(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 907

ตอนที่ 907 รักตราบนิรันดร์ (7)

คืนนี้ ณ ตอนนี้ ผู้ชมทั้งหมดแปดหมื่นสามพันคนที่อยู่ภายในสนามกีฬาโอลิมปิกแห่งนี้ ได้สัมผัสประสบการณ์การเดินทางของความดีใจ ประทับใจ ตื่นเต้น และอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจากไป

ดีใจที่ลู่เฉิน ถานหง หลิวกั่งเซิง และเลี่ยวเจี่ยตัวพ่อแห่งวงการร้องเพลงร่วมกัน ทำให้ทุกคนได้เห็นการถือกำเนิดขึ้นของวงซูเปอร์แบนด์…วงดนตรีระดับราชาเป็นที่ประจักษ์แก่สายตา ประทับใจผลงานเพลงใหม่ ‘วีรบุรุษแท้จริง’ เพลงให้กำลังใจที่ทำให้เลือดสูบฉีดพลุ่งพล่านบทเพลงนี้ และอาลัยอาวรณ์ไม่อยากให้พี่ใหญ่ทั้งสามคนนี้ลงจากเวที

มีความเป็นไปได้สูงที่จะมีเพียงครั้งนี้ครั้งเดียว ฉากที่เหมือนกันจะไม่มีการเล่นซ้ำอีก!

ถึงแม้ผู้ชมและแฟนคลับทุกคนจะพยายามเรียกร้อง อยากให้พวกเขากลับมาบนเวทีอีกครั้ง แต่ก็น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง

และคอนเสิร์ตเดี่ยวของลู่เฉินก็ดำเนินต่อไป

สำหรับพวกผู้ชมแล้ว เวลาผ่านไปเร็วเกินไป ลู่เฉินพาพวกเขาย้อนเวลากลับไปบนเส้นทางดนตรีของตนเองจากเพลงบัลลาดถึงเพลงซอฟต์ร็อกจนมาถึงเพลงรัก สุดท้ายก็จบที่เพลงสไตล์จีน ภายในเวลาสามชั่วโมงกว่า เขาขับขานผลงานเพลงไปแล้วยี่สิบเก้าเพลง!

โดยทั่วไปแล้ว คอนเสิร์ตแต่ละรอบจะใช้เวลาประมาณสามถึงสี่ชั่วโมง ใช้เพลงประมาณสามสิบเพลง

ผลงานเหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากอัลบั้มทั้งสามชุดของลู่เฉิน…‘เธอผู้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน’ ‘เส้นทางธรรมดา’และ ‘ลู่เฉิน’ ผลงานเพลงใหม่มีทั้งหมดสองเพลง และลู่เฉินก็เป็นคนแต่งเนื้อร้องและทำนองเองทั้งหมด ครอบคลุมผลงานคลาสสิคทั้งหมดของเขา ทำให้เหล่าแฟนเพลงดื่มด่ำไปกับงานดนตรีอันแสนโอชะ

ทว่าคอนเสิร์ตครั้งนี้ก็เดินทางมาถึงช่วงสุดท้ายแล้ว

ลู่เฉินเปลี่ยนเสื้อผ้าไปแล้วสามชุด เสียงเริ่มแหบแล้ว เขาร้องทุกผลงานเพลงอย่างตั้งใจและจริงจัง ทำให้เขาใช้พลังกายและอารมณ์ไปเยอะพอสมควร แต่ยังคงยืนหยัดมีจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอยู่เสมอ

“เพลงต่อไป…”

ลู่เฉินจับไมค์แล้วเอ่ยพูดเสียงหนักว่า “มีความพิเศษนิดหน่อย เพราะมันไม่ได้มอบให้พวกคุณ แต่มอบให้กับคนที่ผมรักที่สุดครับ!”

เขายังพูดไม่ทันจบ ก็มีแฟนคลับตะโกนขึ้นมาทันที “เฉินเฟยเอ๋อร์!”

คนที่รักที่สุดของลู่เฉินนอกจากเฉินเฟยเอ๋อร์แล้วยังจะมีใครอีก หรือว่าเขาจะสารภาพรักต่อหน้าผู้ชม วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์เชียวนะ!

ตอนแรกลู่เฉินเลือกจัดคอนเสิร์ตเดี่ยวรอบแรกในวันพิเศษแบบนี้ พวกแฟนๆ รวมถึงสื่อมากมายก็พากันคาดเดา คิดว่าลู่เฉินไม่ถึงสิบก็มีแปดเก้าส่วนที่จะขอเฉินเฟยเอ๋อร์แต่งงานในคอนเสิร์ตนี้

ทั้งสองคนคบกันมาสี่ปี ถูกมองว่าเป็นคู่รักที่ดีที่สุดในวงการบันเทิงมาโดยตลอด ความรักที่น่าอิจฉาของคนทั้งสองถึงเวลาที่ควรผลิดอกออกผลแล้ว และด้วยความนิยมกับตำแหน่งในวงการของลู่เฉินกับเฉินเฟยเอ๋อร์ การแต่งงานไม่มีผลกระทบต่อหน้าที่การงานของทั้งสองคนเลย

“เดาผิดแล้วครับ!”

ลู่เฉินได้ยินจึงยิ้มปฏิเสธ เขายิ้มเล็กน้อยเอ่ยว่า “คนที่ผมรักที่สุดคนนี้ก็คือคุณแม่ของผมครับ ตอนนี้ท่านก็นั่งอยู่ท่ามกลางพวกคุณ ผมอยากใช้เพลงนี้แสดงความรักและขอบคุณที่ผมมีต่อท่านครับ!”

กล้องในงานหันเลนส์ไปตรงกลางที่นั่งแถวหนึ่งของที่นั่งวีไอพีทันที โฟกัสไปที่ฟางอวิ๋นที่นั่งอยู่ตรงนั้น น้ำตาของเธอไหลออกจากมุมตา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความชื่นชมยินดี

ฟางอวิ๋นเมื่อสี่ปีที่แล้ว ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีวันนี้ ที่ท่านอยู่ในสนามกีฬาที่มีคนนับหมื่นนั่งดูคอนเสิร์ตของลูกชายตัวเอง แบ่งปันช่วงเวลาอันทรงเกียรติและรุ่งโรจน์ของลู่เฉินกับทุกคน!

ในใจของท่านเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

และเฉินเฟยเอ๋อร์ก็นั่งอยู่ด้านซ้ายของฟางอวิ๋น ว่าที่ลูกสะใภ้กับแม่สามีจับมือกันอย่างสนิทสนม ด้านขวาคือลู่ซีกับลู่เสวี่ย ทั้งครอบครัวปรากฏอยู่ในเลนส์กล้อง

“แม่ลู่!”

เสียงปรบมืออบอุ่นระเบิดขึ้นทั่วคอนเสิร์ตทันที เพื่อต้อนรับและให้กำลังใจฟางอวิ๋น

แม่ลู่เป็นคำเรียกขานของพวกแฟนคลับที่ใช้เรียกแม่ของลู่เฉิน ทุกคนกำลังแสดงความขอบคุณแม่ลู่อย่างลึกซึ้ง

เพราะหากไม่มีแม่ลู่ก็ไม่มีลู่เฉิน และไม่มีลู่เฉินที่มอบความตื่นเต้นและซาบซึ้งตรึงใจให้กับทุกคนในวันนี้!

“เมื่อเธอแก่เฒ่า ผมหงอกขาว เอาแต่ง่วงงุน”

“เมื่อเธอแก่เฒ่า ก้าวเดินไม่ไหว สัปหงกอยู่ข้างกองไฟ รำลึกถึงวัยเยาว์…”

“มีสักกี่คนที่เคยรักเธอเมื่อครั้งเปี่ยมด้วยพลังแห่งหนุ่มสาว หลงใหลในความงดงามของเธอทั้งที่หลอกลวงและจริงใจ แต่มีเพียงคนเดียวที่ศรัทธาไปถึงจิตวิญญาณแห่งเธอ…”

ลู่เฉินร้องเพลงให้ฟางอวิ๋น เป็นเพลง ‘เมื่อเธอแก่เฒ่า’ ที่ทุกคนคุ้นหูสามารถร้องตามได้นั่นเอง เขาไม่ได้ร้องเพลงนี้ให้กับแม่เป็นครั้งแรก แต่ครั้งนี้มีความหมายที่แตกต่างไม่ธรรมดา

นั่งอยู่หน้าเปียโน ลู่เฉินบรรเลงและร้องเพลงด้วยตนเอง เสียงเพลงของเขาทุ้มลึกแต่เงียบสงบ แฝงไปด้วยความรักและขอบคุณอย่างลึกซึ้ง สัมผัสจิตใจของทุกคนอย่างสุดซึ้ง

มีแฟนเพลงมากมายหลายคน ฮัมเพลงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว