล้วจึงต้องการเข้าไปในคุก แต่คนที่เฝ้าคุกได้รั้งอาอวี่ไว้”

“คุกเป็นสถานที่สำคัญ เจ้าอยากจะถลันพุ่งเข้าไปก็เข้าได้เลยที่ไหนกัน ถอยออกไป ไม่อย่างนั้นข้าจะจับเจ้าเข้าไป”

อาอวี่สับสนวุ่นวายใจ พอได้ยินว่าจะจับเขาเข้าไป เลยส่งเสียงเอะอะโวยวายขึ้นว่า“ได้ เช่นนั้นก็จับข้าเข้าไปเลย ข้าอยากจะรู้นักว่าพวกเจ้าใครมันจะรับผิดชอบได้”

อาอวี่ส่งเสียงดังโวยวายพร้อมกับหันพุ่งกระโจนเข้าไปในคุก พอผู้คุมเห็นอาอวี่ต้องการพุ่งทะยานเข้าไป จึงได้รีบเรียกคนมา จับอาอวี่ไว้

อาอวี่ไม่ได้ทำการต้อต้าน เขาต้องการเข้าไปดูพระชายาเย่ ผลสรุปอาอวี่ถูกจับเข้าไปขังอยู่ฝั่งตรงข้ามกับคุกที่ฉีเฟยอวิ๋นอยู่

ระหว่างทางเข้าไปอาอวี่เสียงดังลั่นเรียกฉีเฟยอวิ๋น เขาอยากจะมั่นใจว่าฉีเฟยอวิ๋นอยู่ตรงสถานที่ไหน ฉีเฟยอวิ๋นได้ยินเสียงเรียกของอาอวี่ยังนึกว่าเขาเข้ามาเพื่อต้องการพาเธอออกไป เธอลุกขึ้นแล้วมองไปดูถึงได้รู้ว่าอาอวี่ถูกจับเข้ามา

เห็นอาอวี่แล้วเธอรู้สึกห่อเหี่ยวใจ ความสามารถที่จะทำให้งานสำเร็จนั้นมีไม่พอ แต่ความสามารถที่จะทำลายงานนั้นมีอยู่เหลือเฟือเสียจริงๆเลย อย่างนี้ก็สามารถถูกจับเข้ามาได้

ต่อให้ไม่สามารถทลายคุกเข้ามาช่วยเธอได้ ไม่ว่าอย่างไรยังสามารถกลับไปรายงานท่านอ๋องได้นิ

ตอนนี้เป็นอย่างนี้นับว่าเป็นอะไรเกิดสิ่งใดขึ้นหรือ?

ฉีเฟยอวิ๋นมองอาอวี่ด้วยความห่อเหี่ยวใจ เธอเกียจคร้านที่จะกล่าวพูดคุยกับอาอวี่ สีหน้าเต็มไปด้วยความเหยียดหยามดูไม่ได้เลย

เป็นอย่างนี้เกรงว่าจะไม่ได้เมียหรอก นอกจากหญิงผู้นั้นจะตาลาย ถึงได้เอาเขา

อาอวี่เห็นฉีเฟยอวิ๋นรู้สึกตื่นเต้นเหลือล้น รีบดินริ้นขัดขืนต้องการไปหาฉีเฟยอวิ๋น จากนั้นกล่าวว่า “พระชายา พระชายาเป็นอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ ไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

ฉีเฟยอวิ๋นผ่อนลมหายใจอย่างแผ่วเบา อีกนิดหนึ่งก็ถูกอาอวี่ทำให้โมโหจะแย่แล้ว

“ข้าสบายดีมาก ยังไม่ถูกเจ้าทำให้โมโหจนตายหรอก!”