NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 1009

สายตาของหลี่ฝางตอนนี้ก็มองไปทางนี้ด้วย อดไม่ได้ที่จะตะลึงเล็กน้อย

เกาจื่อหมิง เจิ้งจิ้นเผิง คนสนิททั้งนั้น

“พวกคุณกำลังทำอะไรน่ะ？”หลี่ฝางทนไม่ไหวจึงถาม

ได้ยินคำพูดของหลี่ฝาง เกาจื่อหมิงเปลี่ยนท่าทีทันที เหมือนเพิ่งเห็นหลี่ฝาง เดินเข้าไปอย่างเคารพ

“พี่หลี่ คุณอยู่นี่ด้วยเหรอ？”

ท่าทีประจบเช่นนั้น มากเกินไปยิ่งกว่าชิวหรูเมื่อกี๊อีก

เทียบกับเกาจื่อหมิงแล้ว ท่าทีของคนอื่นๆนั้นปกติกว่ามาก ที่สำคัญคือพวกเขาต่างไม่รู้จักหลี่ฝาง

ถึงแม้เจิ้งจิ้นเผิงจะเคารพหลี่ฝางมากเหมือนกัน แต่ก็ยังตื่นตระหนกอย่างพอดี ไม่เป็นอย่างเกาจื่อหมิง ที่เรียกได้ว่าประจบประแจงอย่างไม่รู้สึกละอาย

“คุณหลี่”เขาโค้งให้หลี่ฝางอย่างแสดงความเคารพ

คนอื่นๆเห็นเจิ้งจิ้นเผิงเคารพขนาดนี้ ถึงแม้พวกเขาไม่รู้ตัวตนของหลี่ฝาง กลับไม่กล้าขัด ต่างทำตัวเป็นมิตรต่อหลี่ฝางตามเจิ้งจิ้นเผิง

ชิวหรูในตอนนี้ เห็นบรรดาเหล่าคุณชายมีท่าทีเคารพหลี่ฝางเช่นนี้ จึงตะลึงงันไปทั้งตัว

ท่าทีของพวกเขาต่างกันอย่างมากจากก่อนหน้านี้ หลี่ฝางกลับไม่รู้สึกอะไร แต่ชิวหรูกลับตะลึงงันทันที

เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ หลี่ฝางตรงหน้านี้ที่ดูเหมือนคนเดินถนน มีค่าอะไรให้พวกเหล่าคุณชายต้องเคารพขนาดนี้

“คุณชายเกา พี่หลี่คนนี้คือ……”

เขาพยายามเค้นเอาคำตอบจากเกาจื่อหมิง แต่เกาจื่อหมิงหีนไปมองเขาสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ใช้เท้าเตะออกไปโดยตรง

“หุบปาก คุณมันเลว！”

ที่จริงเพราะว่าเขากลัวหลี่ฝาง เลยมักจะอยากหลบหลี่ฝาง ใครจะไปรู้ว่าเขามาร่วมงานเลี้ยงนี้ หลี่ฝางก็มาด้วย

มาแล้วก็มาเถอะ ไม่มีอะไรหนักหนา คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะถูกชิวหรูคนนี้ทั้งหลอก และก็ยังมาเจอหลี่ฝางอีก

ช่างเหมือนกับพรหมลิขิตเลยจริงๆ หนีก็หนีไม่พ้น

ตอนนี้ยังต้องมาทำตัวประจบพูดจาดีๆต่อหน้าหลี่ฝางอีก เขาจะไม่รู้สึกแย่ได้ไง

ฝางเจิงเจิงในตอนนี้ดูอยู่ข้างๆ ไม่เข้าใจว่าคนอย่างคุณชายเกาทำไมถึงให้เกียรติหลี่ฝางขนาดนี้

ยังไงความทรงจำของเธอก็หยุดอยู่ที่ตอนนั้นที่พ่อแม่หลี่ฝางหายไป ตอนที่ใช้ชีวิตอย่างลำบาก

“คุณทำอะไร？”หลี่ฝางเห็นเกาจื่อหมิงทำร้ายคน ก็อดไมได้ที่จะขมวดคิ้วถาม

ได้ยินน้ำเสียงของหลี่ฝางเหมือนไม่พอใจเล็กน้อย เกาจื่อหมิงรีบอธิบาย：“คือแบบนี้นะพี่หลี่ คนๆนี้เลว……”

แป๊บเดียว เรื่องนี้ก็ถูกเกาจื่อหมิงเล่าไปรอบหนึ่ง

หลังจากเข้าใจเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ฝางเจิงเจิงรู้สึกว่าตัวเองตาบอดทันที ที่หาแฟนแบบนี้มาได้

“ไอ้เลว！”